23 PAŹDZIERNIKA — DZIEŃ 23.

KRÓTKI WYKŁAD 15 TAJEMNIC RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

Część II. Tajemnice Bolesne.

2. Tajemnica Bolesna. — Biczowanie Pana Jezusa.

Rozważanie.

Czasopisma Czytanki różańcowe dla dzieci opracowanej przez ks. Franciszka Nowakowskiego, wydanych w latach 1938-1939r

Zaraz po modlitwie Pana Jezusa w Ogrójcu zbliżył się do Niego zdrajca Judasz Iskariot i wskazał go żydowskiej tłuszczy, która zawlokła Pana Jezusa do arcykapłana Kajfasza. 

Noc już była późna, więc po krótkich pytaniach i naigrawaniu się, wtrącają Pana Jezusa do więzienia, którego pilnować mają żołnierze żydowscy. 

Ale żołnierze pijani są. Znęcają się więc nad pojmanym Jezusem przez całą noc. Bili Go, pluli na Jego Twarz Przenajświętszą, a zakrywszy Oblicze Jego, krzyczeli: „Zgadnij, prorokuj, kto z nas Cię uderzył”. Wśród mąk okropnych przeminęła bolesna noc. 

Rankiem, starszyzna żydowska zebrała się znów u arcykapłana Kajfasza, a zabrawszy Jezusa z więzienia, poprowadzili Go przed starostę Piłata. Kłamstwa, obelgi, fałszywe zeznania wypowiadane przez fałszywych, przekupionych świadków, nienawiść żydowskiej tłuszczy i pragnienie niewinnej Krwi Jezusowej — wołały do Piłata, aby go ubiczował. Piłat nie widział żadnej winy, za którą by miał karać Pana Jezusa, więc początkowo opierał się temu żądaniu, ale widząc straszną złość u żydów przeciw Jezusowi, chciał ich zaspokoić i kazał Go ubiczować. 

Na rozkaz Piłata, przystąpili do Jezusa oprawcy, a szarpiąc szaty na Nim przywlekli Go do słupa kamiennego i poczęli biczować. 

Z szat obnażony stał Chrystus Pan pod słupem kamiennym, a na Święte Ciało Jego padały bolesne razy batów siepaczy żydowskich. 

Gdy jedni zmęczyli się okrutnym biczowaniem — przychodzą inni, a twarze ich płoną nienawiścią ku Chrystusowi Panu, a ręce ich chłoszczą Ciało Chrystusowe bez litości. 

I tak okrutnie zbili Pana Jezusa, że całe Ciało Jego stało się wkrótce jedną bolesną, zakrwawioną Raną. 

Ale Pan Jezus nie skarży się, że Go boli, nie narzeka na Swój bolesny los. 

A z dala, patrzy na to wszystko Matka Najświętsza. Widzi Rany krwawiące, widzi całą Mękę Jezusową, a Serce Jej przenika boleść niezmierna. Wszak to Jej Syn Najdroższy! Patrzy na te Ręce zakrwawione, na zsiniałe i spuchnięte Ramiona, na Ciało całe, które kiedyś, w stajence tak starannie w pieluszki owijała, tak miłośnie do serca swego tuliła.

Jakiż ból straszny przeniknął teraz Jej Serce! Wszystkie Rany, wszystka Krew Jezusa, zlały się razem w Serce Jego Matki Najświętszej, i tak szarpały to Serce Macierzyńskie Boleścią, jakiej nikt na ziemi nic doznał nigdy. 

Gdy zastanowisz się nad tą Tajemnicą Bolesną, gdy chwilę pomyślisz o Biczowaniu Pana Jezusa — to żal okropny ogarnie twe serce i gotów byś zemścić się na siepaczach żydowskich, którzy tak okrutnie bili Chrystusa Pana. 

Ale Pan Jezus się nie mścił, nie narzekał nawet na Swój los. Hańbę i ból okrutnego biczowania znosił cierpliwie… znosił ją nie tylko od tych, którzy Go tak męczyli, którzy wtedy krzyczeli, aby Go ubiczować, ale znosił te męki okropne za nas wszystkich, za ciebie nawet, za twoje grzechy. I twoje grzechy były powodem tych cierpień strasznych. Pan Jezus cierpiał za cały świat, który Męką i Śmiercią Swoją odkupił. 

Dlatego też, gdy serca nasze przepełni litość nad bolejącym ubiczowanym Chrystusem — to nie złość, na żydowskich katów niech w nich potem panuje, ale skrucha za grzechy własne, mocne postanowienie poprawy, usilne pragnienie zdobycia cnoty, cierpliwości, której tak mało w sobie mamy. 

Na zakończenie odmów Różaniec Święty wraz z litanią Loretańską. 

Różaniec Święty codzienny.

ZESTAW PIEŚNI KU CZCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

DO KRÓLOWEJ RÓŻAŃCOWEJ

Śpiewnik różańcowy 1935

Bractwo Matek Chrześcijańskich 1937

Do Królowej Różańcowej * Zwróć swe oczy, duszę swą * Pobożnymi czcij Ją słowy * Tam ożywcze źródła są.

Jej opiece zawdzięczamy * I miłości Pani Tej * Że różaniec z Nieba dany * Na pożytek duszy swej.

Skarb to wielki, który sama * Moc Najwyższa Go obrała * Dominikowi Go dała * Różańcowa Królowa.

Gdy Różańcem czcisz Tą Panią * Słodką ufność w sercu miej * Choć cierpienia duszę ranią * Ona ulży doli złej.

O, Najświętsza Pani nieba * Usłysz dziś Twych dziatek głos * Twej opieki nam potrzeba * Jako kwiatom kropel ros.

Z głębi serca Cię błagamy * Nad narodem trzymaj straż * By był mężny i bez plamy, * Wszak Ty Polskie berło masz,

O, Królowo polskiej ziemi * Ty jej dawną wielkość wróć, * Wypleń chwasty dłońmi swymi * I niedolę naszą skróć.

Pobłogosław ziemi łany * Gdy niedoli znika noc * Na lud wszystek i kapłany * Zlej ożywczą ducha moc,

Usłysz smutnych serc wołanie * Nie patrz w mroki naszych win * Jak wierzycie niech się stanie * Powiedz, jak Twój Boski Syn.

Cóż Ci dadzą dziatki Twoje * Za bezmierne skarby łask? * Za cudownych pociech zdroje * Za natchnienia świętych łask.

Oto tron Twój niech opasze * Modła zwana „wieńcem z róż“ * W nią wplatamy serca nasze * I szum Polskich drzew i zbóż.

JAK PACIORKI RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Refren: Jak paciorki różańca, przesuwają się chwile, * Nasze smutki, radości i blaski, * A Ty Bogu je zanieś, połączone w Różaniec, * Święta Panno, Maryjo pełna łaski.

I. My także mamy małe zwiastowanie, * My też czekamy Twego narodzenia, * My też Jezusa z drżeniem serc szukamy, * W Tajemnicach radosnych, módl się za nami. * Refren.

II. Ty też płakałaś i doznałaś trwogi, * I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi. * Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami, * W Tajemnicach bolesnych, módl się za nami. * Refren.

III. My także mamy swą ojczyznę w Niebie, * Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie. * Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy, * W Tajemnicach chwalebnych, módl się za nami. * Refren.

MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO BROŃ NAS

(Mel. Matko Niebieskiego Pana)

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Matko Różańca Świętego, * Broń nas od wszystkiego złego; * Wszak świat cały, lud nie mały, * Przez te wieki, Twej Opieki * Doznaje.
2. Pomoc dajesz strapionemu. * Przybądź i mnie dziś grzesznemu, * Każdy tego żebrze i ja. * Kto cię wielbi o Marya. * Najświętsza!
3. Więzy, wszelkie utrapienie. * Niknie na Twoje wspomnienie; * Chorzy przez Cię zdrowie mają, * Umarli z grobów powstają * Szczęśliwi.
4. Przez Twe Najświętsze zasługi, * Jezus niechaj grzechów długi * Nam odpuści, my statecznie * Służyć Tobie, będziem wiecznie. * Marya!

ŚWIĘTA PANNO TYŚ NAD WSZYSTKIE

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Święta Panno Tyś nad wszystkie czystsza dziewice, * Której darem Różańcowe są Tajemnice: * Wszak z samego znać Imienia, * Że chcesz Łaski do zbawienia * Dać kto Ci służy.
2. Uciekam się do Twej Łaski i ja niegodny, * Użycz proszę z darów Twoich mej duszy głodnej: * Niechaj w grzechu nie umiera. * Wszakże skarb się tu otwiera, * Całemu światu.
3. Żywisz wszystkich boś Królowa i Pani miła, * Wszak Monarchę Niebieskiego Tyś wykarmiła ; * A cóż stworzenie mizerne, * Gdy obrócisz miłosierne * Ku niemu oczy.
4. Chociaż wiem że gorzej jeszcze niźli łotr żyłem, * Gdy na świecie ciężkich grzechów dość popełniłem: * Ciałom tylko miał w wygodzie, * A dusza była o głodzie, * Ach! nieszczęśliwa.
5. Jednak ufam, iż mnie przyjmiesz, jest tyle cudu, * Przez Różaniec ratowałaś tak wiele ludu, * Choć nie z zasług to z afektu. * Kto się udał do respektu * Twego a szczerze.
6. Okaż litość, tego żebrze mdlejąca dusza, * Którą znana dobroć Twoja ku Tobie wzrusza: * Hej! zmiłuj się ratuj onę, * Przez Różańcową koronę, * Nie daj jej zginąć.
7. Proś Syna wszystko uczyni, dla Twej miłości, * Niech drogim Ran Swych balsamem orzeźwi mdłości: * Niech tym chlebem, w którym Święta * Krew jest z ciałem wraz zamknięta * Wiecznie nasyci.
8. Oddaję się Twej Opiece Pani łaskawa. * Abym słuchał Syna Twego Świętego Prawa: * Dodaj siły, a me życie * Niech Ci służy należycie. * Przez całe wieki.
9. Któż mi znajdzie tak dobrego na świecie Pana? * Jak Marya Różańcowa, Niepokalana: * Niech Jej każdy chwałę śpiewa, * Bo nas karmi i odziewa. * Nieba Królowa.
10. Karmisz w życiu Dobrodziejstwem, dajże i w śmierci * Mieć Cię w sercu z Twoim Synem wraz i w pamięci: * Niech w skonaniu, każdy i ja * Grzesznik ma Imię Marya, * Jezus i Józef.

