Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„Oni natychmiast opuściwszy sieci i ojca, szli za Nim” — (Mat. 4, 22).

PRZYGOTOWANIE. — Wielkie przeszkody utrudniały Św. Jakubowi pójście za Panem Jezusem. Między innymi musiał opuścić ojca, będącego już w podeszłych latach i kochającą go matkę, która bardzo potrzebowała jego opieki. Pomimo to Święty zerwał wszelkie węzły, wiążące go z rodzicami. Pan Jezus, żeby go za to wynagrodzić, nie tylko wyniósł go do godności Apostoła, lecz, wyróżniając go nad innych Apostołów, szczególniejszych Łask mu użyczył. Jeśli i my chcemy dostąpić Łask podobnych, naśladujmy gotowość, wielkoduszność i miłość tego Świętego Apostoła.

I. — Zastanów się nad wzniosłymi przymiotami, jakie Św. Jakub wniósł do swego apostolskiego urzędu. On podobnież, jak i brat jego, Św. Jan, zdaniem Św. Epifaniusza, zawsze zachował czystość dziewiczą; pełen gotowości na Głos Boskiego Mistrza, skoro z Jego Ust usłyszał, iż chce, aby łowił ludzi, zaraz za Nim podążył. A ile musiał przy tym trudności wielkodusznie przezwyciężyć!

„Opuściwszy sieci”. — Musiał najpierw opuścić niewód, tj. zajęcie, które mu było drogie, w którym ćwiczył się od dzieciństwa i z którego czerpał dochód na swe utrzymanie. Musiał się wyrzec wszelkiego pragnienia, a nawet jakiejkolwiek nadziei, że się kiedyś wzbogaci; musiał nadto wyrzec się swej woli, aby bowiem iść za Panem Jezusem, trzeba koniecznie zaprzeć się siebie samego. — Musiał następnie Św. Jakub opuścić swych ukochanych rodziców, którzy tak bardzo potrzebowali jego pomocy, i opuścić ich wtedy, gdy jego młodszy brat również ich opuścił. Musiał oddalić się od ojca, będącego już w podeszłych latach, który w nim, jako w swoim pierworodnym synu, złożył swą całą nadzieję. Musiał rozłączyć się z matką, która uważała go za podporę swej starości.

Obaj bracia poszli za Panem Jezusem, Który nic innego im nie obiecywał, jak przeciwności i cierpienia. Wszystko jednak, największe trudności przezwyciężyli! Miłość ku Boskiemu Mistrzowi uczyniła to zwycięstwo lekkim dla serca Św. Jakuba, to też, gdy Pan Jezus zapytał go później, czy może wraz z Nim wychylić kielich Jego Męki, natychmiast odpowiedział: „Mogę”. — Zastanów się nie tylko nad Łaskami, jakich Pan Bóg udzielił temu wielkiemu Apostołowi, lecz i nad wielkoduszną gotowością, z jaką Święty im odpowiedział. Zbadaj też siebie, czy za przykładem Św. Jakuba idziesz za Głosem Bożym chętnie, wielkodusznie i z miłością?

II. — Rozważ, jak wielkich Łask Pan Jezus udzielił Św. Jakubowi w nagrodę za jego wierne odpowiadanie Łasce. Uświęcił nie tylko jego, lecz i jego rodzinę. Zbawiciel zwierzał mu, jak Św. Piotrowi i Janowi, Swe Tajemnice, uczynił go świadkiem Swych nocnych czuwań i Swoich najsłynniejszych Cudów. Przed Swą Męką ukazał mu na Taborze Swą Chwałę i dał mu przedsmak Nieba; w Getsemani uczynił go świadkiem Swej trwogi, tęsknoty, Swego smutku i śmiertelnego konania. — Po Wniebowstąpieniu Pana Jezusa św. Jakub rozwinął działalność apostolską w Judei, Samarii, podobno pracował także w Hiszpanii.

Na koniec Św. Jakub dostąpił tego szczęścia, iż ukoronował swe apostolstwo chwalebnym męczeństwem. Było on pod wielu względami bardzo podobne do męczeńskiej śmierci jego Boskiego Mistrza; umarł bowiem, jak Pan Jezus w Jerozolimie, w czasie Wielkanocnym, z rozkazu Heroda, modląc się za swych katów. Kościół Święty przez śmierć Św. Jakuba wzmocnił się i rozrósł; śmierć ta bowiem przyczyniła się do rozejścia się Apostołów i do głoszenia Ewangelii Świętej na całym świecie. Jakież to Łaski, jakie przywileje udzielone Świętemu!

Może i ty pragnąłbyś mieć udział w tych Łaskach? Koniecznym jest jednak, abyś najpierw naśladował cnoty Św. Jakuba. Polecaj się więc w tym celu Panu Bogu, powołując się na zasługi tego Świętego Apostoła.

Modlitwa.

„Panie, uświęć mnie i broń, abym wsparty modlitwą Św. Apostoła Twego Jakuba, cnotliwym życiem Tobie się podobał i spokojnym umysłem gorliwie Ci służył”. Spraw to z Miłości ku Jezusowi, Twemu Synowi, i Maryi, mej drogiej Matce. Amen.

Kontynuuj regularny co tygodniowy cykl rozmyślań na każdy dzień przeznaczony: Zgryzoty potępieńca. — Za nic wszystko straciłem.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 25
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
3. uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Jakuba Większego, Apostoła: Nabożeństwo ku czci Św. Jakuba Większego, Apostoła.
4. uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Krzysztofa: Nabożeństwo ku czci Św. Krzysztofa, Męczennika.

© salveregina.pl 2023