27 PAŹDZIERNIKA — DZIEŃ 27.
KRÓTKI WYKŁAD 15 TAJEMNIC RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.
Część III. Tajemnice Chwalebne.
1. Tajemnica Chwalebna. — Zmartwychwstanie Pana Jezusa.
Zawartość strony
Rozważanie.
Czasopisma Czytanki różańcowe dla dzieci opracowanej przez ks. Franciszka Nowakowskiego, wydanych w latach 1938-1939r
- Wstęp [00:00 – 00:34 / 00:34]
- Pieśń Zawitaj Matko Różańca Świętego [00:34-05:12 / 04:38]
- Rozważanie dla dzieci — 1 Tajemnica Chwalebna. Zmartwychwstanie Pana Jezusa [05:12 -11:24 / 06:12]
- Pieśń: Jak paciorki Różańca – część bolesna [11:24 – 12:46 / 01:22]
- Różaniec Święty odmawiany przez dzieci – Tajemnice bolesne [12:46 – 49:49 / 37:03]
- Litania Loretańska i modlitwy końcowe Różańca Świętego [49:49 – 01:02:23 / 12:34]
Na piątej Tajemnicy Bolesnej – ukrzyżowaniu Chrystusa Pana, skończyła się część bolesna Różańca Świętego.
Po Śmierci Chrystusa Pana na krzyżu, gdy wieczór nadchodził, a słońce skłaniało się ku zachodowi, czas było pogrzebać Ciało Jezusowe w grobie. Obok Matki Najświętszej przy krzyżu został Jan, ukochany uczeń Chrystusa Pana, a przy nim stali jeszcze dwaj Jego uczniowie Józef z Arymatei i Nikodem. Oni to zdjęli Ciało Chrystusa Pana z krzyża, oni obmyli je wonnymi olejkami, owinęli w czyste prześcieradło i zanieśli do grobu Józefa, który był w skale wykuty.
W grobie tym leżał Chrystus Pan przez trzy dni.
Trzeciego dnia światłość zabłysła nad grobem Jezusowym, Anioł uniósł ciężki kamień grób przykrywający i Chrystus Pan wstał Swą Boską Mocą z grobu, i wyszedł żywy, tak jak był zapowiadał. Zmartwychwstał w Chwale wielkiej i w tryumfie pełnym.
I nie pomogły straże żołnierskie dzień i noc grobu Chrystusowego pilnujące, nie pomogło czuwanie ciągle jerozolimskiego żołnierstwa, bo Chrystus Zmartwychwstał nie ludzką, ale Boską Chrystus Zmartwychwstał.
Widzieli Go Apostołowie, oto Piotr Święty mówi w kazaniu swoim: „Myśmy z Nim jedli, i pili, gdy wstał od umarłych”.
I cieszą się uczniowie Jego, cieszą się wszyscy, którzy wierzyli w Chrystusa, cieszy się Serce Jego Matki Najświętszej i rozpływa się w radości, z przeogromnego szczęścia, że Syn Jej Zmartwychwstał
O Zmartwychwstaniu Chrystusa słyszą również i żydzi, arcykapłani, faryzeusze i lękają się i trwożą, bo oni nie wierzyli przecież w Chrystusa, oni Go sądzili, biczowali, oni skazali Go na śmierć krzyżową. Dlatego to lękają się Zmartwychwstania Pańskiego.
Gdy rozważysz, dziecko drogie, tę pierwszą Tajemnicę Chwalebną Różańca Świętego, gdy zastanowisz się nad Zmartwychwstaniem Pana Jezusa – wtedy w duszy twojej zrodzi się pytanie; dlaczego jedni bali się tego Zmartwychwstania, a drudzy cieszyli się z tego?
Kto się cieszył?
Cieszyła się Matka Najświętsza, cieszyli się Apostołowie, cieszyli się uczniowie Jego i ci wszyscy, którzy żyli według Jego Nauk, według Przykazań Bożych. O, ci wszyscy bardzo cieszyli się z Zmartwychwstania Pańskiego.
A kto lękał się i trwożył na wieść o Zmartwychwstaniu Pańskim?
Lękali się ci, którzy nie uwierzyli w Chrystusa, którzy nie chcieli słuchać Jego Nauk, którzy sądzili Go, biczowali i skazali wreszcie na krzyż.
Dla jednych więc Zmartwychwstanie Pańskie jest radością, a w drugich budzi nieopisany lęk.
Dlaczego?
Dlatego, że przez to Zmartwychwstanie Swoje Pan Jezus pokazał całemu światu, że jest Synem Bożym, że jest Bogiem Prawdziwym i Wszechmocnym, że przez Swoje Zmartwychwstanie dał świadectwo, że i my kiedyś wstaniemy z martwych ciał.
