Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa, mówiącego te słowa: Jam jest Światłość świata.
II. Proś o światło umysłu.
I. Punkt.
Chrystus Pan jest Światłością świata.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Jam jest Światłość świata. (Jan VII). Tymi słowy zaczął Pan Jezus trzecią Naukę w świątyni. Abyś mógł ocenić, co zawdzięczamy Boskiej Światłości, Wcielonej w Osobie Pana naszego Jezusa Chrystusa, zważ, jaki był stan społeczeństwa przed Wcieleniem: bałwochwalstwo ciemne i dzikie, zamiast wiary w prawdziwego Pana Boga; ludzie oddawali cześć boską kamiennym i drewnianym bogom, a nawet zwierzętom; zabijali i składali im ofiary z ludzi w sposób okrutny; większa część mieszkańców krajów nawet oświeceńszych, skazana na stan niewolnictwa, uważana jako bydlęta, przeznaczona jedynie do ciężkiej pracy; dzieci zostawione na samowolę rodziców, którzy je wychowywali albo tracili: aby zaś bezkarnie dopuszczać się najszkaradniejszych występków, przypisywano je, zapoznając najzupełniej istotę grzechu, swym bogom i w tym znajdowano pokrywkę dla wrodzonych namiętności swoich.
ZASTOSOWANIE. Komuż zawdzięczać mamy, że nie jesteśmy igraszką tego obłędu, ani jesteśmy wspólnikami lub ofiarą tych sprośnych występków świata pogańskiego? Czyż nie Chrystusowi Panu i światłu prawdziwej Wiary, którym przez Apostołów Swoich rozświecił umysły po wszystkich krańcach świata? Jemu więc i Jemu Samemu winniśmy wszystkie dobra w porządku natury i Łaski, którymi się cieszymy. On oświecił wszystkich ludzi, którzy nie zamykają oczu na Światło Boże; on dał im poznać wzniosłość i szlachetność ich pochodzenia, wielkość ich przeznaczenia, szereg świętych i ważnych obowiązków względem Pana Boga, bliźnich, samych siebie; obowiązków, które wiernie dopełnione, niezawodnie uczyniłyby ludzkość szczęśliwą w czasie i szczęśliwą w wieczności. Ileż więc wdzięczności powinieneś mieć dla Pana Jezusa? Czy nie zapominasz o niej? Czy starasz się, aby o niej pamiętali drudzy?
UCZUCIA [**]. Proś Pana Jezusa, aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą (Łuk. I).
POSTANOWIENIE [***]. Módl się często i odtąd zachęcaj drugich, aby się modlili o rozkrzewienie Wiary. Bierz w nim czynny udział.
II. Punkt.
Kto idzie za Chrystusem Panem, nie chodzi w ciemności.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Kto za mną idzie, nie chodzi w ciemności (Jan VIII, 12); drogą fałszu i występku, ale drogą jasną — prawdy i cnoty. I w rzeczy samej, głośnym tegoż świadectwem jest historia narodów pogańskich i barbarzyńskich; które bowiem z nich poszły za Chrystusem Panem, poznały i przyjęły naukę Ewangelii, te stały się wielkich cnót najpiękniejszym wzorem; gdzie zaś tę naukę odepchnięto, jak na Wschodzie wyznawcy mahometa, tam powróciło pogańskie barbarzyństwo; gdzie ją skalano różnymi kacerstwami, tam powstał chaos niedowiarstwa i nieudolnych rozumowań; gdzie się od niej oddzielono przez odszczepieństwo, czyli schizmę, tam ulegać muszą w rzeczach sumienia samowolnej władzy świeckiej.
ZASTOSOWANIE. Jakże to słodka i pocieszająca myśl dla nas, że Chrystus Pan, jako mówi Piotr Święty, wezwał nas w osobie przodków naszych z ciemności ku swojej przedziwnej światłości ( List. R. II, 9) dla nas, którzy wychowani w rodzinie katolickiej, od dzieciństwa uczyliśmy się poznać i miłować Pana Jezusa. Lękaj się, abyś się nie stał niegodnym tak wielkiej Łaski.
UCZUCIA. Podziwienie. — Wdzięczność. — Gorące pragnienie, aby coraz więcej poznać i umiłować Pana Jezusa.
POSTANOWIENIE. Staraj się poznać i dokładniej miłować Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
III. Punkt.
Kto idzie za Chrystusem Panem, będzie miał światłość żywota.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Kto za Mną idzie, dodaje Boski Zbawiciel, nie chodzi w ciemności, ale będzie miał światłość żywota, Habebit lumen vitae (ibid.); będzie miał znajomość życia duchowego, które prowadzi do życia wiecznego, do oglądania błogosławionej światłości. Kto żyje ciągle w stanie Łaski, wolny od grzechów śmiertelnych, ten zostaje na pierwszym stopniu życia duchowego; kto jest wolny od dobrowolnego grzechu powszedniego, stoi na drugim; kto wyzwolony od wszelkich żądz ziemskich dąży nieustannie do najbliższego podobieństwa z Panem naszym Jezusem Chrystusem, a to jedynie z miłości ku Niemu, ten jest na trzecim i najwznioślejszym stopniu tego życia.
ZASTOSOWANIE. Pragnij i pożądaj jak najgoręcej szczęścia ludzi tych, którzy zostają na tym trzecim stopniu duchowego życia; już bowiem tu na ziemi opływają w światło nadprzyrodzone, źródło niewypowiedzianych pociech niebieskich; w niebie zaś otrzymują wyższy stopień wiecznej szczęśliwości, rozkoszy i widzenia błogosławionych. Nie chciej na chwilę wątpić, że przy Pomocy Bożej zdążysz do tego stopnia. Pan Jezus cię woła… podaje ci środki. Zastosuj je z pokorą, z wiarą i z wytrwałością, a zbawienne powodzenie uwieńczy usiłowania twoje.
ROZMOWA DUSZY [****] z Aniołem Stróżem twoim.
Zachęcamy do uczczenia:
- Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 17
- Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Wrześniu ku Ich czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 17
- Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 17
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023