21 PAŹDZIERNIKA — DZIEŃ 21.

KRÓTKI WYKŁAD 15 TAJEMNIC RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

Część I. Tajemnice radosne.

5. Tajemnica radosna. — Znalezienie Pana Jezusa w świątyni.

Rozważanie.

Czasopisma Czytanki różańcowe dla dzieci opracowanej przez ks. Franciszka Nowakowskiego, wydanych w latach 1938-1939r

Piąta Tajemnica Radosna Różańca Świętego, oddzielona jest długim okresem czasu od Tajemnicy czwartej, od Ofiarowania Pana Jezusa. 

Zdarzenie z życia Świętej Rodziny, które zawarte jest w Piątej Tajemnicy Radosnej dzieje się w 12 lat po Narodzeniu Bożej Dzieciny. Pan Jezus jest już chłopcem 12-letnim. 

W czasach, w których żyła na ziemi Najświętsza Marya Panna był zwyczaj, że na święta Wielkiejnocy każdy, kto tylko mógł, szedł do świątyni Jerozolimskiej, aby prosić Boga o przebaczenie grzechów, aby dziękować Bogu za Łaski i Dobrodziejstwa otrzymane w całym roku. 

Matka Najświętsza ze Św. Józefem też chodziła każdego roku do Jerozolimy, a malutkiego Pana Jezusa zostawiali w Nazarecie pod opieką krewnych. 

Ale teraz, gdy Pan Jezus już podrósł, gdy skończył już dwanaście lat, zabrali Go również z Sobą na święta Wielkiejnocy do Jerozolimy. 

Uroczystość świąteczna i nabożeństwa wielkanocne trwały trzy dni. Po skończonych uroczystościach zaczęli się wszyscy rozchodzić do swoich miasteczek i domów. Osobno szły kobiety, osobno mężczyźni, a dzieci biegły znów przodem w swej gromadzie. 

Matka Najświętsza nie widząc przy Sobie Pana Jezusa, pewna była że idzie przodem razem z innymi dziećmi, albo ze Św. Józefem. 

Ale gdy wieczór się zbliżył, gdy mrok zaczął zapadać i każda rodzina zbierać się poczęła koło swego ogniska na nocleg — Matka Najświętsza spostrzegła, że Syna Jej nie ma. Znajomi i towarzysze podróży też Go nie widzieli. 

Czyżby zaginął? 

Nie namyślając się wiele, udała się Matka Najświętsza ze Świętym Józefem do Jerozolimy na poszukiwanie Pana Jezusa. 

Ale nie łatwo było Go znaleźć. 

Przez dwa dni szukali zmartwieni i przygnębieni po wszystkich znajomych. I nie znaleźli. 

Wreszcie trzeciego dnia do świątyni poszli, prosić Boga o pomoc w odnalezieniu Boskiej Dzieciny. A w tej świątyni oczom ich ukazał się radosny widok. Mały Pan Jezus siedział w pośrodku mędrców i doktorów, i rozprawiał z nimi i rzeczach Wiary, tłumaczył im księgi proroków. 

Starzy uczeni dziwili się wielce i zrozumieć nie mogli skąd taka mądrość wielka, u tego pacholęcia dwunastoletniego. 

Stęskniona Matka Najświętsza zbliżyła się do Pana Jezusa i z matczyną wymówką rzekła: „Synu, dlaczegoś Nam tak uczynił? Oto szukaliśmy Cię niespokojni”. 

 A Pan Jezus odpowiedział: „Czyż nie wiedzieliście, że w sprawach Ojca Mego potrzeba, abym tu był?” 

Tak oto, po raz pierwszy Pan Jezus wyznaje przed ludźmi, że jest Synem Bożym. Słowami tymi nie chciał dwunastoletni Pan Jezus sprawić przykrości Swej Matce Najświętszej, którą bardzo kochał: chciał tylko wykazać, że przede wszystkim w sprawach Boga musi występować, głosić Jego Chwałę, nauczać o Jego Przykazaniach.

Znalezienie Pana Jezusa w świątyni Jerozolimskiej jest Piątą Tajemnicą Radosną. 

Zastanawiając się nad tą Tajemnicą nie trudno jest wyciągnąć dla siebie naukę. 

Pan Jezus pokazał ci, dziecko drogie, w tej Tajemnicy, że przede wszystkim Bóg i Jego Przykazania winny zajmować umysł i serce ludzkie. 

A Matka Najświętsza z utęsknieniem  Pana Jezusa szukająca, a potem, po znalezieniu, radością przepojona – oto wzór dla ciebie, dziecko drogie, że Pana Jezusa należy szukać, że należy stale blisko Niego być. 

A czy ty szukasz Pana Jezusa? Jeżeli oddalisz się od Niego przez grzechy, czy pragniesz z powrotem przybliżyć się do Jego Serca? 

Pamiętaj, dziecko drogie, że im bliżej  Pana Jezusa będziesz, im częściej grzechów swoich oczyścisz się przez Spowiedź Świętą, im częściej do serca swego przyjmować Go będziesz — to tym szczęśliwszym będziesz przez całe życie twoje. Zobaczysz jak dobrze będzie ci z  Panem Jezusem. 

Na zakończenie odmów Różaniec Święty wraz z litanią Loretańską. 

Różaniec Święty codzienny.

ZESTAW PIEŚNI KU CZCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

DO KRÓLOWEJ RÓŻAŃCOWEJ

Śpiewnik różańcowy 1935

Bractwo Matek Chrześcijańskich 1937

Do Królowej Różańcowej * Zwróć swe oczy, duszę swą * Pobożnymi czcij Ją słowy * Tam ożywcze źródła są.

Jej opiece zawdzięczamy * I miłości Pani Tej * Że różaniec z Nieba dany * Na pożytek duszy swej.

Skarb to wielki, który sama * Moc Najwyższa Go obrała * Dominikowi Go dała * Różańcowa Królowa.

Gdy Różańcem czcisz Tą Panią * Słodką ufność w sercu miej * Choć cierpienia duszę ranią * Ona ulży doli złej.

O, Najświętsza Pani nieba * Usłysz dziś Twych dziatek głos * Twej opieki nam potrzeba * Jako kwiatom kropel ros.

Z głębi serca Cię błagamy * Nad narodem trzymaj straż * By był mężny i bez plamy, * Wszak Ty Polskie berło masz,

O, Królowo polskiej ziemi * Ty jej dawną wielkość wróć, * Wypleń chwasty dłońmi swymi * I niedolę naszą skróć.

Pobłogosław ziemi łany * Gdy niedoli znika noc * Na lud wszystek i kapłany * Zlej ożywczą ducha moc,

Usłysz smutnych serc wołanie * Nie patrz w mroki naszych win * Jak wierzycie niech się stanie * Powiedz, jak Twój Boski Syn.

Cóż Ci dadzą dziatki Twoje * Za bezmierne skarby łask? * Za cudownych pociech zdroje * Za natchnienia świętych łask.

Oto tron Twój niech opasze * Modła zwana „wieńcem z róż“ * W nią wplatamy serca nasze * I szum Polskich drzew i zbóż.

JAK PACIORKI RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Refren: Jak paciorki różańca, przesuwają się chwile, * Nasze smutki, radości i blaski, * A Ty Bogu je zanieś, połączone w Różaniec, * Święta Panno, Maryjo pełna łaski.

I. My także mamy małe zwiastowanie, * My też czekamy Twego narodzenia, * My też Jezusa z drżeniem serc szukamy, * W Tajemnicach radosnych, módl się za nami. * Refren.

II. Ty też płakałaś i doznałaś trwogi, * I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi. * Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami, * W Tajemnicach bolesnych, módl się za nami. * Refren.

