Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

 

 

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: ,,Przewodnik prawdzi­wej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

 

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

 

 

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, że jesteś tutaj obecny i że Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niego­dnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

 

 

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnę­trzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmy­ślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić : „Ojcze nasz” lub „Zdro­waś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to roz­myślanie odprawiłem? Jeżeli dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, jeżeli źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) Jeżeli dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spo­wiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

 

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. “Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

 

 

 

 

I. Patrz w duchu na Jana i Jakuba, którzy wraz z matką swoją proszą o jaką Łaskę Pana Jezusa.

II. Proś, jako o owoc tego rozmyślania, o ducha pokory.

 

 

I. Punkt.

Prośba dwóch Apostołów.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Drugi szczegół podróży Chry­stusa Pana do Betanii opowiadają nam Ewangeliści w następujących słowach: Tedy w chwili, gdy Jezus skończył przepowiadanie Męki Swojej, przyszli do Niego Jakub i Jan, synowie Zebedeuszowi, mówiąc: Nauczycielu, chcemy, abyś o co­kolwiek prosić będziem, uczynił nam. A On im rzekł: Cóż chcecie, abym wam uczynił? I rzekli: Daj nam, abyśmy siedzieli jeden po Prawicy Twej, drugi po Lewicy Twej w Chwale Twojej. Prośba o taką Łaskę w takiej chwili, potwierdza tylko to, co powiedzianym było o przesądach i cie­mnocie Apostołów.

ZASTOSOWANIE. Co jednak bardziej nas zdu­miewa, to pycha i ambicja, którą dwaj z pośród Nich okazują. Niezaspokojeni tą wielką obietnicą, iż będą siedzieli na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraelskich, ci dwaj pierwszych miejsc się domagają! Podobne uroszczenie nędz­nych rybaków zadziwia nas, ale niesłusznie, bo pycha wrodzona jest każdemu stanowi, ubogim i bogatym, wielkim i małym. Ten chce przewyż­szać drugich bogactwem, przepychem w urządze­niu i prowadzeniu domu, tamten wyszukanym strojem, inny górnym tonem w rozmowie, ów roszczeniem sobie prawa do rządzenia wszystkim w rodzinie. Czy dostrzegasz w sobie tych wybiegów pychy i ambicji? Nie ufaj sobie i strzeż się.

UCZUCIA [**]. Proś Pana Boga, aby cię uchronił od nie­bezpiecznych złudzeń i pokus pychy.

POSTANOWIENIE [***]. Będę pytał i badał sam sie­bie, czy osobliwie w rozmowach moich nie prze­bija się chęć przewodzenia drugim rozumem i nauką? Albo niechęć, gdy widzę, że inni więcej są ode mnie szanowani i poszukiwani?

 

 

II. Punkt.

Odpowiedź Chrystusa Pana dana dwom Apostołom.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Odpowiedź Chrystusa Pana zdolna była zawstydzić i upokorzyć owych dwóch Apostołów: Nie wiecie, o co prosicie, rzekł im w rzeczy samej, bo to, o co prosili, nie tylko opierało się na fałszywym przypuszczeniu o światowym królestwie Chrystusowym na ziemi, ale musiałoby Ich było prowadzić przez ucisk, przez mękę. Chry­stus Pan daje im to zrozumieć w tych Słowach: Mo­żecie pić kielich, który Ja będę pił, jak gdyby powiedział: Kto chce być przy Mnie w Chwale, ten musi podzielać poniżenia i cierpienia moje, a wy pragniecie zaszczytów, rozkoszy i dodał: Kielich Mój pić będziecie, Łaska będzie Wam daną, ale siedzieć po Prawicy Mojej albo po Lewicy, nie jest Moja rzecz dać Wam, ale którym jest zgotowano od Ojca Mojego (Ibid.)

ZASTOSOWANIE. Wnioskiem praktycznym, wy­nikającym z tych Boskich Nauk jest to, że wszyst­kie nasze prośby i modlitwy z wyjątkiem tych, które wyłącznie i widocznie mają za przedmiot Pana Boga lub zbawienie nasze, powinny być zanoszone warunkowo, to znaczy, że pod tym warun­kiem pragniemy być wysłuchani, jeżeli to nam wyjdzie na zbawienie. Gdy częstokroć nie wiemy, o co prosimy, bo albo pragniemy tego, co być nie może, albo to, co sądzimy być pożytecznym dla Chwały Bożej, zbawienia naszego i dobra bli­źnich, byłoby nam raczej szkodliwym.

UCZUCIA. Proś o Łaskę, aby pragnienia twoje zgadzały się z Wolą Bożą, były więc miłe Panu Bogu.

POSTANOWIENIE. Do próśb moich będę przy­dawał te słowa: Panie, uczyń, o co proszę, je­żeli to zgadza się z Twoją Wolą i z moim po­żytkiem.

 

 

III. Punkt.

Niechęć innych Apostołów.  Przedziwne Nauki Chrystusa Pana.

 

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. A usłyszawszy dziesięć Apostołów, obruszyli się na dwu braci. A Jezus wezwał Ich do Siebie i rzekł: Wiecie, iż książęta narodów panują nad nimi, a którzy większy są, roz­ciągają władzę nad nimi. Nie tak będzie między Wami, ale ktobykolwiek między Wami chciał większym być, niech będzie sługą Waszym. Jako Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, ale aby słu­żyć i dać Duszę Swą na okup za wielu (Mat. rozdz. XX).

ZASTOSOWANIE. Wyryj głęboko tę wielce po­żyteczną Naukę w sercu twoim i pracuj pilnie, aby postępowanie twoje z nią się zgadzało. Zobacz, co dotąd w tej mierze uczyniłeś i co uczynić ci wypada, abyś był tym podobniejszy do Boskiego Mistrza i Wzoru twego.

ROZMOWA DUSZY [****] z Aniołem Stróżem, który we wszystkim ma tylko na względzie Chwałę Bożą, wykonując Wolę Bożą z zupełnym zapar­ciem się siebie.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 10
  2. Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 10. Ciała zmartwychwstanie. Cz. 2

 

 

 

 

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań od­dzielonych ustępami, gdyby nie to, że wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Mi­łości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego na­maszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obu­dziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wyko­nania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypeł­nienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wyma­gają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama na­zwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w go­dzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykona­nych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powie­dział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skute­czne postanowienia.

Często­kroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeśli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych posta­nowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli właściwa modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i po­stanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą za­wsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powta­rzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modli­twie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo poży­teczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

 

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023

Newsletter

Otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe.
Jeśli chcesz otrzymywać żywoty świętych, codzienne rozmyślania, modlitwy za dusze czyśćcowe, nowenny przed świętami, wypełnij poniższy formularz.
Zaznacz: *
Regulamin *