11 Marca.
BŁ. ANDRZEJ REJ.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Pochodził ze starożytnej rodziny polskiej Rejów, i starannie został wychowany. Już od młodości dziwnie był skromnym, Cichym i powściągliwym; lubiał się modlić przed Ołtarzem Najświętszej Maryi Panny, i postami umartwiać swe ciało trzy dni przed każdym Jej świętem. Skończywszy nauki obrał sobie stan duchowny, został świeckim kapłanem, a wkrótce proboszczem kościoła Św. Idziego w Krakowie. Obowiązki parafialne pilnie spełniał, ale pamiętał przede wszystkim o swym uświęceniu. — Gdy Św. Jan Kapistran głosił kazania na Morawie pojechał tam posłuchać złotoustego mówcę. Takie na nim zrobił wrażenie, że postanowił porzucić świat i prosił Kapistrana o przyjęcie do Zakonu. — Otrzymawszy habit szedł wszędzie za Kapistranem i pomagał mu w głoszeniu Słowa Bożego, gdy w Polsce misje odprawiał. Ponieważ odznaczał się w zakonnych cnotach, ofiarowano mu kilkakrotnie gwardiaństwo, ale godności przełożonego przez pokorę przyjąć nie chciał. — Biskup poznański usilnie go prosił, aby został jego sufraganem, ale i od tej godności wyprosił się. Wolał służyć Panu Bogu jako pokorny i ubożuchny zakonnik, niż jako wysoki dygnitarz kościelny. — Urząd kaznodziejski gorliwie spełniał, i do każdej nauki rozmyślaniem i modlitwą przygotowywał się. Prócz pacierzy kapłańskich odmawiał codziennie Psałterz, czyli Oficjum do Najświętszej Panny Maryi i Różaniec. Nabożeństwo różańcowe wszędzie gorliwie rozszerzał, aby przez nie wypraszali sobie ludzie rozliczne Łaski. Mieszkał w kilku klasztorach Reformackich w Polsce i na Litwie, a wszędzie braciom świecił przykładem swej świątobliwości i ostrego życia. — W starości uprosił sobie, że mu pozwolono mieszkać na pustelni Św. Katarzyny w Małopolsce, gdzie przygotowywał się do śmierci. Tu z dala od ludzi w postach i modlitwie żywot pustelniczy prowadził. Gdy wielce osłabł, sprowadzono go do klasztoru krakowskiego, gdzie przepowiedziawszy śmierć swoją, przyjął Święte Sakramenty, i oddał Panu Bogu umartwionego ducha 1478 roku.
PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503
Punkty do rozmyślania.
Pismo Święte mówi: — Bóg sprzeciwia się pysznym i upokarza tych, którzy sami się wywyższają. — A więc Pan Bóg nie ma Miłosierdzia dla pysznych, a Królestwo Niebieskie zamknięte jest przed nimi.
Kto chce wejść do Chwały Jego, musi stać się pokornym, musi uniżyć się i być podobnym do dziatek. Pan Bóg więc kocha pokornych, im daje Swoją Łaskę, ich wywyższa. Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym Łaskę dawa. — (I P. 5)
Czy na wzór Bł. Andrzeja starasz się o nabycie pokory? Czy odpędzasz od siebie próżność, zarozumiałość, pychę?
Modlitwa.
Błogosławiony Andrzeju, chlubo Polskiego Narodu i wielki Pokutniku, racz wstawić się za nami, i uprosić nam u Boga tę Łaskę, abyśmy gardząc ziemską chwałą i próżnością, ukochali pokorę, a pełnieniem dobrych uczynków i tępieniem pijaństwa starali się o żywot wieczny. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2024