CZWARTEK PO TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ. BOŻE CIAŁO. NOWENNA DO SERCA PANA JEZUSA — DZIEŃ 1. Miłość Serca Pana Jezusowego objawiona w ustanowieniu Najświętszego Sakramentu Ołtarza

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

I. Przysłuchiwać się będę w duchu słowom Św. Jana Ewangelisty: Umiłowawszy Swe, którzy byli
na świecie, do końca je umiłował (Ef. II.)

II. Prosić będę o Łaskę zrozumienia cudów Mi­łości Serca Pana Jezusowego w Sakramencie Ołtarza.

I. Punkt.

Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie Ołtarza jest towarzyszem naszego wygnania.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Miłość Serca Pana Jezusowego roz­wiązała na naszą korzyść zagadkę nierozwiązalną dla miłości ludzkiej; oddać swe życie za ukochaną istotę, nie rozłączając się jednakże z nią. Jakże to uczynił? Przez ustanowienie Najświętszego Sa­kramentu. Tak jest istotnie, w tym niepojętym Sakramencie Pan nasz Jezus Chrystus, chociaż ukryty i dla nas niewidzialny, mieszka rzeczywiście z duszą i ciałem w pośród nas. Stawszy się w ten spo­sób towarzyszem naszego wygnania, uszczęśliwia obecnością swoją wszystkie krańce ziemi, aby nikt jej nie był pozbawiony, z głębi Ołtarza, jakby z Przybytku Miłosierdzia, odzywa się do ludzi tą słodką zachętą: „Chodźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę” (Mat. XI.).

ZASTOSOWANIE. Korzystaj z uroczystości Najświętszego Sakramentu, abyś złożył Sercu Pana Jezusowemu tak bardzo podobającemu sobie w uroczystej czci, hołd miłości, wdzięczności i uwielbienia; — abyś Mu wyraził głęboki żal twój, żeś tak niedbale odpo­wiadał na Jego miłosne wezwanie; żeś Go za mało odwiedzał i za mało czcił w Sakramencie Jego Miłości; żeś tak często zasmucał Jego Bo­skie Serce obojętnością i niewiernością swoją.

UCZUCIA [**]. Utrzymuj się przez jakiś czas w tym pobożnym usposobieniu.

POSTANOWIENIE [***]. Odwiedzaj częściej, a przy­najmniej z gorętszym uczuciem Pana naszego Jezusa Chrystusa w Sakramencie Jego Miłości.

II. Punkt.

Pan nasz Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie jest Ofiarą ustawicznie za nas składaną.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Wszechmocna Miłość naszego Boskiego Zbawiciela zdziałała dla nas Cud drugi, a tym jest ustawiczne odnawianie, przez ustano­wienie Najświętszego Sakramentu w Ofierze Mszy Świętej, onej Ofiary, jaką z Siebie uczynił w Wielki Piątek na górze Kalwarii. Zawsze On Jeden i ten Sam jest Ofiarą i Ofiarnikiem, ofiarującym się przez ręce Kapłana. Jedyna różnica, jaka zachodzi mię­dzy Ofiarą na Krzyżu, a Ofiarą odbywającą się na Ołtarzach naszych, jest ta, że pierwsza była krwawą, a druga nią nie jest. Pan Jezus ofiaruje się w Niej, według wyrażenia teologów, bezkrwawym sposobem, ofiarowany mieczem słów konsekracyjnych, mocą których Ciało Zbawiciela oddziela się od Krwi Jego i byłoby rzeczywiście rozdzielone, gdyby Zmartwychwstały Pan Jezus nie był nieśmier­telnym. Stąd Św. Jan Chryzostom wnosi, że Ofiara Mszy Świętej ma tę samą wartość, co Ofiara na Krzyżu.

ZASTOSOWANIE. Umiej ocenić korzyści i po­żytki z częstego albo nawet codziennego bywa­nia na Mszy Świętej i złóż za nie dzięki Panu Bogu. Ale jakże słuchasz tej Mszy Świętej? Z jaką wiarą? Z ja­kim uszanowaniem? Z jaką pobożnością? Czy z twej strony wcale nie ma obojętności? trochę przyzwyczajenia, a bardzo wiele niedbalstwa w przestrzeganiu pewnych ćwiczeń, które dawniej okazały się tak skutecznymi dla ciebie.

UCZUCIA. Dzisiaj, jako w dzień pamiątki usta­nowienia Ofiary Świętej na Ołtarzach naszych, wychwa­laj, uwielbiaj z uniesieniem tę Miłość, którą oka­zuje ci tutaj Serce Pana Jezusowe.

POSTANOWIENIE. Aby odświeżyć nabożeństwo twoje podczas Mszy Świętej, zastosuj znowu dawne praktyki z czasów pierwszej gorliwości twojej, których może zaniedbałeś zupełnie.

III. Punkt.

Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie jest pożywieniem dusz naszych.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Szczytem Miłości Pana Jezusa ku nam jest bez wątpienia to, iż w Najświętszym Sakramencie chciał się stać pożywieniem dusz naszych i tak ściśle połączyć się z nami, że my żyjemy w Nim, a On żyje w nas. Usłysz i rozważaj te Jego wła­sne słowa: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje” (Mat XXVI). „Kto pożywa Mego Ciała i pije Moją Krew, we Mnie mieszka, a Ja w nim” (Jan VI).

ZASTOSOWANIE. Czymże się to dzieje, że tak często przyjmując Najświętszy Sakrament, jesteś jeszcze tak niedoskonałym, tak mało duchowym, tak niepodobnym do Pana naszego Jezusa Chrystusa? Bez wątpienia przypisać to należy nie dosyć godnemu usposobieniu twojemu albo niedbałości czy to w przy­gotowaniu się, czy w przyjęciu, czy też w dzięk­czynieniu. Zobacz, w czym chybiłeś; w czym powinieneś i możesz się poprawić?

ROZMOWA DUSZY [****] z Świętą Małgorzatą Marią. — Prosić ją będę o jedną iskierkę tej Boskiej Miłości, którą była przejętą w chwili, gdy się Jej ukazał Pan nasz Jezus Chrystus, gdy odsłonił Serce Swoje, gdy przemawiał do Niej.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.