Św. Alfons Maria Liguori

 

 

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

 

 

 

 

Rozmyślanie.

Miłość Św. Alfonsa

I. była wielką i gorącą,

II. a objawiała się w licznych i wielkich dziełach podejmowanych dla Pana Boga.

 

 

 

„Teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, to troje, ale z tych większa jest miłość” — (1 Kor. 13, 13).

 

I. — Wielką była wiedza Św. Alfonsa Liguori’ego, ale jeszcze większą jego miłość. Istotą życia doskonałego jest Miłość Boża. Ona jest tą Boską cnotą, przez którą dusza z całego serca oddaje się Panu Bogu jako Najwyższemu Dobru i dąży do zjednoczenia się z Nim. Jest podobna do nieugaszonego ognia, który bezustannie duszę przenika, oświeca i wyniszcza w niej wszystko, co ziemskie, i podnosi ciągle ku Niebu. — Święty Alfons Liguori słynie jako jeden z największych Doktorów Kościoła Świętego, Założyciel Zakonu, gorliwy biskup i kaznodzieja; lecz ponad jego wiedzę, roztropność wymowę musimy podkreślić jego płomienną miłość.

Dla Św. Alfonsa była Miłość Boża czymś najwyższym. W jego pismach trudno znaleźć choć jedną stronicę, na której nie byłoby mowy o Miłości Bożej. Gdy w kazaniach przychodziło mu mówić o Miłości Bożej, to czynił to za każdym razem z nieopisanym przejęciem; płomienne westchnienia wyrywały się z jego piersi, oblicze jego jaśniało i bardzo często popadał przy tym w uniesienie. Nic nie mogło zadowolić nadmiaru jego miłości, serce jego wzdychało na myśl, że dla Pana Boga nie może tyle uczynić, na ile On zasługuje. O innej miłości wcale nie wiedział: „Panu Bogu dzięki, mówił raz do swego kierownika duchownego, przez Miłosierdzie Pana naszego Jezusa Chrystusa nie czuję żadnej skłonności ku jakiejkolwiek rzeczy!” Od tej Miłości Bożej nic nie mogło go odłączyć, choćby to nawet były wielkie i ciężkie utrapienia, pokusy, cierpienia; Miłość Boża utrzymywała go zawsze radosnym i zadowolonym; „To Wola Boża, to Miłość z miłości tak zarządziła” — mawiał do siebie i do innych w czasie próby.

Czy mógłbyś, prawdziwie tak mówić? Ty wiesz, że Pan Bóg pierwej, bo już od wieków cię umiłował; ty wiesz, że On jako Dobro Najwyższe, owszem, jedynie prawdziwe Dobro, jest godzien wszelkiej miłości; ty wiesz, co On dla ciebie uczynił, a gdzie jest twoja miłość wzajemna?

 

II. — Prawdziwa miłość polega na zupełnym oddaniu Panu Bogu swej woli. Kto miłuje Pana Boga, ten dąży do tego, by zdobyć sobie upodobanie Pana Boga przez spełnianie Jego Woli. Nie szuka więc w miłości osobistej korzyści, lecz tylko Chwały i uwielbienia Umiłowanego; wystrzega się pilnie, by przez coś nie sprawić Mu niezadowolenia, a cieszy się, gdy może Umiłowanemu wszystko oddać. „Choćby człowiek dał wszystką majętność domu swego za miłość, za nic to uważałby sobie” (Pieśń 8, 7).

O prawdziwości tych słów był Św. Alfons niezłomnie przekonany, tak, że opuścił wszystko, co na ziemi miał najdroższego: ojca, matkę i ojcowiznę. Aby swą miłość zadowolić, prowadził życie ubogie, pełne wyrzeczenia i zaparcia. Spełnianie Woli Bożej było regułą jego postępowania; jeśli zaś wierne zachowanie Przykazań Bożych jest najlepszym dowodem miłości ku Panu Bogu, to jak wzniosła się miłość u Św. Alfonsa, który oddał się doskonałemu wypełnianiu także rad ewangelicznych. Św. Alfons wzdrygał się na samą myśl obrażenia Pana Boga grzechem; jego miłość ku Panu Bogu była tak wielką, że go niezmiernie bolało, gdy widział lub słyszał jak jego jedyną Miłość grzechami obrażają. Aby temu przeszkodzić, posługiwał się napomnieniami, prośbami, groźbami, a także modlitwą i ostrymi pokutami, jednym słowem, wszystkimi środkami, których mu mogła dostarczyć jego płomienna gorliwość o Chwałę umiłowanego Pana Boga.

 

 

Modlitwa.

O Boże, poznaję jak oziębłą i nikłą była moja miłość ku Tobie! Ale odtąd celem mego postępowania musi być Twoja Wola, Twoje Upodobanie i Twoja Chwała. O Św. Alfonsie, wyproś mi prawdziwą i czynną miłość ku Bogu, abym i ja, podobnie jak ty, mógł cieszyć się wiecznym zjednoczeniem się z Bogiem. Amen.

 

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 2
  2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 33
  3. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
  4. poznania Nauki Katolickiej na Święto NMP Królowej Anielskiej, tzw. Porcjunkuli.
  5. uczczenia NMP Królowej Anielskiej, tzw. Porcjunkuli: Nabożeństwo ku czci NMP Królowej Anielskiej, tzw. Porcjunkuli.
  6. uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Alfonsa Liguori: Nabożeństwo ku czci Św. Alfonsa Liguori’ego.

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Newsletter

Otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe.
Jeśli chcesz otrzymywać żywoty świętych, codzienne rozmyślania, modlitwy za dusze czyśćcowe, nowenny przed świętami, wypełnij poniższy formularz.
Zaznacz: *
Regulamin *