Rozmyślanie. Uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny.

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„Oto poczniesz w Żywocie i porodzisz Syna, a nazwiesz Imię Jego, Jezus” — (Łuk. 1, 31).

PRZYGOTOWANIE. — Gdy Najświętsza Marya Panna w Swym ubogim domku błagała Pana Boga, by zesłał Odkupiciela, ujrzała Anioła, który Ją pozdrowił i zwiastował Jej, iż Ona właśnie jest przeznaczona na Jego Matkę. Pokorna Dziewica, uważając się za niegodną tak wielkiego zaszczytu, zmieszała się niezmiernie, w końcu jednak wyraziła swą zgodę; w tejże chwili Słowo Boże stało się Jej Synem. 0 wielka Matko Boża, Tyś tak pokorna pomimo tylu zalet, a my tak pyszni, choć mamy tyle grzechów! uproś nam świętą pokorę.

I. — Pan Bóg, chcąc zesłać Syna Swego na ziemię, dla Odkupienia ludzi, wybrał Mu na Matkę Dziewicę Najczystszą, Najświętszą, Najpokorniejszą z dziewic. — Gdy Marya w Swym ubogim domku błagała Pana Boga o zesłanie Odkupiciela, ukazał się Jej Anioł i pozdrowił Ją, mówiąc: „Łaski pełna, Pan z Tobą, Błogosławionaś Ty między niewiastami“. Cóż uczyniła pokorna Dziewica, słysząc te słowa tak dla Niej zaszczytne? „Zatrwożyła się na mowę jego“. — Maryo, Tyś tak pokorna, a jam tak pyszny! Uproś mi świętą pokorę.

Może jednak pod wpływem tych pochwał przyszło Maryi na myśl, iż Ona może została wybrana na Matkę Odkupiciela? Bynajmniej. Owe pochwały wzbudziły w Niej tylko wielką trwogę; to też Anioł dodał Jej otuchy i oświadczył Maryi, iż znalazła Łaskę u Boga. Po czym zwiastował Jej, iż została wybrana na Matkę Stworzyciela świata. „Oto poczniesz… Syna, a nazwiesz Imię Jego, Jezus”.

II. — Czemuż czekasz, Najświętsza Dziewico, mówi Św. Bernard, z wyrażeniem Swego przyzwolenia? Słowo Przedwieczne czeka, by przyodziać się Ciałem i stać się Twym Synem; wszyscy oczekujemy Twej zgody, skazani bowiem jesteśmy na śmierć wieczną. Jeśli przyzwolisz i zgodzisz się stać Jego Matką, zostaniemy wszyscy uratowani. Zaraz, Pani, odpowiedz, nie opóźniaj zbawienia świata, które zależy od Twej zgody. — Marya odpowiada Aniołowi: Oto Ja Służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa Twego. Otom Służebnicą Pana Boga, muszę więc czynić, cokolwiek rozkaże. Jeśli obrał Służebnicę za Matkę dla Siebie, to nie Jej Chwała się należy, lecz Dobroci Bożej, Która zechciała tak Ją uczcić. — Szczęśliwaś, Maryo, jakże byłaś i jesteś droga Panu Bogu! zlituj się nade mną!

Modlitwa.

Najświętsza i Niepokalana Dziewico, najpokorniejsze i najmożniejsze przed Panem Bogiem stworzenie! Byłaś tak mała w Swych Oczach, lecz tak wielka w Oczach Twego Pana Boga, iż tak Cię wyniósł, że obrał Sobie Ciebie za Matkę. Dziękuję więc Panu Bogu, iż tak Cię wywyższył i cieszę się wraz z Tobą, że jesteś tak złączona z Panem Bogiem, iż ściślej żadne stworzenie złączone z Nim być nie może. Będąc tak pysznym, choć tyle mam grzechów, wstydzę się stanąć przed Tobą, tak pokorną, pomimo tylu cnót, jakie posiadasz. Choć jednak jestem tak nędzny i ja chcę Cię pozdrowić.

„Zdrowaś Marya, Łaski pełna”. Tyś pełna Łask i mnie choć część Ich wyjednaj. „Pan z Tobą”. Bóg, Który zawsze był z Tobą od pierwszej chwili Twego Istnienia, teraz jeszcze ściślej z Tobą się połączył, stając się Twym Synem. „Błogosławionaś Ty między niewiastami”. Niewiasto, nad inne niewiasty obdarzona Łaskami, i nam wyjednaj Błogosławieństwo Boże. „I Błogosławiony Owoc Żywota Twojego, Jezus“. O drzewo Błogosławione, któreś dało światu Owoc szlachetny i Święty!

„Święta Marya, Matko Boża”. Marya, wierzę, iż jesteś prawdziwą. Matką Bożą i za tę Prawdę gotów jestem tysiąc razy oddać swe życie. „Módl się za nami grzesznymi”. Będąc Matką Bożą, jesteś również Matką naszego zbawienia i nas biednych grzeszników, dla zbawienia bowiem grzeszników Bóg stał się Człowiekiem i obrał Sobie Ciebie za Matkę, aby Twe modlitwy zdołały zbawić każdego grzesznika. A więc, Maryo, módl się za mną. „Teraz i w godzinę śmierci naszej”. Módl się za nami zawsze: teraz, gdy pozostajemy wśród tylu pokus i niebezpieczeństw utraty Pana Boga; lecz jeszcze bardziej módl się, gdy zbliży się chwila, kiedy będziemy musieli stanąć przed Sądem Bożym; abyśmy dzięki Zasługom Pana Jezusa i Twemu Orędownictwu osiągnęli zbawienie i wraz z Tobą chwalili w Niebie Twego Syna przez całą Wieczność.

„A Ty, Ojcze Przedwieczny, Który chciałeś, aby za Zwiastowaniem Anielskim Słowo Boże przyjęło Ciało w Łonie Błogosławionej Dziewicy Maryi, udziel mi Łaski, abym czcząc w Niej prawdziwą Bożą Rodzicielkę, miał udział w Jej modlitwach. — Spraw to z Miłości ku Jezusowi”. Amen.

© salveregina.pl 2024