Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960 r.

 

 

 

Rozmyślanie.

DROGA „NIC”.

 

 

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Jezu, udziel mi światła, abym poznał co wiedzie do prawdziwego życia, do zjednoczenia z Tobą.

Rozważanie.

1. Jeśli chcesz wejść stanowczo na drogę całkowitego oderwania, która jedynie prowadzi bezpiecznie do zjednoczenia z Panem Bogiem, musisz „przyłożyć siekierę do korzenia drzew”, tj. musisz wyciąć i wyrwać korzenie swoich przywiązań, czyli tę nieumiarkowaną skłonność do rozkoszy, to znaczy do szukania zadowolenia w samym sobie, w miłości własnej albo też w innych stworzeniach. Zostałeś istotnie stworzony, by zażywać rozkoszy, ale by rozkoszować się Panem Bogiem. Pana Boga jednak nie można objąć zmysłami, podczas gdy własne ja i rzeczy ziemskie są ci tak bliskie… Stąd zamiast wznieść się ponad siebie i stworzenia, by dosięgnąć Pana Boga, zatrzymujesz się i szukasz w nich szczęścia. Zatrzymuje cię nieporządna miłość i dla odrobiny przyjemności przywiązujesz serce swoje do ziemi, stając się niezdolnym do osiągnięcia zjednoczenia z Panem Bogiem, Który jest jedynym Źródłem prawdziwego szczęścia. Nieporządna skłonność do przyjemności polega na tym, że zamiast zwracać do Pana Boga swoje pragnienia i uczucia, kierujesz je do stworzeń. Oto korzeń wszelkiego, nawet najmniejszego, przywiązania w tobie.

By uśmiercić całkowicie tę nieporządną skłonność, Św. Jan od Krzyża poucza cię, „byś odrzucał wszelkie pragnienia zmysłowe, o ile nie zmierzają wprost do czci i Chwały Bożej… dla Miłości Jezusa Chrystusa, który w tym życiu nie miał i nie szukał innego upodobania prócz pełnienia Woli Swego Ojca” (Droga na górę Karmel, tom I, 13, 4). Święty nie żąda, abyś żył bez najmniejszego upodobania czy przyjemności co zresztą jest niemożliwe, albowiem człowiek jest stworzony do szczęścia ale żąda, byś wyrzekał się tych wszystkich upodobań, które nie podobają się Panu Bogu, a szukał ich wyłącznie w spełnianiu Woli Bożej, w sprawianiu Mu przyjemności i szukaniu Jego Chwały. Właśnie tak żył Pan Jezus, Który mógł powiedzieć: „Ja, co Mu się podoba, zawsze czynię” (Jan 8, 29).

2. Jeśli twój sposób działania czy mówienia zadowala miłość własną, a poznajesz, że nie może podobać się Panu Bogu, powinieneś się go wyrzec. Jeśli jakaś rozmowa, przyjaźń, wygoda sprawia ci przyjemność, lecz wątpisz czy również sprawiają Panu Bogu, powinieneś jej zaniechać. Jeśli wola twoja pobudza cię do spełnienia czegoś co nieznacznie tylko sprzeciwia się Woli Bożej, wstrzymaj się od tego. Oto wypadki, w których Św. Jan od Krzyża powtarza bez ogródek: nic, nic, nic. Nic dla zadowolenia zmysłów ani nawet ducha czyli miłości własnej, jeśli to nie idzie w parze z Wolą Bożą. Nie ma innej drogi: albo żyć dla swego ja albo żyć dla Pana Boga.

Jeśli, choć w małych rzeczach, działasz dla samolubnego zadowolenia swego „ja”, nie będziesz mógł nigdy całkowicie żyć dla Pana Boga. Jeśli np. nie chcesz wyrzec się przyjemności zadowolenia obrażonej miłości własnej, niecierpliwiąc się lub okazując bliźniemu zły humor, nie ulega wątpliwości, że wolisz raczej działać dla zadowolenia swego „ja”, niż sprawiać przyjemność Panu Bogu, Który kocha jedynie cnotę, nigdy zaś uchybienia czy grzechy.

