Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM I.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
Gdy się wypełniły dni oczyszczenia Jej… przynieśli Go do Jeruzalem, aby Go stawili Panu. — Luk. 2, 22.
PRZYGOTOWANIE. — Wyobraźmy sobie, jak Najświętsza Dziewica, gdy zbliżył się czas Jej oczyszczenia, wzięła Najświętszą Dziecinę i w towarzystwie Św. Józefa udała się do świątyni, by złożyć ofiarę w imieniu całej ludzkości. Ofiara ta była milsza Panu Bogu, niż wszystkie inne, przedtem Mu złożone. Jeżeli jednak Pan Jezus z Miłości ku nam składa w ofierze Swe Życie, i my powinniśmy Mu się oddać całkowicie. Aby zaś ta ofiara była Panu Bogu tym milsza, złóżmy ją przez Ręce Maryi.
I. — Gdy nadszedł czas, kiedy Marya, według prawa, miała dopełnić w świątyni obrządku oczyszczenia i ofiarować Dziecię Jezus Bogu Ojcu, Najświętsza Dziewica wraz z Józefem udaje się do Jerozolimy. Józef bierze z sobą dwie synogarlice, które miano ofiarować, Marya zaś zabiera Swe drogie Dziecię, Baranka Bożego, by złożyć z Niego ofiarę Panu Bogu na znak owej wielkiej Ofiary, jaką Jej Syn kiedyś dopełni na krzyżu.
Najświętsza Dziewica już wstąpiła do świątyni, ofiarowuje Swego Syna za cały rodzaj ludzki i mówi: Oto, Ojcze Przedwieczny, Twój ukochany Syn Jednorodzony, Który jest Twoim i Moim Synem; daję Ci Go jako Ofiarę Sprawiedliwości Bożej. Przyjmij Ją, Boże Miłosierdzia, i zlituj się nad naszą nędzą; przez Miłość Tego Niepokalanego Baranka przyjmij ludzi do Swej Łaski.
Z ofiarą Maryi łączy się Ofiara Pana Jezusa. Oto Ja, mówi również Najświętsze Dziecię, oto, Mój Ojcze, składam Ci w Ofierze całe Swe Życie; posłałeś Mnie na świat, bym go odkupił Krwią Swoją; oto więc Krew i Siebie całego ofiaruję Ci za zbawienie świata. Wydał Samego Siebie za nas obiatą i ofiarą Bogu (Ef 5, 2).
Nigdy żadna ofiara nie była tak miła Panu Bogu, jak Ta, którą Mu wówczas złożył Jego Syn ukochany, Który już jako Dziecię stał się Ofiarą i Kapłanem. Gdyby wszyscy ludzie i Wszyscy Aniołowie ofiarowali Panu Bogu swe życie, z pewnością ich ofiara nie byłaby tak miła Panu Bogu, jak Ofiara, którą Mu złożył Pan nasz Jezus Chrystus; przez Nią bowiem Ojciec Przedwieczny otrzymał Hołd nieskończonej wartości i nieskończone zadośćuczynienie.
II. — Jeśli Pan Jezus z Miłości ku nam ofiarował Ojcu Swe Życie, i my powinniśmy Mu oddać nasze życie i nas całych. On tego pragnie; do Bł. Anieli z Foligno tak się odezwał: „Ofiarowałem się za ciebie, abyś i ty Mnie się ofiarowała”. — Aby zaś ta ofiara była miła Panu Bogu, prośmy Go słowy modlitwy kościelnej: „Błagamy Cię, Panie, aby jak Syn Twój Jednorodzony dnia dzisiejszego w postaci naszego ciała do świątyni został przyniesiony, i my również z sercem oczyszczonym przed Tobą stanąć mogli”.
Modlitwa:
Ojcze Przedwieczny, ja nędzny grzesznik, który zasługuję na tysiąc piekieł, staję dziś przed Tobą, Boże Nieskończonego Majestatu, i ofiaruję Ci swe biedne serce. Lecz, Boże! jakież serce składam Ci w ofierze? Serce, które Cię kochać nie umiało, owszem obrażało Ciebie. Lecz teraz ofiaruję Ci je skruszone, gotowe Cię kochać za wszelką cenę. Przebacz mi i spraw, bym z całego serca Cię miłował. Nie zasługuję, bym został wysłuchany, lecz na wysłuchanie zasługuje Twój Syn, Dziecię Jezus, Który w świątyni oddaje Ci się w Ofierze, alby zbawienie mi uprosić. Twego Syna i tę Jego Ofiarę i ja Ci ofiaruję, w Niej pokładam swą całą nadzieję. Dziękuję Ci, mój Ojcze, iż Swego Syna zesłałeś na ziemię, by za mnie się ofiarował.
I Tobie też dziękuję, Słowo Wcielone, Baranku Boży, Który ofiarowałeś się umrzeć za mą duszę. Kocham Cię, mój Drogi Odkupicielu, i Ciebie tylko chcę kochać, Ty bowiem jedynie dla mego zbawienia złożyłeś Życie w Ofierze. Do łez ta myśl mnie pobudza, iż innym okazywałem swą wdzięczność, a tylko względem Ciebie byłem niewdzięczny; nie chcesz jednak mej śmierci, lecz abym się nawrócił i żył. Mój Jezu, zwracam się do Ciebie i z całego serca żałuję, iż Cię obrażałem. Udziel mi życia, życie zaś moje będzie polegać na kochaniu Ciebie, Dobro Najwyższe; spraw, bym Cię kochał, o nic innego Cię nie proszę. — Maryo, Matko moja, Tyś wówczas Swego Syna i za mnie w świątyni ofiarowała; ofiaruj Go za mnie ponownie i proś Ojca Przedwiecznego, by z Miłości ku Jezusowi zechciał mnie przyjąć. Moja Królowo, uproś mi, bym zawsze wiernie Ci służył. Jeśli będę Twym sługą, będę również sługą Twego Syna. Amen. (*II., 378).
Zachęcamy:
- do uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Bolesnej w miesiącu lutym ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lutowe ku czci Matki Boskiej Bolesnej.
- do uczczenia Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny: NABOŻEŃSTWO NA DZIEŃ OCZYSZCZENIA NMP
© salveregina.pl 2023