26 PAŹDZIERNIKA — DZIEŃ 26.

KRÓTKI WYKŁAD 15 TAJEMNIC RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

Część II. Tajemnice Bolesne.

5. Tajemnica Bolesna. — Ukrzyżowanie Pana Jezusa.

Rozważanie.

Czasopisma Czytanki różańcowe dla dzieci opracowanej przez ks. Franciszka Nowakowskiego, wydanych w latach 1938-1939r

Wypadki Tajemnic Bolesnych Ró­żańca Świętego następują po sobie bardzo szybko. 

Modlitwa w Ogrójcu, a potem biczowanie okrutne, a zaraz potem cierniem koronowanie, krótki fałszy­wy sąd nad Chrystusem i uciążliwy marsz na górę Kalwarię z krzyżem na Ramionach — oto pierwsze cztery Ta­jemnice bolesne Różańca Świętego. 

W tej bolesnej drodze, którą szliśmy z Jezu­sem bolejącym, rozważając Tajemnice Jego Męki, widzieliśmy poranione Cia­ło Chrystusowe, widzieliśmy przebitą cierniami Głowę Przenajświętszą, wi­dzieliśmy oczyma duszy jak szedł wol­no poprzez ulice Jerozolimy z krzy­żem ciężkim na Ramionach, każdy Swój krok Krwią znacząc obficie.

Widzieliśmy wreszcie, jak pochód bolesny zbliżał się ku końcowi, wi­dzieliśmy jak Chrystus Pan krokiem słabym i chwiejnym wstępował po­mału na szczyt Kalwarii, gdzie będzie ukrzyżowany.

Zaledwie Pan Jezus stanął na szczy­cie góry Kalwarią zwanej, a już oprawcy żydowscy zdzierają z Niego Szaty. Rany, które już nieco zaschły, teraz przy odrywaniu szat na nowo się otwierają, a Krew cieknie po całym Ciele Jezusowym. Obok widać dół głę­boki, a przy nim złożony krzyż.

Niedługo czeka Pan Jezus na przybicie do tego krzyża. Oto zbliżają się opraw­cy, chwytają brutalnie Święte Ciało Chrystusa i kładą na krzyżu. Szykują miot, gwoździe długie, rozciągają ra­miona… Przybijają do krzyża… Przy­bili. Już krzyż podnoszą i w przygoto­wany dół go spuszczają, aż Rany w Rę­kach otwarły się szeroko.

Zawisł na krzyżu Pan Stwórca Nieba.

A Chrystus Pan z wysokości krzyża spogląda na zebrany wokół tłum. Wi­dzi pełne złości twarze żydostwa, wi­dzi Swych oprawców. Dyszy jak w obliczu Jego śmierci bolesnej bluźnią Mu jeszcze: „Jeśliś jest Syn Boży, to zstąp z krzyża, a uwierzymy Tobie”. „Innych zachował przy życiu i uzdra­wiał, a Sam Siebie nie może”. „Ufał Bogu, niech Go teraz wybawi, jeśli chce”.

I spojrzał Chrystus Pan do góry i modlił się: „Ojcze Mój, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią”. „Wysłuchaj Mnie, Ojcze Mój, a nie poczytaj im tego grzechu”.

Oto przeogromna Miłość Chrystuso­wa. Miłość za nienawiść.

A Matka Najświętsza patrzy na wszystko co się dzieje. Stoi pod krzy­żem boleściwa i przez Łzy w Oku widzi te Rany straszne, widzi tę Boleść Jezu­sową, a na pamięć przychodzą Jej chwile, kiedy to maleńkiego Synaczka tuliła do piersi Swej. I Oczyma Duszy widzi te Rączki malutkie, z których te­raz Krew cieknie strumieniem, widzi te Nóżki drobne, które teraz gwoździa­mi przebite są.

I pyta się w Sercu swoim: Za co cierpi tak strasznie Syn Jej miły?

Za ludzkość całą! Za zbawienie wszystkich ludzi!

