Zawartość strony
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
UWAGA!
Dziś, tj. w środę 20 września 2023r. rozpoczynają się Suche Dni Jesienne, tj. środa Suchych Dni Jesiennych, zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, w których obowiązuje POST ŚCISŁY (ilościowy dla osób od 21 do 60 roku życia; jakościowy od 7 roku życia).
I. Wyobrażę sobie ślepego, stojącego przed radą faryzeuszów.
II. Proś o prostotę ducha i wielkoduszność ślepego.
I. Punkt.
Ślepy zawstydza faryzeuszów.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Wielki Cud uzdrowienia ślepego rozjątrzył do ostateczności umysły faryzeuszów przeciw Panu Jezusowi. Bądź co bądź postanowili przyćmić chwałę Cudu, podając go w wątpliwość, albo obwiniając Jego Sprawcę, gdyż w szabat uczynił błoto i pomazał oczy ślepego. Przywołali więc kolejno przed sąd swój ślepego i jego rodziców. Ci zapewniali, że ten jest rzeczywiście ich synem, i że się ślepy narodził. Syn zaś oświadczył, że Pan Jezus pomazał mu oczy błotem i kazał mu się obmyć w sadzawce Syloe, że to uczynił i widzi. Nie mogąc już zaprzeczyć Cudu, usiłowali przynajmniej odjąć mu cechę Boskości. Ten Człowiek nie jest od Boga, rzekli ślepemu, Który nie zachowuje Szabatu. Pozostawało więc to tylko przypuszczenie, że jest narzędziem szatana i użyli wszelkich środków, aby je ślepy potwierdził. Lecz na próżno: Od wieku nie słyszano, odpowiedział on człowiek, aby kto otworzył oczy ślepo narodzonego. Gdyby ten nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić. Zawstydzeni i rozgniewani do wściekłości faryzeusze, że się dali pobić żebrakowi, nie posiadającemu żadnej nauki i nie widząc sposobu przywrócenia swej powagi, zawołali z uniesieniem: W grzechach się urodziłeś wszystek, a ty nas uczysz? I precz go wyrzucili (Jan IX).
ZASTOSOWANIE. Dla naszej to nauki i pociechy Ewangelia Święta przechowała te wszystkie szczegóły. Wyciągnijmy z nich dla siebie pożytek. Uczmy się coraz lepiej poznawać i coraz więcej nienawidzić niską namiętność zazdrości. Na cóż się ona przyda? Na cóż się przydała faryzeuszom, jeżeli nie na to, że okryła hańbą, że wycisnęła na nich plamę niezatartą? Gdy zaś sami jesteśmy przedmiotem zazdrości, bądźmy bez obawy. Jak długo cnota i prawda jest po naszej stronie, tak długo złość i zazdrość ludzka przynosi nam raczej korzyść niż szkodę. Jakoż wszystko, co z zazdrości uczynili nieprzyjaciele Pana Jezusa, przyczyniło się najbardziej do sprawdzenia Cudu, a zatem i Boskości Jego. Tym, którzy miłują Boga, mówi Paweł Święty, wszystko dopomaga ku dobremu i którzy szukają go z prostotą ducha (Rzym VIII; 28). Cóż bardziej pocieszającego!
UCZUCIA [**]. Proś o prostotę ducha, o wielką czystość serca, o żywą nienawiść najmniejszego uczucia zazdrości i tych wszelkich przybranych pozorów, pod którymi się ta brzydka namiętność ukrywa.
POSTANOWIENIE [***]. Chwal i popieraj sprawę dobrą, bez względu skąd i od kogo przychodzi.
II. Punkt
Ślepy uleczony składa pokłon Dobroczyńcy swemu.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Pan Jezus wynagrodził sowicie tą wartość i szlachetność ślepego, z którą wyznał Bóstwo Jego przed sądem faryzeuszów. Usłyszał Jezus, iż go precz wyrzucili: a znalazłwszy go, rzekł mu: Ty wierzysz w Syna Bożego? Odpowiedział on i rzekł: który jest, Panie, abym Weń wierzył? I rzekł mu Jezus: I widziałeś Go, i Który mówi z Tobą, On-Ci jest. A on rzekł. Wierzę, Panie. I upadłszy uczynił Mu pokłon (R. IX). Więc otrzymał nie tylko światło i zdrowie ciała, ale i światło duszy, tj. dar żywej wiary. Wiemy z Tradycji, że odtąd przylgnął do Pana Jezusa całym sercem, że był jednym z siedemdziesięciu dwóch Uczniów; że dzielił wygnanie Łazarza, dopłynął z Nim cudownie do brzegów dawnej Galii, głosił tam Ewangelię Świętą z wielkim powodzeniem i umarł śmiercią błogosławionych w mieście Aix w Prowancji. Rozważ na koniec, jak prawdziwe są te słowa Św. Pawła Apostoła: Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym Łaskę daje (Rz. XII). Podczas gdy pyszni faryzeusze popadają w ślepotę duchową i umierają w grzechach swoich bez pokuty, ślepy żebrak, który się uważa za ostatniego z ludu i nie wie, jak wyrazić wdzięczność swoją, opływa w Dary Łaski i Chwałę Niebieską!
ZASTOSOWANIE. Aby i na ciebie spłynęła obficie Łaska Boża, nie bądźże skąpym dla Pana Boga, a osobliwie, dawaj Mu częste dowody wdzięczności, dziękuj każdego dnia, że ci otworzył oczy; że się objawił tobie w sposób szczególniejszy; że dał ci zrozumieć użyteczność ćwiczeń pobożnych i cnót prawdziwych; że cię pociągnął za Sobą Łaską uprzedzającą. Staraj się okazać Mu wdzięczność, pozyskując Mu, o ile to w twej mocy, jak najwięcej czcicieli i miłośników.
ROZMOWA DUSZY [****] z Najmilszym Boskim Zbawicielem naszym.
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 20
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Wrześniu ku Ich czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 20
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 20
- poznania Nauki Katolickiej o Suchych Dniach Jesiennych: Środa Suchych Dni Jesiennych.
- uczczenia Suchych Dni Jesiennych, będąc w stanie Łaski uświęcającej łącz swój post z nabożeństwem na Suche Dni: Nabożeństwo Suchych Dni.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2023