22 LIPCA. Św. Maria Magdalena, Pokutnica. Rozmyślanie.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

WSPARCIE - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„Odpuszcza się jej wiele grzechów, iż wiele umiłowała” — (Łuk. 7. 47).

PRZYGOTOWANIE. — Jakiż piękny przykład pokuty Kościół Święty stawia nam dziś przed oczy w osobie Św. Marii Magdaleny! Idzie ona natychmiast za Głosem Bożym i nie zważając na względy ludzkie, rzuca się do Nóg Pana Jezusa. Pozbywszy się raz win swoich, już do nich nie powraca, owszem, odpowiadając wiernie Łasce, osiąga wysoki stopień doskonałości. Nigdy więc nie traćmy otuchy; jeśli naśladowaliśmy Magdalenę w jej winach, naśladujmy ją również w pokucie.

I. — Zastanów się nad pięknym wzorem pokuty, jaki w osobie Św. Marii Magdaleny, którą Kościół Święty stawia ci dziś przed oczy. W odróżnieniu od tylu grzeszników, którzy tysiącznymi pozorami odkładają swe nawrócenie i nigdy się nie nawracają, ona idzie natychmiast za Głosem Bożym. — Skoro się dowiedziała, iż Pan Jezus, zaproszony przez bogatego faryzeusza, zasiada przy jego stole, zaraz na skrzydłach miłości pośpieszyła do Jego Stóp, nie dbając zupełnie o względy ludzkie; nic sobie z togo nie robiła, co będą o jej postępku mówili w mieście, że będą uważali ją za szaloną, skoro ukaże się pokutnicą w czasie uczty.

Zwróćmy na to uwagę, mówi Św. Augustyn, iż Magdalena zbliża się nie do Głowy, lecz do Nóg Pana Jezusa; dotąd bowiem szła drogą występku, teraz zaś szuka wzoru, aby postępować drogą cnoty. Czując się być skalaną winami, nie odważa się stanąć przed Panem Jezusem, lecz staje z tylu. „Stanąwszy z tylu u Nóg Jego”. Magdalena, stanąwszy u Stóp Pana Jezusa, składa Panu Bogu w ofierze to, z czego przedtem tak zły czyniła użytek; to, co przedtem przyczyniało się do jej zguby, teraz ma służyć do jej nawrócenia.

„Poczęła łzami obmywać Nogi Jego”. — Oczy służyły jej do lekkomyślnych spojrzeń, teraz karze je za to łzami pokuty. „Włosami głowy swojej ocierała”. Włosy służyły jej do strojenia głowy, a teraz nimi ociera Nogi Zbawiciela, zlane jej łzami. „I całowała Nogi Jego”. Przedtem usta swe kalała nieprzystojnymi mowami, teraz całuje Nogi Pana Jezusa. „I olejkiem namaszczała”. Przedtem pachnideł używała do grzechu, teraz posługuje się wonnym olejkiem do namaszczenia Ciała Pana Jezusa.

Zdaniem św. Augustyna, Magdalena u Nóg Pana Jezusa, choć przedtem cześć bałwochwalczą oddawała światu, teraz stała się ofiarą, poświęconą prawdziwemu Panu Bogu. — Podziwiaj ten doskonały wzór pokuty. Dziękuj Panu Jezusowi, że tak dobrze okazał w Magdalenie Swe Miłosierdzie. Zbadaj się, co ci brakuje do twego nawrócenia?

II. — Zastanów się nad życiem Magdaleny po jej nawróceniu. — Towarzyszyła odtąd stale Panu Jezusowi i wraz z innymi pobożnymi niewiastami swym majątkiem wspierała Go w doczesnych potrzebach, gdy „chodził po miastach i miasteczkach, każąc i przepowiadając Królestwo Boże, a dwunastu z nim”. Pan Jezus tak ją miłował, że niejednokrotnie Swą Obecnością zaszczycił jej rodzinę; bronił jej przed zarzutami Marty, która oskarżała Marię, iż mało się troszczy o rzeczy doczesne; wskrzesił nawet jej brata Łazarza, który już od czterech dni był w grobie i począł się rozkładać.

W czasie Męki Pana Jezusa Magdalena okazała więcej odwagi, niż Apostołowie i towarzyszyła Mu na Kalwarię; po Śmierci Zbawiciela wczesnym rankiem udała się do grobu, aby namaścić Jego Ciało. Toteż Pan Jezus, dla odwdzięczenia się jej za tę miłość, wnet po Swym Zmartwychwstaniu jej się ukazał i polecił uszczęśliwionej, aby zaniosła Apostołom radosną wiadomość o Jego Zmartwychwstaniu. Na koniec po Wniebowstąpieniu Pana Jezusa, Magdalena, kierowana przez Opatrzność, dotarła, jak mówi podanie, do Marsylii i tam w grocie, w zupełnym odosobnieniu i najsurowszej pokucie, żyła przez lat trzydzieści, doznając w swych cierpieniach radości niebiańskich.

Oto do jak wielkiej świętości, z Pomocą Bożą, doszła ta wielka grzesznica. Jeśli więc i ty w przeszłości dopuściłeś się grzechu, nie trać odwagi, lecz naśladuj ją teraz w pokucie. W tym celu polecaj się Panu Bogu, powołując się na zasługi tej Świętej.

Modlitwa.

„Błagam Cię, Panie, niech mnie wspierają zasługi Św. Marii Magdaleny, której modlitwą wzruszony, raczyłeś brata jej Łazarza, czwarty dzień w grobie zostającego, wskrzesić”. Spraw to z Miłości ku naszej ukochanej Matce, Maryi. Amen.

Kontynuuj regularny cykl rozmyślań na każdy dzień tygodnia: O ufności, jaką winniśmy pokładać w Maryi, ponieważ jest Matką naszą

Zachęcamy do: