Co dusza czynić winna będąc przed Przenajśw. Sakramentem?

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Wsparcie - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Rozkoszuj się w Panu, a spełni prośby serca twojego. — Ps. 36, 4.

PRZYGOTOWANIE. — Żeby z tym większym pożytkiem przebywać wobec Przenajświętszego Sakramentu trzymajmy się następującej zasady: Najpierw „dziękujmy” Panu Jezusowi za Dobrodziejstwa, jakie nam okazał, szczególniej za to, iż zamieszkał wśród nas na Ołtarzu; „kochajmy” Go ze wszystkich sił i oddajmy się Mu całkowicie, bez zastrzeżeń. Na koniec prośmy Pana Jezusa o Łaski, jakich potrzebujemy, a szczególniej, aby w naszych sercach pomnażał Swą Miłość i zjednoczył je na zawsze z Wolą Bożą. O! gdybyśmy umieli tak korzystać z Towarzystwa Pana Jezusa, Który tak bardzo nas kocha, w krótkim czasie stalibyśmy się Świętymi.

I. — Hrabina di Feria, zostawszy zakonnicą — klaryską, postarała się o celę, z której mogła widzieć Ołtarz z Przenajświętszym Sakramentem i tam dniami i nocami przebywała. Gdy ją zapytano, co by tam czyniła przez tyle godzin, odpowiedziała: „Chciałabym tam być przez całą wieczność! Co się czyni przed Przenajświętszym Sakramentem? Dziękuje się, kocha, błaga”. Oto piękna dla ciebie nauka, jak masz z korzyścią pozostawać przed Przenajświętszym Sakramentem.

Najpierw się „dziękuje”. — Zastanów się nad sobą: Jesteś pełen wdzięczności dla krewnego, który przybywa z daleka, by cię odwiedzić, a nie umiesz dziękować Panu Jezusowi, Który zstępuje z Nieba nie tylko, żeby cię odwiedzić, lecz aby zawsze z tobą pozostawać. Najpierw więc, skoro nawiedzasz Przenajświętszy Sakrament, ożyw wiarę, złóż hołd Oblubieńcowi twej duszy i dziękuj Mu za tyle Dobroci, iż zstąpił z Nieba, aby z Miłości ku nam przebywać na tym Ołtarzu.

Po wtóre „kocha się“. Gdy Św. Filip Nereusz, będąc chorym, ujrzał, że kapłan z Przenajświętszym Wiatykiem wchodzi do jego celi, zawołał zapalony świętą miłością: „Oto Miłość moja! Oto Miłość moja!“ I ty mów podobnie, gdy jesteś przed Tabernakulum; wzbudzaj jak najwięcej aktów miłości, a wyrzekając się zupełnie swej własnej woli, ofiaruj Panu Jezusowi całego siebie, bez zastrzeżeń i mów: „Panie, spraw, abym Cię zawsze miłował, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba”.

Na koniec „błaga się” Pana Jezusa. Czcig. O. Alvarez widział Zbawiciela w Przenajświętszym Sakramencie z Rękami pełnymi Łask, a nie miał ich komu rozdać, gdyż nikt Go o nie nie prosił. — Proś więc o nie Pana Jezusa; proś Go, aby udzielił ci mocy do oparcia się pokusom, do poprawienia się z tego błędu, byś mógł opanować daną namiętność. Proś Go szczególniej, by pomnożył w twym sercu płomienie Swej Miłości, aby udzielił ci Łaski, byś zawsze był złączony z Jego Świętą Wolą i znosił z poddaniem wszelkie uciski! Gdyby wszystkie dusze podobnie czyniły i umiały lepiej korzystać z obecności swego Boskiego Oblubieńca, wszystkie stałyby się Świętymi.

II. — Będąc wobec Przenajświętszego Sakramentu, milczeć niepodobna. Milczenie okazywałoby brak pamięci na otrzymane Dobrodziejstwa, niezrozumienie Miłości Bożej. Dusza więc winna mówić serdecznie do swego Pana:

Modlitwa.

Jezu, Utajony w Przenajświętszym Sakramencie, cześć Ci oddaję. Ongi ofiarowałeś za mnie na krzyżu Swe Boskie Życie, a teraz jesteś zamknięty w tym Tabernakulum, jakby w Więzieniu Miłości. Z pomiędzy tylu, którzy mniej ode mnie Cię obrazili, mnie wybrałeś, abym Ci towarzyszył na ziemi, bym kiedyś Cię kochał i cieszył się, widząc Cię bez zasłony w Niebie. Zapraszasz mnie jeszcze, abym często przyjmował Twe Przenajświętsze Ciało w Komunii Świętej, by całkowicie z Tobą się połączyć i całkowicie oddać się Tobie. Mój drogi Odkupicielu, cóż Ci jeszcze powiem? Oto dziękuję Ci za wszystko i spodziewam się składać Ci dzięki przez całą wieczność w Niebie. Miłosierdzie Pańskie na wieki chcę opiewać. Mój Jezu, tego się spodziewam na Mocy Twych Zasług.

Oświadczam Ci, iż jestem szczęśliwszy, że z miłości ku Tobie świat opuściłem i to trochę, co mogłem na nim posiadać, niżbym był królem całej ziemi. Żałuję, że dotąd, nawet w twym domu, tylokrotnie Cię obrażałem i zasłużyłem na odrzucenie.

Przebacz mi, mój Jezu; na przyszłość za Twą Pomocą już tak nie będzie. Nie chcę odłączyć się od Nóg Twoich, chcę często Cię odwiedzać. Twa Obecność udzieli mi siły do oderwania się od wszystkiego, co nie jest dla Ciebie. Twa Bliskość przypomni mi obowiązek kochania Cię i uciekania się zawsze do Ciebie we wszystkich mych potrzebach. Chcę być zawsze blisko Ciebie i często przyjmować Komunię Świętą, aby zawsze coraz bardziej Cię miłować i jednoczyć się z Tobą, mój ukochany Zbawco. Kocham Cię, mój Boże, ukryty w Przenajświętszym Sakramencie. Z Miłości ku mnie nieustannie przebywasz na tym Ołtarzu i ja z miłości ku Tobie chcę jak najczęściej Cię odwiedzać. Zamknięty w Tabernakulum zawsze mnie kochasz i ja chcę Cię zawsze miłować. A więc, mój Jezu i moje wszystko, będziemy zawsze ze sobą złączeni, w czasie i w wieczności. Maryo, Matko moja, proś za mną Jezusa i wyjednaj mi wielką miłość do Przenajświętszego Sakramentu. Amen. ( *IV., 308)

Zachęcamy do: