12 PAŹDZIERNIKA — DZIEŃ 12.

O DONIOSŁOŚCI RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO CZ. 11

Rozważanie.

Źródło: O Różańcu ułożonej przez Księży Jezuitów 1948 r.

Jak ważnym jest Różaniec, wskazuje na to również przykład świętych i dusz pobożnych. Od czasu, jak Najświętsza Panna poleciła odmawianie Różańca, nie było świętego i duszy prawdziwie pobożnej, by nie ceniła sobie i nie odmawiała Różańca. I trudno byłoby ci znaleźć świętego który by nie odmawiał Różańca… Kto się więc myli? Czy Święci Pańscy, czy ty? Św. Jan Berchmans, kiedy umierał, powiedział o krzyżu, Różańcu i Regułach Zakonu: te trzy rzeczy są mi najdroższe! — Św. Alfons Rodriguez, prawie ustawicznie odmawiał Różaniec, tak, że od ciągłego trzymania i przesuwania paciorków Różańca porobiły mu się zgrubienia na palcach. Tak doceniał wartość modlitwy różańcowej! — Wielu Papieży i biskupów, wśród największych zajęć swego urzędu, umieli znaleźć czas na codzienne odmawianie choć jednej cząstki Różańca!

W życiu mym kapłańskim zdarzyło mi się nieraz, że gdy niejednego spytałem, czy odmawia Różaniec, odpowiedział mi: „nie — bo ja umiem czytać!“ Ależ czyż Różaniec jest tylko dla tych, co nie umieją czytać? Przecież Ojciec Święty, a z nim tyłu biskupów i kapłanów, nie tylko umieją czytać, ale codziennie odmawiają brewiarz, czyli pacierze kapłańskie, co zabiera im godzinę czasu, a jednak wielu z nich co dzień odmawia Różaniec. — Znam lekarza, który, idąc do chorych, po drodze niepostrzeżenie Różaniec ustawicznie odmawiał. Sławny lekarz paryski, dr Rekamier, czynił to samo, i jak zwykł był mawiać, więcej skutków uleczenia chorych przypisywał Różańcowi, aniżeli swej nauce! Raz w podróży spotkałem się z pewną pobożną panią, żoną lekarza, i zobaczyłem, że ma różaniec w ręku. Ujrzawszy to, zażartowałem sobie z niej: „Co to ma znaczyć? Pani modli się na Różańcu? Przecież to tylko dla prostego ludu?…” Na to mi ona: „Proszę Ojca, do niedawna i ja tak myślałam…, ale dziś Różaniec to mój nieodstępny towarzysz, to moja najmilsza modlitwa…”. Bardzo wiele dusz pobożnych, gdy idą do kościoła, czy w pole do roboty, czy do miasta, po drodze odmawia Różaniec… I pewnie tego żałować nie będą! Oby przykłady i doświadczenie drugich i ciebie o tym przekonały!

Patrz wreszcie na wzory i przykłady dawnych przodków naszych! Patrz na tyle starych pomników po kościołach! Co tam widzisz? Wielu i bardzo wielu dzielnych rycerzy, sławnych senatorów, a nawet królów polskich, przedstawiono z różańcem w ręku. O tak, dawne rycerstwo nasze kochało Różaniec Święty i gdy szli na wroga, to w jednej i tej samej ręce mieli około rękojeści miecza owinięty Różaniec Święty!… Sławny i dzielny nasz król polski Jan III Sobieski, kiedy pod Wiedniem gromił i zwyciężał Turków, to wojska swoje błogosławił krzyżem i Różańcem Świętym! Oby naród nasz, który Najświętszą Maryę Pannę nazywa Królową Polski, zrozumiał doniosłość i skuteczność modlitwy różańcowej, jako najdzielniejszej broni przez Maryę nam danej i Maryi tak miłej — a wtedy doznałby i większej Opieki Królowej swej nad sobą!

Na zakończenie odmów Różaniec Święty wraz z litanią Loretańską. 

Różaniec Święty codzienny.

ZESTAW PIEŚNI KU CZCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

DO KRÓLOWEJ RÓŻAŃCOWEJ

Śpiewnik różańcowy 1935

Bractwo Matek Chrześcijańskich 1937

Do Królowej Różańcowej * Zwróć swe oczy, duszę swą * Pobożnymi czcij Ją słowy * Tam ożywcze źródła są.

Jej opiece zawdzięczamy * I miłości Pani Tej * Że różaniec z Nieba dany * Na pożytek duszy swej.

Skarb to wielki, który sama * Moc Najwyższa Go obrała * Dominikowi Go dała * Różańcowa Królowa.

Gdy Różańcem czcisz Tą Panią * Słodką ufność w sercu miej * Choć cierpienia duszę ranią * Ona ulży doli złej.

O, Najświętsza Pani nieba * Usłysz dziś Twych dziatek głos * Twej opieki nam potrzeba * Jako kwiatom kropel ros.

Z głębi serca Cię błagamy * Nad narodem trzymaj straż * By był mężny i bez plamy, * Wszak Ty Polskie berło masz,

O, Królowo polskiej ziemi * Ty jej dawną wielkość wróć, * Wypleń chwasty dłońmi swymi * I niedolę naszą skróć.

Pobłogosław ziemi łany * Gdy niedoli znika noc * Na lud wszystek i kapłany * Zlej ożywczą ducha moc,

Usłysz smutnych serc wołanie * Nie patrz w mroki naszych win * Jak wierzycie niech się stanie * Powiedz, jak Twój Boski Syn.

Cóż Ci dadzą dziatki Twoje * Za bezmierne skarby łask? * Za cudownych pociech zdroje * Za natchnienia świętych łask.

Oto tron Twój niech opasze * Modła zwana „wieńcem z róż“ * W nią wplatamy serca nasze * I szum Polskich drzew i zbóż.

JAK PACIORKI RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Refren: Jak paciorki Różańca, przesuwają się chwile, * Nasze smutki, radości i blaski, * A Ty Bogu je zanieś, połączone w Różaniec, * Święta Panno, Maryjo pełna łaski.

I. My także mamy małe zwiastowanie, * My też czekamy Twego narodzenia, * My też Jezusa z drżeniem serc szukamy, * W Tajemnicach radosnych, módl się za nami. * Refren.

II. Ty też płakałaś i doznałaś trwogi, * I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi. * Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami, * W Tajemnicach bolesnych, módl się za nami. * Refren.

III. My także mamy swą Ojczyznę w Niebie, * Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie. * Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy, * W Tajemnicach chwalebnych, módl się za nami. * Refren.

MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO BROŃ NAS

(Mel. Matko Niebieskiego Pana)

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Matko Różańca Świętego, * Broń nas od wszystkiego złego; * Wszak świat cały, lud nie mały, * Przez te wieki, Twej Opieki * Doznaje.
2. Pomoc dajesz strapionemu. * Przybądź i mnie dziś grzesznemu, * Każdy tego żebrze i ja. * Kto cię wielbi o Marya. * Najświętsza!
3. Więzy, wszelkie utrapienie. * Niknie na Twoje wspomnienie; * Chorzy przez Cię zdrowie mają, * Umarli z grobów powstają * Szczęśliwi.
4. Przez Twe Najświętsze zasługi, * Jezus niechaj grzechów długi * Nam odpuści, my statecznie * Służyć Tobie, będziem wiecznie. * Marya!

ŚWIĘTA PANNO TYŚ NAD WSZYSTKIE

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Święta Panno Tyś nad wszystkie czystsza dziewice, * Której darem Różańcowe są Tajemnice: * Wszak z samego znać Imienia, * Że chcesz Łaski do zbawienia * Dać kto Ci służy.
2. Uciekam się do Twej Łaski i ja niegodny, * Użycz proszę z darów Twoich mej duszy głodnej: * Niechaj w grzechu nie umiera. * Wszakże skarb się tu otwiera, * Całemu światu.
3. Żywisz wszystkich boś Królowa i Pani miła, * Wszak Monarchę Niebieskiego Tyś wykarmiła ; * A cóż stworzenie mizerne, * Gdy obrócisz miłosierne * Ku niemu oczy.
4. Chociaż wiem że gorzej jeszcze niźli łotr żyłem, * Gdy na świecie ciężkich grzechów dość popełniłem: * Ciałom tylko miał w wygodzie, * A dusza była o głodzie, * Ach! nieszczęśliwa.
5. Jednak ufam, iż mnie przyjmiesz, jest tyle cudu, * Przez Różaniec ratowałaś tak wiele ludu, * Choć nie z zasług to z afektu. * Kto się udał do respektu * Twego a szczerze.
6. Okaż litość, tego żebrze mdlejąca dusza, * Którą znana dobroć Twoja ku Tobie wzrusza: * Hej! zmiłuj się ratuj onę, * Przez Różańcową koronę, * Nie daj jej zginąć.
7. Proś Syna wszystko uczyni, dla Twej miłości, * Niech drogim Ran Swych balsamem orzeźwi mdłości: * Niech tym chlebem, w którym Święta * Krew jest z ciałem wraz zamknięta * Wiecznie nasyci.
8. Oddaję się Twej Opiece Pani łaskawa. * Abym słuchał Syna Twego Świętego Prawa: * Dodaj siły, a me życie * Niech Ci służy należycie. * Przez całe wieki.
9. Któż mi znajdzie tak dobrego na świecie Pana? * Jak Marya Różańcowa, Niepokalana: * Niech Jej każdy chwałę śpiewa, * Bo nas karmi i odziewa. * Nieba Królowa.
10. Karmisz w życiu Dobrodziejstwem, dajże i w śmierci * Mieć Cię w sercu z Twoim Synem wraz i w pamięci: * Niech w skonaniu, każdy i ja * Grzesznik ma Imię Marya, * Jezus i Józef.

ZAWITAJ KRÓLOWO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935

1. Zawitaj Królowo Różańca Świętego, * Jedyna nadziejo człowieka grzesznego. * Zawitaj bez zmazy Lilija, * Matko Różańcowa, Marya!
2. Panno nad pannami, Święta nad Świętymi, * Najświętsza Królowo, Pani Nieba, ziemi, * Najśliczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
3. Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska, * Anielska Królowo, śliczna Matko Boska, * Raju rozkosznego, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
4. Tyś jest najśliczniejsza, Różo ogrodowa, * Tyś najprzyjemniejsza, Różdżko Aaronowa, * Najwdzięczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
5. Chwała bądź Maryi na niebieskim Tronie, * Która w różańcowej króluje koronie, * Święta nad Świętymi, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!

ZAWITAJ MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Droga do Nieba Olesno 1901

Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa 1908

Mały kancyonał najuzywanszych do nabozenstwa piesni 1904

1. Zawitaj Matko Różańca Świętego, * Przybytku Boga w Trójcy Jedynego, * Ucieczko nasza, Ucieczko nasza * W życiu i wieczności, * O Cedrze czystości.
2. Najozdobniejsza Różo ogrodowa, * Najprzyjemniejsza Różdżko Aaronowa, * Wonna balsamu, wonna balsamu, * W balsam przechodząca, * Matko kochająca.
3. Za nic są w oczach, co widzimy rzeczy, * Gdy ani ciała ani duszy leczy, * Lecz zdrowie, życie, lecz zdrowie, życie * Daje nam Królowa, * Matka Różańcowa.
4. O jak są miłe, Jej słodkie wyrazy, * Które śpiewamy sto pięćdziesiąt razy, * W tych Tajemnicach, w tych Tajemnicach, * Róża się rozwija, * Jezus i Marya.
5. Wiedzieć potrzeba, że Różaniec Święty * Z samego Nieba jest początek wzięty, * Ten zaś złożyła, ten zaś złożyła * Dobroć niepojęta, * Sama Trójca Święta.
6. Który za prezent Panna odebrała, * Dominikowi z rąk swoich podała, * Przy licznych światłach, przy licznych światłach * I anielskiej tłuszczy, * W tolożańskiej puszczy.
7. Dominik Święty nam go ufundował, * Wielkimi Łaskami uprzywilejował. * Tym którzy wiernie, tym którzy wiernie * Niewinnie Poczętej * Służą Pannie Świętej.
8. Prześliczna Różo Panieńskiej czystości, * Chciej nas zachęcić do świątobliwości, * Byśmy w tym życiu, byśmy w tym życiu, * Ciebie wychwalali, * Wiecznie kochali.
9. Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia, * Lecz ten biedniejszy, kto w rozpuście życia, * Kto nigdy Twego, kto nigdy Twego * Nie słyszał Imienia * Pełen zawinienie.
10. I Imię Twoje już zatarł w pamięci * I Tobie Matce, życia nie poświęci, * Ach Łaska Boska, ach Łaska Boska, * Serca się zarzeka, * Które Cię nie szuka.
11. Kto się za życia z Tobą nie połączy, * Ten i bez Ciebie to życie zakończy, * Tęskniąc nie szuka, tęskniąc nie szuka * Twej Świętej Opieki * Zginie na wieki.
12. Kto Cię nie uczci ni słowem, ni czynem, * Kto gardzi Matką ten gardzi i Synem, * Za tym nie staniesz, za tym nie staniesz * Na Sądzie w obronie, * W ciemnościach zaginie.
13. A kogo Matko Ty błogosławisz, * A za kim Matko na Sądzie się wstawisz, * Ten do wieczności, ten do wieczności * Szczęśliwie dopłynie, * Nigdy nie zginie.
14. Nas braci, siostry Różańca Świętego, * Racz przyjąć pod płaszcz zgromadzenia Twego, * Gdy Syn Twój miły, gdy Syn Twój miły * Będzie dekretować, * Chciej nas ratować.
15. A gdy za Twoją Przyczyną moc władną * Staniem raz z szatą białą i nadobną, * Ty nasze róże, Ty nasze róże * Jak pięknie pachnące, * Przyjmiesz w Swe wieńce.
16. A ci, którzy się z światem pożegnali, * A Twoje Imię żyjąc wychwalali, * Niechże im świeci, niechże im świeci * Światłość Wiekuista, * Panno przeczysta. Amen.

© salveregina.pl 2023