Zbliża się wreszcie godzina trzecia po południu. Pan Jezus widzi, że obok krzyża stoi Św. Jan, najmilszy Jego uczeń. “Oto Matka twoja” — mówi do Jana słabym głosem, wskazując na Matkę Najświętszą. “Oto syn Twój” — zwraca się do Maryi, wskazując wzrokiem na Św. Jana.

Aż wreszcie dochodzi godzina trze­cia po południu. Zbliża się już czas, kiedy ma powrócić do Ojca Swojego. Ostatnie Jego słowa na krzyżu brzmią: „Ojcze, w Ręce Twoje polecam Ducha Mojego”. A rzekłszy to, skłonił Chry­stus Pan Głowę i skonał.

Rozważając piątą Tajemnicę Boles­ną Różańca Świętego, trudno jest oprzeć się głębokiemu wzruszeniu.

Chrystus Pan cierpiał za winy na­sze, za winy całej ludzkości. Nasze grzechy wymagały takiego Odkupienia. Grzechy wszystkich ludzi złożyły się na tę śmierć bolesną Chrystusa.

Przez ten krzyż Chrystusowy przy­szło Odkupienie na świat cały.

Jakże więc bardzo należy nam uko­chać ten Krzyż Chrystusowy. Jakże bardzo troszczyć się powinieneś, dziec­ko drogie, aby Krzyża tego nie zabrakło w domu twoim, czy w sali szkolnej, w której się uczysz. Jakże bardzo po­winieneś się troszczyć, aby Krzyż ten czcili wszyscy ludzie.

Umiłujcie ten Krzyż, a gdy czasem życie stanie się wam ciężkie — pom­nijcie wtedy na ciężar Krzyża Chry­stusowego.

Bolejąca Matka Najświętsza będzie wam pomocą w każdej ciężkiej godzi­nie życia. Módlcie się tylko do Niej usilnie.

Na zakończenie odmów Różaniec Święty wraz z litanią Loretańską. 

Różaniec Święty codzienny.

ZESTAW PIEŚNI KU CZCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

DO KRÓLOWEJ RÓŻAŃCOWEJ

Śpiewnik różańcowy 1935

Bractwo Matek Chrześcijańskich 1937

Do Królowej Różańcowej * Zwróć swe oczy, duszę swą * Pobożnymi czcij Ją słowy * Tam ożywcze źródła są.

Jej opiece zawdzięczamy * I miłości Pani Tej * Że różaniec z Nieba dany * Na pożytek duszy swej.

Skarb to wielki, który sama * Moc Najwyższa Go obrała * Dominikowi Go dała * Różańcowa Królowa.

Gdy Różańcem czcisz Tą Panią * Słodką ufność w sercu miej * Choć cierpienia duszę ranią * Ona ulży doli złej.

O, Najświętsza Pani nieba * Usłysz dziś Twych dziatek głos * Twej opieki nam potrzeba * Jako kwiatom kropel ros.

Z głębi serca Cię błagamy * Nad narodem trzymaj straż * By był mężny i bez plamy, * Wszak Ty Polskie berło masz,

O, Królowo polskiej ziemi * Ty jej dawną wielkość wróć, * Wypleń chwasty dłońmi swymi * I niedolę naszą skróć.

Pobłogosław ziemi łany * Gdy niedoli znika noc * Na lud wszystek i kapłany * Zlej ożywczą ducha moc,

Usłysz smutnych serc wołanie * Nie patrz w mroki naszych win * Jak wierzycie niech się stanie * Powiedz, jak Twój Boski Syn.

Cóż Ci dadzą dziatki Twoje * Za bezmierne skarby łask? * Za cudownych pociech zdroje * Za natchnienia świętych łask.

Oto tron Twój niech opasze * Modła zwana „wieńcem z róż“ * W nią wplatamy serca nasze * I szum Polskich drzew i zbóż.

JAK PACIORKI RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Refren: Jak paciorki różańca, przesuwają się chwile, * Nasze smutki, radości i blaski, * A Ty Bogu je zanieś, połączone w Różaniec, * Święta Panno, Maryjo pełna łaski.

I. My także mamy małe zwiastowanie, * My też czekamy Twego narodzenia, * My też Jezusa z drżeniem serc szukamy, * W Tajemnicach radosnych, módl się za nami. * Refren.

II. Ty też płakałaś i doznałaś trwogi, * I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi. * Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami, * W Tajemnicach bolesnych, módl się za nami. * Refren.

III. My także mamy swą ojczyznę w Niebie, * Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie. * Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy, * W Tajemnicach chwalebnych, módl się za nami. * Refren.

MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO BROŃ NAS

(Mel. Matko Niebieskiego Pana)

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Matko Różańca Świętego, * Broń nas od wszystkiego złego; * Wszak świat cały, lud nie mały, * Przez te wieki, Twej Opieki * Doznaje.
2. Pomoc dajesz strapionemu. * Przybądź i mnie dziś grzesznemu, * Każdy tego żebrze i ja. * Kto cię wielbi o Marya. * Najświętsza!
3. Więzy, wszelkie utrapienie. * Niknie na Twoje wspomnienie; * Chorzy przez Cię zdrowie mają, * Umarli z grobów powstają * Szczęśliwi.
4. Przez Twe Najświętsze zasługi, * Jezus niechaj grzechów długi * Nam odpuści, my statecznie * Służyć Tobie, będziem wiecznie. * Marya!

ŚWIĘTA PANNO TYŚ NAD WSZYSTKIE

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Święta Panno Tyś nad wszystkie czystsza dziewice, * Której darem Różańcowe są Tajemnice: * Wszak z samego znać Imienia, * Że chcesz Łaski do zbawienia * Dać kto Ci służy.
2. Uciekam się do Twej Łaski i ja niegodny, * Użycz proszę z darów Twoich mej duszy głodnej: * Niechaj w grzechu nie umiera. * Wszakże skarb się tu otwiera, * Całemu światu.
3. Żywisz wszystkich boś Królowa i Pani miła, * Wszak Monarchę Niebieskiego Tyś wykarmiła ; * A cóż stworzenie mizerne, * Gdy obrócisz miłosierne * Ku niemu oczy.
4. Chociaż wiem że gorzej jeszcze niźli łotr żyłem, * Gdy na świecie ciężkich grzechów dość popełniłem: * Ciałom tylko miał w wygodzie, * A dusza była o głodzie, * Ach! nieszczęśliwa.
5. Jednak ufam, iż mnie przyjmiesz, jest tyle cudu, * Przez Różaniec ratowałaś tak wiele ludu, * Choć nie z zasług to z afektu. * Kto się udał do respektu * Twego a szczerze.
6. Okaż litość, tego żebrze mdlejąca dusza, * Którą znana dobroć Twoja ku Tobie wzrusza: * Hej! zmiłuj się ratuj onę, * Przez Różańcową koronę, * Nie daj jej zginąć.
7. Proś Syna wszystko uczyni, dla Twej miłości, * Niech drogim Ran Swych balsamem orzeźwi mdłości: * Niech tym chlebem, w którym Święta * Krew jest z ciałem wraz zamknięta * Wiecznie nasyci.
8. Oddaję się Twej Opiece Pani łaskawa. * Abym słuchał Syna Twego Świętego Prawa: * Dodaj siły, a me życie * Niech Ci służy należycie. * Przez całe wieki.
9. Któż mi znajdzie tak dobrego na świecie Pana? * Jak Marya Różańcowa, Niepokalana: * Niech Jej każdy chwałę śpiewa, * Bo nas karmi i odziewa. * Nieba Królowa.
10. Karmisz w życiu Dobrodziejstwem, dajże i w śmierci * Mieć Cię w sercu z Twoim Synem wraz i w pamięci: * Niech w skonaniu, każdy i ja * Grzesznik ma Imię Marya, * Jezus i Józef.

ZAWITAJ KRÓLOWO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935

1. Zawitaj Królowo Różańca Świętego, * Jedyna nadziejo człowieka grzesznego. * Zawitaj bez zmazy Lilija, * Matko Różańcowa, Marya!
2. Panno nad pannami, Święta nad Świętymi, * Najświętsza Królowo, Pani Nieba, ziemi, * Najśliczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
3. Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska, * Anielska Królowo, śliczna Matko Boska, * Raju rozkosznego, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
4. Tyś jest najśliczniejsza, Różo ogrodowa, * Tyś najprzyjemniejsza, Różdżko Aaronowa, * Najwdzięczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
5. Chwała bądź Maryi na niebieskim Tronie, * Która w różańcowej króluje koronie, * Święta nad Świętymi, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!

ZAWITAJ MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Droga do Nieba Olesno 1901

Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa 1908

Mały kancyonał najuzywanszych do nabozenstwa piesni 1904

1. Zawitaj Matko Różańca Świętego, * Przybytku Boga w Trójcy Jedynego, * Ucieczko nasza, Ucieczko nasza * W życiu i wieczności, * O Cedrze czystości.
2. Najozdobniejsza Różo ogrodowa, * Najprzyjemniejsza Różdżko Aaronowa, * Wonna balsamu, wonna balsamu, * W balsam przechodząca, * Matko kochająca.
3. Za nic są w oczach, co widzimy rzeczy, * Gdy ani ciała ani duszy leczy, * Lecz zdrowie, życie, lecz zdrowie, życie * Daje nam Królowa, * Matka Różańcowa.
4. O jak są miłe, Jej słodkie wyrazy, * Które śpiewamy sto pięćdziesiąt razy, * W tych Tajemnicach, w tych Tajemnicach, * Róża się rozwija, * Jezus i Marya.
5. Wiedzieć potrzeba, że Różaniec Święty * Z samego Nieba jest początek wzięty, * Ten zaś złożyła, ten zaś złożyła * Dobroć niepojęta, * Sama Trójca Święta.
6. Który za prezent Panna odebrała, * Dominikowi z rąk swoich podała, * Przy licznych światłach, przy licznych światłach * I anielskiej tłuszczy, * W tolożańskiej puszczy.
7. Dominik Święty nam go ufundował, * Wielkimi Łaskami uprzywilejował. * Tym którzy wiernie, tym którzy wiernie * Niewinnie Poczętej * Służą Pannie Świętej.
8. Prześliczna Różo Panieńskiej czystości, * Chciej nas zachęcić do świątobliwości, * Byśmy w tym życiu, byśmy w tym życiu, * Ciebie wychwalali, * Wiecznie kochali.
9. Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia, * Lecz ten biedniejszy, kto w rozpuście życia, * Kto nigdy Twego, kto nigdy Twego * Nie słyszał Imienia * Pełen zawinienie.
10. I Imię Twoje już zatarł w pamięci * I Tobie Matce, życia nie poświęci, * Ach Łaska Boska, ach Łaska Boska, * Serca się zarzeka, * Które Cię nie szuka.
11. Kto się za życia z Tobą nie połączy, * Ten i bez Ciebie to życie zakończy, * Tęskniąc nie szuka, tęskniąc nie szuka * Twej Świętej Opieki * Zginie na wieki.
12. Kto Cię nie uczci ni słowem, ni czynem, * Kto gardzi Matką ten gardzi i Synem, * Za tym nie staniesz, za tym nie staniesz * Na Sądzie w obronie, * W ciemnościach zaginie.
13. A kogo Matko Ty błogosławisz, * A za kim Matko na Sądzie się wstawisz, * Ten do wieczności, ten do wieczności * Szczęśliwie dopłynie, * Nigdy nie zginie.
14. Nas braci, siostry Różańca Świętego, * Racz przyjąć pod płaszcz zgromadzenia Twego, * Gdy Syn Twój miły, gdy Syn Twój miły * Będzie dekretować, * Chciej nas ratować.
15. A gdy za Twoją Przyczyną moc władną * Staniem raz z szatą białą i nadobną, * Ty nasze róże, Ty nasze róże * Jak pięknie pachnące, * Przyjmiesz w Swe wieńce.
16. A ci, którzy się z światem pożegnali, * A Twoje Imię żyjąc wychwalali, * Niechże im świeci, niechże im świeci * Światłość Wiekuista, * Panno przeczysta. Amen.

© salveregina.pl 2023