30 CZERWCA. WSPOMNIENIE ŚW. PAWŁA, APOSTOŁA. Rozmyślanie. CHLEB POWSZEDNI

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

WSPARCIE - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie.

I. Powołanie i gorliwość apostolska Św. Pawła.

II. Nasza znajomość jego życia i nauki.

„On mi jest naczyniem wybranym, aby niósł imię moje przed pogan i królów i synów Izraela” — (Dz 9, 15).

I.— Nie ma nikogo spośród ludzi, zwłaszcza spośród osób poświęconych Służbie Bożej, kto by nie mógł się wiele nauczyć z życia i nauki Św. Pawła. Pan Bóg powołał go właśnie na to, aby oświecił cały świat blaskiem Imienia Pana Jezusowego. Poznajmy najpierw niezwykłe powołanie Św. Pawła i jego gorliwość apostolską. Tak jedno jak i drugie było u niego wielkim dziełem Łaski, co też sam podkreślał: „Z Łaski Bożej jestem tym czym jestem, i Łaska Jego na próżno nie była mi dana” (1 Kor 15, 10). I rzeczywiście, tylko niezwykła Łaska mogła przemienić w jednej chwili pałającego nienawiścią Szawła w gorliwego i niestrudzonego głosiciela Imienia Pana Jezusowego. „Słyszeliście, przyznaje się Galatom, jak niegdyś postępowałem w judaizmie, że nad miarę prześladowałem Kościół Boży i burzyłem Go. A prześcigałem w judaizmie wielu rówieśników moich, takem żarliwie miłował moje ustawy ojczyste. Lecz gdy się spodobało Temu, Który wybrał mnie już w łonie matki mojej i wezwał mnie przez Łaskę Swoją, abym głosił Go między poganami, ani przez chwilę nie radziłem się ciała i krwi” (Gal 1, 14-16).

Gdy Św. Paweł poznał Chrystusa Pana i zdecydowanie się nawrócił, całą swoją pierwotną gorliwość włożył w głoszenie Ewangelii. Poświęcił jej wszystkie swe siły, temperament, zdolności, naukę, zdrowie a wreszcie i życie. Jego gorliwość apostolska pozostanie po wsze czasy wspaniałym przykładem. Jest się głęboko wzruszonym, gdy się czyta jego wyznanie, ile wycierpiał i natrudził się dla wiary: ,,W trudach bez liczby, w więzieniach zbyt często, w chłostach ponad miarę, w niebezpieczeństwach śmierci częstokroć. Od żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści plag bez jednej. Trzykrotnie byłem smagany rózgami, raz byłem kamienowany, trzy razy przeżyłem rozbicie się okrętu, dniem i nocą byłem na głębi morskiej. W podróżach częstych, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od rozbójników, w niebezpieczeństwach od własnego narodu, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustyni, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach wśród fałszywych braci. W pracy i mozole, w częstym niespaniu, w głodzie i pragnieniu, w postach częstych, w zimnie i nagości” (2 Kor 11, 23-27). Kogóż nie wzruszy to wyznanie? Kogóż nie zawstydzi?

II. — Życie i pisma Św. Pawła posiadają tak wielką wartość i zawierają tyle nauki i zachęty, że jest ze wszech miar słuszną rzeczą, abyśmy je dobrze poznali. Św. Paweł zbliżył się tak bardzo do Pana naszego Jezusa Chrystusa i tak przejął się Jego duchem i miłością, iż Św. Hieronim odważył się powiedzieć, że serce Pawła to Serce Chrystusa Pana . Gdy zatem poznamy Św. Pawła, jego dzieła, cierpienia, jego naukę pozostawioną w głębokich i przepięknych listach, wówczas lepiej też poznamy Chrystusa Pana i Jego Ewangelię. Tym samym przejmiemy się prawdziwym duchem gorliwości apostolskiej.

Św. Jan Chryzostom rozmiłowany szczególnie w czytaniu Świętego Pawła wyznaje, że ilekroć usłyszy jego miły przyjacielski głos, tyle razy doznaje rozkoszy wewnętrznych; wyraża jednak żal, że męża tego nie wszyscy znają, tak, jak na to zasługuje, a nawet nie znają liczby jego listów. Postanówmy sobie przeto, że będziemy częściej czytać jego listy, rozważać je i starać się zastosować praktycznie zawarte w nich nauki.

Modlitwa.

Święty Pawle, Apostole i Doktorze narodów, który całym sercem nawróciłeś się do Chrystusa, bezgranicznie Go umiłowałeś, nieustraszenie wyznawałeś, niestrudzenie głosiłeś i niezliczone trudy dla Chwały Bożej i zbawienia dusz poniosłeś, uproś i mnie łaskę całkowitego nawrócenia i oddania się Chrystusowi, abym Go odważnie wyznawał, wszystko dla Niego chętnie znosił, i tak jak ty, zasłużył sobie otrzymać od Niego koronę Sprawiedliwości. Amen.

Zachęcamy do uczczenia: