28 Czerwca.
Bł. Benedykt i towarzysze.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Około 1220 r. wkroczyli tatarzy, czyli mongoli do Europy, pobili nad Wołgą Połowców, nad Dnieprem Rusinów, i w r. 1240 jak lawina stoczyli się na Polskę, Morawę i Węgry, pod wodzą Batuchana, paląc wsie i miasta, mordując chrześcijańską ludność. Po śmierci Batuchana cofnęły się hordy tatarskie ku Krymowi. Aby zabezpieczyć Chrześcijan przed napadami dziczy azjatyckiej a zarazem nawrócić tatarów do Religii Chrystusa Pana, wysłał Papież Innocenty IV. poselstwo do Chana, złożone z misjonarzy dominikańskich i franciszkańskich. Na czele misjonarzy stał O. Wawrzyniec, Portugalczyk. Gdy misjonarze przez Polskę zdążali ku Krymowi, przybrali sobie do pomocy kilku zakonników Polaków, i tak: z Zakonu Św. Franciszka Benedykta, rodem z Wielkopolski; a z Zakonu Dominikańskiego Anzelma, Wojciecha, Aleksandra i Szymona. Z wielkim trudem przedostali się misjonarze do Krymu, i zostali przypuszczeni przed oblicze następcy Batuchana. Oddali mu listy papieskie i wytłumaczyli cel swojej podróży. Chan przyjął posłów życzliwie, pozwolił aby jeńcom chrześcijańskim odprawiali publicznie nabożeństwa, nie zabronił, gdyby się ktoś z tatarów nawrócił i przyrzekł zachować pokój z panami Chrześcijańskimi. Z odpowiedzią i podarunkami wysłał Chan O. Benedykta do Rzymu. Pochwalił Papież Innocenty Benedykta, że wiernie i roztropnie spełnił powierzone mu poselstwo. Wyniósł go na godność biskupa Antibazeńskiego, i wysłał z nowym zastępem misjonarzy do Tatarów. Przybywszy na Krym biskup Benedykt gorliwie zajął się nie tylko opieką nad chrześcijańskimi jeńcami, ale starał się głównie o nawrócenie tatarów. Pan Bóg błogosławił jego pracy. Postawił kilka klasztorów i wiele kościołów, i mnóstwo pozyskał zwolenników dla Nauki Pana Chrystusowej. Nowy jednak chan nieprzyjemnym okiem patrzył na postępy Chrystianizmu w swoim państwie. Za namową mołłów, czyli duchownych tatarskich, kazał pojmać wszystkich misjonarzy i razem z biskupem Benedyktem stracić ich w mieście Armalech 1248 r. Wszyscy śmiercią dla Chrystusa Pana wysłużyli sobie koronę męczeńską.
Punkty do rozmyślania.
Główną przyczyną obojętności religijnej jest niedokładna jej znajomość. Na wsi nie uczęszczają dzieci regularnie na katechizację, a starsi błędnie myślą, że katechizm już nie jest dla dorosłych. W mieście uczniowie uczą się w szkołach Religii pobieżnie, aby tylko dobrą ocenę otrzymać od ks. katechety. Wskutek tego i w mieście i na wsi nie mają ludzie dokładnej znajomości katechizmu.
A jednak katechizm powinien każdy chrześcijanin doskonale znać, nie lekceważyć go, lecz serdecznie kochać, gdyż zawiera on w streszczeniu zebrane króciutko wszystkie Prawdy Religii Pana Chrystusowej. Kto kocha Chrystusa Pana, kocha Jego Naukę, kocha Religię, kocha katechizm.
Modlitwa.
Wszechmogący Wieczny Boże, za przyczyną Błogosławionych Męczenników Benedykta i towarzyszy udziel nam tej Łaski, abyśmy Wiarę Chrystusa Pana serdecznie ukochali, według Jej Przepisów pobożnie żyli i zasłużyli sobie na wieczne z nimi towarzystwo w Niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
© salveregina.pl 2023