Dar umiejętności

I. uczy ze stworzeń poznawać Stwórcę

II. i dobrze używać stworzeń.

I. Rozważmy najpierw stosunek daru umiejętności do daru mądrości. Przez dar mądrości Duch Święty podnosi człowieka do poznania Boga, jego przymiotów i najgłęb­szych tajemnic i w świetle tego Bożego poznania po­kazuje mu rzeczy stworzone, aby mógł je jasno i na­leżycie osądzić. Dar umiejętności zaś podnosi nas do poznania Stwórcy przez jasne i głębokie zrozumienie stworzeń. Od daru mądrości pochodzi kontemplacja, a od daru umiejętności rozmyślanie zwykle bierze po­czątek. Przez rozmyślanie o rzeczach stworzonych do­chodzimy do poznania Boskich przymiotów, które nawet w najmniejszych stworzeniach jaśnieją, jak słońce w ma­lutkiej kropelce rosy porannej. Światło tego daru wpro­wadza nas w poznanie piękna harmonii i prawidłowości widzialnego świata i pozwala dostrzegać w nim odbicie świata niewidzialnego. Porwani zdumieniem nad dzie­łami Bożymi czcimy wszechmoc, mądrość i dobroć Boga, który jako Stwórca i żyjący punkt środkowy rzeczy stworzonych do nas się w nich przybliża. Dlatego pisze św. Paweł do Rzymian: „Niewidzialne Jego rzeczy, nawet wiekuista moc Jego i Bóstwo od stworzenia świata przez dzieła Jego dla umysłu widzialnymi się stały” (1, 20).

Jak dar umiejętności działa w duszach, widzimy to na przykładzie Świętych Pańskich, których stworzenia nie odwracały od Stwórcy, ale przeciwnie zwracały ich umysł ku Bogu. Świętemu Franciszkowi z Asyżu słońce mówiło o dobroci i miłości Bożej, kwiaty o Jego bogac­twie i pięknie, skały o Jego potędze, ptaki i owady o Jego Opatrzności. Stworzenia winny stać się dla nas ową drabiną, po której aniołowie wstępowali na oczach Jakuba z ziemi do nieba.

II. Dar umiejętności udziela nam nie tylko poznania Boga ze stworzeń. Pozwala nam on nadto oceniać właściwie ze stanowiska Bożego wartość rzeczy stworzonych i uczy pożytecznie się nimi posługiwać. Jakże cenny to dar, który pozwala nam zachować wolność wśród stwo­rzeń! Pozwala nam też jasno poznać, jak dalece i dla­czego stworzenia są dla naszego zbawienia pożyteczne lub szkodliwe, abyśmy je uważali i o nich sądzili nie według ich zwodniczej powierzchowności, jakby przez zabarwione okulary namiętnej przychylności lub odrazy, ale w ich znaczeniu dla chwały Boga i dla naszego zbawienia. On poucza nas o tym, że wszystko, co stwo­rzone, w porównaniu ze Stwórcą jest marnością i ni­cością i wszystko nam dane jest od Boga tylko jako środek do celu. Dar umiejętności sprawia, iż stworzenia służą nam do poznania Boga i uwielbiania Go, do utrzy­mania doczesnego życia i osiągnięcia przez nie wiecz­nego żywota.

Poznając dzięki darowi umiejętności, że wszystkie rze­czy stworzone są same w sobie nicością, a życie doczesne jednym ciągiem walki i znoszeniem nędz i doświadcze­niem zawodności stworzeń, dusza popada w pewien rodzaj umiarkowanego szlachetnego smutku, a zarazem tęsknotę za dobrami nieprzemijającymi. Wiedza du­chowna zdobyta przez ten dar przewyższa wszystkie nauki ziemskie i budzi podziw samego Chrystusa: ,,Wy­sławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, iżeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i przewidującymi, a objawiłeś je maluczkim” (Mt 11, 25).

Modlitwa:

O mój Boże, łaską Twoją oświecony muszę odtąd na stwo­rzenia patrzeć całkiem innym okiem. Poznaję teraz jasno, jak cudownie odbijają się w nich z jednej strony Twoja Boska wszechmoc, mądrość i dobroć, a z drugiej strony muszę uznać, iż bez Ciebie byłyby nicością. Jakże źle postępowałem, że tak często nadużywałem stworzeń na obrażanie Ciebie i moje nieszczęście, a nawet dawałem im pierwszeństwo w sercu moim przed Tobą, o Boże! Ześlij mi twego Ducha Świętego., żeby mię nauczył prawdziwej umiejętności świętych, iżbym wszystko co ziemskie i doczesne mało cenił, a przez dobre używanie stworzeń doszedł do wiecznego posiadania Ciebie, mego Stwórcy. Amen.

© salveregina.pl 2021