III. My także mamy swą ojczyznę w Niebie, * Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie. * Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy, * W Tajemnicach chwalebnych, módl się za nami. * Refren.

MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO BROŃ NAS

(Mel. Matko Niebieskiego Pana)

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Matko Różańca Świętego, * Broń nas od wszystkiego złego; * Wszak świat cały, lud nie mały, * Przez te wieki, Twej Opieki * Doznaje.
2. Pomoc dajesz strapionemu. * Przybądź i mnie dziś grzesznemu, * Każdy tego żebrze i ja. * Kto cię wielbi o Marya. * Najświętsza!
3. Więzy, wszelkie utrapienie. * Niknie na Twoje wspomnienie; * Chorzy przez Cię zdrowie mają, * Umarli z grobów powstają * Szczęśliwi.
4. Przez Twe Najświętsze zasługi, * Jezus niechaj grzechów długi * Nam odpuści, my statecznie * Służyć Tobie, będziem wiecznie. * Marya!

ŚWIĘTA PANNO TYŚ NAD WSZYSTKIE

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Święta Panno Tyś nad wszystkie czystsza dziewice, * Której darem Różańcowe są Tajemnice: * Wszak z samego znać Imienia, * Że chcesz Łaski do zbawienia * Dać kto Ci służy.
2. Uciekam się do Twej Łaski i ja niegodny, * Użycz proszę z darów Twoich mej duszy głodnej: * Niechaj w grzechu nie umiera. * Wszakże skarb się tu otwiera, * Całemu światu.
3. Żywisz wszystkich boś Królowa i Pani miła, * Wszak Monarchę Niebieskiego Tyś wykarmiła ; * A cóż stworzenie mizerne, * Gdy obrócisz miłosierne * Ku niemu oczy.
4. Chociaż wiem że gorzej jeszcze niźli łotr żyłem, * Gdy na świecie ciężkich grzechów dość popełniłem: * Ciałom tylko miał w wygodzie, * A dusza była o głodzie, * Ach! nieszczęśliwa.
5. Jednak ufam, iż mnie przyjmiesz, jest tyle cudu, * Przez Różaniec ratowałaś tak wiele ludu, * Choć nie z zasług to z afektu. * Kto się udał do respektu * Twego a szczerze.
6. Okaż litość, tego żebrze mdlejąca dusza, * Którą znana dobroć Twoja ku Tobie wzrusza: * Hej! zmiłuj się ratuj onę, * Przez Różańcową koronę, * Nie daj jej zginąć.
7. Proś Syna wszystko uczyni, dla Twej miłości, * Niech drogim Ran Swych balsamem orzeźwi mdłości: * Niech tym chlebem, w którym Święta * Krew jest z ciałem wraz zamknięta * Wiecznie nasyci.
8. Oddaję się Twej Opiece Pani łaskawa. * Abym słuchał Syna Twego Świętego Prawa: * Dodaj siły, a me życie * Niech Ci służy należycie. * Przez całe wieki.
9. Któż mi znajdzie tak dobrego na świecie Pana? * Jak Marya Różańcowa, Niepokalana: * Niech Jej każdy chwałę śpiewa, * Bo nas karmi i odziewa. * Nieba Królowa.
10. Karmisz w życiu Dobrodziejstwem, dajże i w śmierci * Mieć Cię w sercu z Twoim Synem wraz i w pamięci: * Niech w skonaniu, każdy i ja * Grzesznik ma Imię Marya, * Jezus i Józef.

ZAWITAJ KRÓLOWO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935

1. Zawitaj Królowo Różańca Świętego, * Jedyna nadziejo człowieka grzesznego. * Zawitaj bez zmazy Lilija, * Matko Różańcowa, Marya!
2. Panno nad pannami, Święta nad Świętymi, * Najświętsza Królowo, Pani Nieba, ziemi, * Najśliczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
3. Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska, * Anielska Królowo, śliczna Matko Boska, * Raju rozkosznego, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
4. Tyś jest najśliczniejsza, Różo ogrodowa, * Tyś najprzyjemniejsza, Różdżko Aaronowa, * Najwdzięczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
5. Chwała bądź Maryi na niebieskim Tronie, * Która w różańcowej króluje koronie, * Święta nad Świętymi, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!