ZAWITAJ KRÓLOWO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935

1. Zawitaj Królowo Różańca Świętego, * Jedyna nadziejo człowieka grzesznego. * Zawitaj bez zmazy Lilija, * Matko Różańcowa, Marya!
2. Panno nad pannami, Święta nad Świętymi, * Najświętsza Królowo, Pani Nieba, ziemi, * Najśliczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
3. Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska, * Anielska Królowo, śliczna Matko Boska, * Raju rozkosznego, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
4. Tyś jest najśliczniejsza, Różo ogrodowa, * Tyś najprzyjemniejsza, Różdżko Aaronowa, * Najwdzięczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
5. Chwała bądź Maryi na niebieskim Tronie, * Która w różańcowej króluje koronie, * Święta nad Świętymi, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!

ZAWITAJ MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Droga do Nieba Olesno 1901

Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa 1908

Mały kancyonał najuzywanszych do nabozenstwa piesni 1904

1. Zawitaj Matko Różańca Świętego, * Przybytku Boga w Trójcy Jedynego, * Ucieczko nasza, Ucieczko nasza * W życiu i wieczności, * O Cedrze czystości.
2. Najozdobniejsza Różo ogrodowa, * Najprzyjemniejsza Różdżko Aaronowa, * Wonna balsamu, wonna balsamu, * W balsam przechodząca, * Matko kochająca.
3. Za nic są w oczach, co widzimy rzeczy, * Gdy ani ciała ani duszy leczy, * Lecz zdrowie, życie, lecz zdrowie, życie * Daje nam Królowa, * Matka Różańcowa.
4. O jak są miłe, Jej słodkie wyrazy, * Które śpiewamy sto pięćdziesiąt razy, * W tych Tajemnicach, w tych Tajemnicach, * Róża się rozwija, * Jezus i Marya.
5. Wiedzieć potrzeba, że Różaniec Święty * Z samego Nieba jest początek wzięty, * Ten zaś złożyła, ten zaś złożyła * Dobroć niepojęta, * Sama Trójca Święta.
6. Który za prezent Panna odebrała, * Dominikowi z rąk swoich podała, * Przy licznych światłach, przy licznych światłach * I anielskiej tłuszczy, * W tolożańskiej puszczy.
7. Dominik Święty nam go ufundował, * Wielkimi Łaskami uprzywilejował. * Tym którzy wiernie, tym którzy wiernie * Niewinnie Poczętej * Służą Pannie Świętej.
8. Prześliczna Różo Panieńskiej czystości, * Chciej nas zachęcić do świątobliwości, * Byśmy w tym życiu, byśmy w tym życiu, * Ciebie wychwalali, * Wiecznie kochali.
9. Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia, * Lecz ten biedniejszy, kto w rozpuście życia, * Kto nigdy Twego, kto nigdy Twego * Nie słyszał Imienia * Pełen zawinienie.
10. I Imię Twoje już zatarł w pamięci * I Tobie Matce, życia nie poświęci, * Ach Łaska Boska, ach Łaska Boska, * Serca się zarzeka, * Które Cię nie szuka.
11. Kto się za życia z Tobą nie połączy, * Ten i bez Ciebie to życie zakończy, * Tęskniąc nie szuka, tęskniąc nie szuka * Twej Świętej Opieki * Zginie na wieki.
12. Kto Cię nie uczci ni słowem, ni czynem, * Kto gardzi Matką ten gardzi i Synem, * Za tym nie staniesz, za tym nie staniesz * Na Sądzie w obronie, * W ciemnościach zaginie.
13. A kogo Matko Ty błogosławisz, * A za kim Matko na Sądzie się wstawisz, * Ten do wieczności, ten do wieczności * Szczęśliwie dopłynie, * Nigdy nie zginie.
14. Nas braci, siostry Różańca Świętego, * Racz przyjąć pod płaszcz zgromadzenia Twego, * Gdy Syn Twój miły, gdy Syn Twój miły * Będzie dekretować, * Chciej nas ratować.
15. A gdy za Twoją Przyczyną moc władną * Staniem raz z szatą białą i nadobną, * Ty nasze róże, Ty nasze róże * Jak pięknie pachnące, * Przyjmiesz w Swe wieńce.
16. A ci, którzy się z światem pożegnali, * A Twoje Imię żyjąc wychwalali, * Niechże im świeci, niechże im świeci * Światłość Wiekuista, * Panno przeczysta. Amen.

© salveregina.pl 2023