Otóż musisz stale zamieniać skłonność szukania swego zadowolenia na skłonność szukania zadowolenia i przyjemności z posiadania Pana Boga. Właśnie w tym znaczeniu Św. Jan od Krzyża przedstawia ci oderwanie nie jako cel sam dla siebie, lecz jako środek do zjednoczenia się z Panem Bogiem; nie dlatego, by cię pozostawić w próżni, ale by cię rzucić w objęcia Pana Boga. Taka jest zresztą wytyczna, jaką nam dał Pan Jezus. „Zaprzyj się samego siebie”, mówi On. Ale w jakim celu? By iść za Nim, by naśladować Go aż się nie zjednoczysz z Nim doskonale. Celem jest zjednoczenie, drogą zaparcie się, czyli całkowite oderwanie, a nie można zapominać, że właśnie o tej drodze Pan Jezus powiedział: „Ciasna jest brama i wąska jest droga, która wiedzie do żywota” (Mt 7, 14).

Rozmowa.

O Boże, stworzyłeś mnie dla Siebie, bym Cię miłował i radował się Tobą, o Dobro Nieskończone, o Piękności niewysłowiona. Nie dozwól więc, bym się oddalił od wzniosłego celu, jaki mi wytknąłeś, gubiąc się wśród przyjemności, które mogą mi dać nędzne i zwodnicze stworzenia.

O Panie mój, źle używałem stworzeń. Przebaczenia, o Panie! Chcę się już odtąd posługiwać każdą rzeczą tylko na Twoją Chwałę i według Twojej Najświętszej Woli, naśladując Przykład Twego Syna Jezusa.

„O Boże mój, jeśli w przeszłości oddaliłem się od Ciebie, Który jesteś moim Początkiem, Celem i Najwyższym moim Dobrem, jeśli zwracałem się do Ciebie i do stworzeń, przenosząc własną swoją i ich wolę ponad Twoją, to teraz przysięgam Ci, że pragnę wyrzec się na zawsze i całkowicie świata i siebie samego, nawrócić się i oddać się cały i na zawsze, Tobie. Obyś był początkiem i końcem wszystkich moich czynności. O Boże mój, oddaję Ci się, boś jest moim Początkiem, moim Celem, moim Najwyższym Dobrem. Pociągnij mnie do Siebie. Obym dążył nieustannie do Ciebie, boś Ty jest całą moją rozkoszą, moją chwałą i całym moim skarbem” (Św. Jan Eudes).

O Panie, naucz mnie używać rzeczy, obcować ze stworzeniami z czystą intencją i nie szukać w nich najmniejszego nawet własnego zadowolenia.

„Ale czyż nie jest to zbytnia surowość nie szukać w niczym przyjemności? Tak, ale dla tego tylko, kto nie wie, jaką to już w tym życiu daje radość, pociechę i bezpieczeństwo” (Św. Teresa od Dzieciątka Jezus: Droga doskonałości, 12, 3). Tak, o Panie, rozumiem Twoje Słowa. Muszę się wyrzekać swojej woli, tylu drobnych osobistych przyjemności, lecz w zamian za to posiądę radość, że spełniam Twoją Wolę, że sprawiam Ci przyjemność i szukam Twojego Upodobania. Boże mój i moje Wszystko. Amen.

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Bolesnej w miesiącu lutym ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lutowe ku czci Matki Boskiej Bolesnej – Dzień 1.
  2. uczczenia Najświętszego Dzieciątka Jezus: Nabożeństwo do Najświętszego Dzieciątka Jezus.
  3. MIESIĄC NAJŚWIĘTSZEGO DZIECIĄTKA JEZUS – Dzień 39.

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2024