ZAWITAJ MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Droga do Nieba Olesno 1901

Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa 1908

Mały kancyonał najuzywanszych do nabozenstwa piesni 1904

1. Zawitaj Matko Różańca Świętego, * Przybytku Boga w Trójcy Jedynego, * Ucieczko nasza, Ucieczko nasza * W życiu i wieczności, * O Cedrze czystości.
2. Najozdobniejsza Różo ogrodowa, * Najprzyjemniejsza Różdżko Aaronowa, * Wonna balsamu, wonna balsamu, * W balsam przechodząca, * Matko kochająca.
3. Za nic są w oczach, co widzimy rzeczy, * Gdy ani ciała ani duszy leczy, * Lecz zdrowie, życie, lecz zdrowie, życie * Daje nam Królowa, * Matka Różańcowa.
4. O jak są miłe, Jej słodkie wyrazy, * Które śpiewamy sto pięćdziesiąt razy, * W tych Tajemnicach, w tych Tajemnicach, * Róża się rozwija, * Jezus i Marya.
5. Wiedzieć potrzeba, że Różaniec Święty * Z samego Nieba jest początek wzięty, * Ten zaś złożyła, ten zaś złożyła * Dobroć niepojęta, * Sama Trójca Święta.
6. Który za prezent Panna odebrała, * Dominikowi z rąk swoich podała, * Przy licznych światłach, przy licznych światłach * I anielskiej tłuszczy, * W tolożańskiej puszczy.
7. Dominik Święty nam go ufundował, * Wielkimi Łaskami uprzywilejował. * Tym którzy wiernie, tym którzy wiernie * Niewinnie Poczętej * Służą Pannie Świętej.
8. Prześliczna Różo Panieńskiej czystości, * Chciej nas zachęcić do świątobliwości, * Byśmy w tym życiu, byśmy w tym życiu, * Ciebie wychwalali, * Wiecznie kochali.
9. Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia, * Lecz ten biedniejszy, kto w rozpuście życia, * Kto nigdy Twego, kto nigdy Twego * Nie słyszał Imienia * Pełen zawinienie.
10. I Imię Twoje już zatarł w pamięci * I Tobie Matce, życia nie poświęci, * Ach Łaska Boska, ach Łaska Boska, * Serca się zarzeka, * Które Cię nie szuka.
11. Kto się za życia z Tobą nie połączy, * Ten i bez Ciebie to życie zakończy, * Tęskniąc nie szuka, tęskniąc nie szuka * Twej Świętej Opieki * Zginie na wieki.
12. Kto Cię nie uczci ni słowem, ni czynem, * Kto gardzi Matką ten gardzi i Synem, * Za tym nie staniesz, za tym nie staniesz * Na Sądzie w obronie, * W ciemnościach zaginie.
13. A kogo Matko Ty błogosławisz, * A za kim Matko na Sądzie się wstawisz, * Ten do wieczności, ten do wieczności * Szczęśliwie dopłynie, * Nigdy nie zginie.
14. Nas braci, siostry Różańca Świętego, * Racz przyjąć pod płaszcz zgromadzenia Twego, * Gdy Syn Twój miły, gdy Syn Twój miły * Będzie dekretować, * Chciej nas ratować.
15. A gdy za Twoją Przyczyną moc władną * Staniem raz z szatą białą i nadobną, * Ty nasze róże, Ty nasze róże * Jak pięknie pachnące, * Przyjmiesz w Swe wieńce.
16. A ci, którzy się z światem pożegnali, * A Twoje Imię żyjąc wychwalali, * Niechże im świeci, niechże im świeci * Światłość Wiekuista, * Panno przeczysta. Amen.

© salveregina.pl 2023