Przewodnik prawdziwej pobożności

 

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

 

Zobacz imprimatur

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

 

 

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

UWAGA!

 

 Od jutra, tj. od środy 20 września 2023r. rozpoczynają się Suche Dni Jesienne tj. środa (20.09), piątek (22.09) i sobota (23.09), zgodnie z kan. 1252 § 2, zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku jako nadal obowiązującym, w których obowiązuje POST ŚCISŁY (ilościowy dla osób od 21 do 60 roku życia; jakościowy od 7 roku życia).

 

 

 

 

I. Patrz w duchu na Pana Jezusa, pomazującego bło­tem oczy ślepego od urodzenia.

II. Proś o Łaskę, abyś wysoko cenił i kochał ślepe posłuszeństwo.

 

 

I. Punkt.

Przyczyna ślepoty.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Przed wyjściem z Jerozolimy chciał Pan Jezus dać nieprzyjaciołom Swoim, cho­ciaż tego niegodnym, nowy dowód Swej Boskości, czyniąc Cud niezaprzeczalny, uderzający i roz­głośny w całym mieście, tym bardziej, że w synagodze rozbierany był przez faryzeuszów. Oto jak ten Cud opowiada Jan Święty: A mimo idąc Jezus, ujrzał człowieka ślepego od urodzenia. I spytali Go Uczniowie Jego: Rabbi, kto zgrzeszył: ten, czyli rodzice jego, iż się ślepym narodził. Odpowiedział Jezus: Ani ten zgrzeszył ani rodzice jego: ale żeby się Sprawy Boże w nim okazały (R. IX). Rozważ, że odpowiedź Pana naszego Jezusa Chrystusa odnosi się do ślepoty onego człowieka, tak jak i zapytania Uczniów; bez wątpienia popełnili oni byli grzechy: nie masz bowiem sprawiedliwego na ziemi, który by nie grzeszył (Ekkl. VII), ale śle­pota jego nie była karą za żaden z tych grzechów.

ZASTOSOWANIE. Uczmy się stąd, że nie wszyst­kie cierpienia i nędze tego życia pochodzą z przyczyny osobistych grzechów naszych, że zatem nie wszystkie dolegliwości są karaniem, ale są często próbą i doświadczeniem, które Pan Bóg zsyła spra­wiedliwym a nawet największym Świętym, aby okazał przez to Chwałę Swoją i aby powiększył ich zasługi. Mamy tego przykład na Jobie, To­biaszu i na bardzo wielu innych sprawiedliwych mężach Starego i Nowego Testamentu; stąd wynika: żeśmy nie powinni zniechęcać się i upadać na duchu, gdy nas Ręka Boża dosięgnie, ale że raczej powinniśmy się z tego radować, jak nam to wyraźnie zaleca Św. Jakub Apostoł;  że nie zawsze nieszczęścia, które spotykają złych, uważać należy za widoczną karę ich nie­cnych postępków; moglibyśmy im przez to dać sposobność do dowiedzenia rzeczy wręcz prze­ciwnej. Czy z tymi przestrogami zgadzało się twoje postępowanie?

UCZUCIA [**]. Proś o Łaskę, abyś wszystkie krzyże, które Pan Bóg na ciebie zsyła, przyjmował odważnie i ze świętą radością.

POSTANOWIENIE [***]. Ponawiaj modlitwę w każdym utrapieniu.

 

 

II. Punkt.

Cudowne uzdrowienie ślepego.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Rzekłszy to Jezus, plunął na ziemię, a uczynił błoto ze śliny i pomazał błotem oczy jego. I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Syloe (Syloe znaczy posłany). Poszedł tedy i umył się, i przyszedł, widząc (Jan IX).

ZASTOSOWANIE. Co tu więcej podziwiać, czy próbę, na którą Zbawiciel wystawił wiarę i po­słuszeństwo ślepego, czy szybkość, z jaką tenże usłuchał bez krytyki, bez szemrania przeciw roz­kazowi. Jedno i drugie zawiera ważne dla nas nauki. Zastosuj je do siebie, wzmacniając swą wiarę, oddając się zupełnie Boskiej Opatrzności, i usiłując nabyć cnotę ślepego posłuszeństwa. Wi­dzisz tutaj i zasługę, i nagrodę tej cnoty, czegóż potrzeba więcej, aby cię do niej zachęcić?

UCZUCIA. Proś o wiarę żywszą i posłuszeń­stwo doskonalsze.

POSTANOWIENIE. Powtarzaj często to pobożne westchnienie: „Czyń ze mną, jak wiesz i chcesz, o Panie, gdyż wiem, że mnie ukochałeś!” (Św. Augustyn).

 

 

III. Punkt.

Zadziwienie i wątpliwość sąsiadów ślepego.

 

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Ślepy, który żebrał od dziecka, był znany w całym mieście. Rzecz naturalna, że uzdrowienie jego nabyło wiele rozgłosu. Sąsiedzi tedy i którzy go przedtem widywali, że był żebra­kiem, mówili: Izali ten nie jest, który siadał i żebrał? Jedni mówili: iż ten jest. A drudzy: Nie, ale mu jest podobny. A on mówił: Iżem ja jest. Mówili mu tedy: Jakoż ci się oczy otwo­rzyły? Odpowiedział: Człowiek On, którego zowią Jezusem, uczynił błoto i pomazał oczy me, i rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe, a umyj się. I sze­dłem, umyłem się i widzę (Ibid).

ZASTOSOWANIE. Ślepy w tej odpowiedzi, peł­nej szczerości i prostoty ducha, przypisuje uzdrowienie swoje jedynie Wszechmocy Boskiej, która błotu i wodzie z Syloe udzieliła własności, jakiej nie miały same z siebie. Za przykładem ślepego wierz i wyznawaj otwarcie, że tylko Panu Bogu zawdzięczasz wszelkie dobro duszy i ciała, i wszelkie dobre uczynki, które spełniasz. Jest to skuteczny środek przeciw próżnej chwale i pewny sposób zaskarbienia sobie nowych Łask u Pana Boga. Jakże używałeś tego środka i tego sposobu?

ROZMOWA DUSZY [****] ze sławnym Męczennikiem Św. Januarym, którego doroczną pamiątkę dzisiaj obchodzimy, a którego Chwałę Pan Bóg po dziś dzień cudami głosić raczy.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 19
  2. uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Wrześniu ku Ich czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 19
  3. uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 19
  4. podjęcia każdego dnia 19 miesiąca przygotowania do śmierci szczęśliwej: Zadatek chrześcijańskiego przygotowania, to jest wczesne gotowanie się do szczęśliwej śmierci.

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Newsletter

Otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe.
Jeśli chcesz otrzymywać żywoty świętych, codzienne rozmyślania, modlitwy za dusze czyśćcowe, nowenny przed świętami, wypełnij poniższy formularz.
Zaznacz: *
Regulamin *