Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Widzę w duchu Pana Jezusa, modlącego się do Ojca z oczyma wzniesionymi ku niebu, i Apostołów z zachwyceniem w Niego wpatrzonych.
II. Będę prosił, jako o owoc tej medytacji, o zrozumienie głębokiego znaczenia modlitwy Pana Jezusa i bym odniósł stąd korzyść dla siebie.
I. Punkt.
Pan Jezus modli się za Siebie Samego.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Modlitwą rozpoczął Pan Jezus publiczne Życie i modlitwą Je kończy. Udzieliwszy Apostołom — jak ojciec, którego śmierć wkrótce ma rozłączyć z dziećmi — ostatnich nauk i upomnień serdecznych, podniósłszy, mówi Jan Święty, Oczy w niebo, tak się modlił: Ojcze, przyszła godzina, wsław Syna Swego, aby Cię Syn Twój wsławił (r. XVII). Chociaż w tej uroczystej chwili prosi o Chwałę dla Siebie, aby był poznany, kochany, wielbiony przez wszystkich ludzi, to jednak pragnie tej Chwały tylko dla powiększenia Chwały Ojca Swego. Prosi też o nią dla szczęścia Wybranych: iżby owszem, któreś Mu (synowi) dał, (syn) dał im żywot wieczny. Prosi o nią wreszcie, jako o nagrodę Swych Zasług: Jam wsławił Ciebie na ziemi; wykonałem sprawę, którąś mi zlecił (Ibid.)
ZASTOSOWANIE. Uczy nas Boski Mistrz Swoim Przykładem: 1) Nie tylko rozpoczynać uczynki pobożności i gorliwości naszej modlitwą, ale je też modlitwą kończyć, aby przyniosły dobry owoc. 2) Uczy nas być gorliwymi, względem samych siebie, abyśmy życiem świątobliwym chwaląc Pana Boga, siebie zbawili i wiele zasług dla Nieba zebrali. 3) Ostrzega nas także, abyśmy czynności naszych nie wykonywali połowicznie, niedbale, ozięble, lecz dokładnie i z ochotą tak, aby każdy z nas w ostatniej życia godzinie z całą prawdą mógł powiedzieć: Ojcze, wykonałem sprawę, którąś mi zlecił.
UCZUCIA [**]. Wzbudź w sobie silną, a stałą wolę stosowania się we wszystkim do Nauk twego Boskiego Mistrza.
POSTANOWIENIE [***]. Każdego wieczora uczynię ścisły i sumienny przegląd moich czynności, abym je wykonywał coraz lepiej.
II. Punkt.
Pan Jezus modli się za Apostołów.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Rozważ, o co prosi Pan Jezus dla Swoich Uczniów, a nauczysz się stąd, o co ty sam masz się modlić, i o co się starać, abyś Mu się stał miłym. Najpierw wtedy modli się o zjednoczenie serc i umysłów: Ojcze Święty, mówi, zachowaj je w Imię Twoje, aby byli jedno jako i My (Jan XVIII). Potem modli się o zachowanie ich w niewinności wśród zepsucia świata: Nie proszę, abyś je zdjął ze świata, ale żebyś je zachował ode złego. Na koniec modli się o ich uświętobliwienie: Poświęć je w prawdzie tj. w ustawicznym wykonywaniu Prawd, które im przekazałem.
ZASTOSOWANIE. Jeżeli chcesz się podobać Panu Jezusowi, oto trzy rzeczy, w których ci się przede wszystkim doskonalić należy:
1) Zachowywanie jedności i zgody; co czynisz w tej mierze, jakie ofiary przynosisz z twych nawyknień i wyobrażeń, aby utrzymać tę jedność w rodzinie? Czy nigdy jej nie zakłócasz twą nierozwagą, niecierpliwością, gwałtownością, albo upornym bronieniem swego zdania?
2) Czystość sumienia, pomimo pokus wszelkiego rodzaju, która starannie przestrzegana, wymaga wielkich niekiedy usiłowań i użycia skutecznych środków; ty znasz te środki, ale jak ich używasz?… z jaką wytrwałością?… z jakim powodzeniem?…
3) Uświętobliwienie, które jest owocem tej czystości sumienia przy blasku wielkich i prawdziwych cnót; czy nie zadawalasz się przypadkiem samymi pozorami świątobliwości ?
UCZUCIA. Złożę serdeczne dzięki Panu Jezusowi, że raczył modlić się o te trzy rzeczy dla mnie i będę Go prosił, aby mi pomógł do nabycia ich w stopniu najwyższym.
POSTANOWIENIE. Uczynię w tym przedmiocie i w tym celu szczegółowy rachunek sumienia.
III. Punkt.
Pan Jezus modli się za wszystkich wiernych.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. W uroczystej chwili rozpoczęcia Ofiary Chrystus Pan pamięta o Swym Kościele i modli się najpierw o zachowanie w Nim jedności wiary: A nie tylko za Nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez słowo ich uwierzą, aby wszyscy byli jedno. Prosi następnie, aby wszyscy Jego Uczniowie dostąpili szczęśliwości wiecznej: Ojcze, któreś mi dał, chcę, aby gdziem Ja jest, i oni byli ze Mną, aby oglądali Chwałę Moją, którąś Mi dał. (Jan XXVII).
ZASTOSOWANIE. Odwiedzając Najświętszy Sakrament, uprzytomnię sobie Ostatnią Wieczerzę i Pana Jezusa, pocieszającego zasmuconych Apostołów, wzbudzającego w Nich odwagę i modlącego się za Nich i za mnie, który także byłem obecny w Jego Sercu, w tej bowiem uroczystej chwili, Miłość Jego ogarniała świat cały i wszystkie pokolenia.
ROZMOWA DUSZY [****] z Najmilszym Zbawicielem.
Zachęcamy do uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 1
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023