A gdy ta chwila nadejdzie, staniemy na Sprawiedliwym Sądzie Bożym, na którym zapadną losy nasze na wieczność całą.
I jeśli w życiu ziemskim kochaliśmy Pana Jezusa, jeśli żyliśmy według Przykazań Bożych wtedy radość wpłynie do serc naszych z tego Zmartwychwstania naszego, bo przyjmie nas do Siebie Chrystus Pan.
Ale jeśli żyliśmy tak jak niewierni, faryzeusze, jeśli przysparzaliśmy krzyżów Chrystusowi Panu przez grzechy nasze, jeśli nie wypełnialiśmy Przykazań Bożych – wtedy lęk straszny i trwoga przepełni serca nasze, bo odwróci się od nas Oblicze Pana Boga i skazani będziemy na potępienie wieczne.
Tak więc ból i trwoga, albo radość nieopisana, będą naszym udziałem w chwili, gdy ciała nasze kiedyś zmartwychwstaną.
O szczęście oglądania Pana Boga na wieki – modlić się musisz, dziecko drogie, każdego dnia. Najlepiej pomoże ci w tym Matka Najświętsza, Której musisz powiedzieć, że choć jesteś dzieckiem słabym i ułomnym, to jednak zawsze pragniesz gorąco być blisko Pana Jezusa, zawsze pragniesz być czystym, niewinnym bez grzechu Matka Najświętsza na pewno ci w tym dopomoże.
Na zakończenie odmów Różaniec Święty wraz z litanią Loretańską.
ZESTAW PIEŚNI KU CZCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.
DO KRÓLOWEJ RÓŻAŃCOWEJ
Śpiewnik różańcowy 1935
Bractwo Matek Chrześcijańskich 1937
Do Królowej Różańcowej * Zwróć swe oczy, duszę swą * Pobożnymi czcij Ją słowy * Tam ożywcze źródła są.
Jej opiece zawdzięczamy * I miłości Pani Tej * Że różaniec z Nieba dany * Na pożytek duszy swej.
Skarb to wielki, który sama * Moc Najwyższa Go obrała * Dominikowi Go dała * Różańcowa Królowa.
Gdy Różańcem czcisz Tą Panią * Słodką ufność w sercu miej * Choć cierpienia duszę ranią * Ona ulży doli złej.
O, Najświętsza Pani nieba * Usłysz dziś Twych dziatek głos * Twej opieki nam potrzeba * Jako kwiatom kropel ros.
Z głębi serca Cię błagamy * Nad narodem trzymaj straż * By był mężny i bez plamy, * Wszak Ty Polskie berło masz,
O, Królowo polskiej ziemi * Ty jej dawną wielkość wróć, * Wypleń chwasty dłońmi swymi * I niedolę naszą skróć.
Pobłogosław ziemi łany * Gdy niedoli znika noc * Na lud wszystek i kapłany * Zlej ożywczą ducha moc,
Usłysz smutnych serc wołanie * Nie patrz w mroki naszych win * Jak wierzycie niech się stanie * Powiedz, jak Twój Boski Syn.
Cóż Ci dadzą dziatki Twoje * Za bezmierne skarby łask? * Za cudownych pociech zdroje * Za natchnienia świętych łask.
Oto tron Twój niech opasze * Modła zwana „wieńcem z róż“ * W nią wplatamy serca nasze * I szum Polskich drzew i zbóż.
JAK PACIORKI RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO
Refren: Jak paciorki różańca, przesuwają się chwile, * Nasze smutki, radości i blaski, * A Ty Bogu je zanieś, połączone w Różaniec, * Święta Panno, Maryjo pełna łaski.
I. My także mamy małe zwiastowanie, * My też czekamy Twego narodzenia, * My też Jezusa z drżeniem serc szukamy, * W Tajemnicach radosnych, módl się za nami. * Refren.
II. Ty też płakałaś i doznałaś trwogi, * I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi. * Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami, * W Tajemnicach bolesnych, módl się za nami. * Refren.
III. My także mamy swą ojczyznę w Niebie, * Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie. * Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy, * W Tajemnicach chwalebnych, módl się za nami. * Refren.
MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO BROŃ NAS
(Mel. Matko Niebieskiego Pana)
Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.
- Matko Różańca Świętego, * Broń nas od wszystkiego złego; * Wszak świat cały, lud nie mały, * Przez te wieki, Twej Opieki * Doznaje.
- Pomoc dajesz strapionemu. * Przybądź i mnie dziś grzesznemu, * Każdy tego żebrze i ja. * Kto cię wielbi o Marya. * Najświętsza!
- Więzy, wszelkie utrapienie. * Niknie na Twoje wspomnienie; * Chorzy przez Cię zdrowie mają, * Umarli z grobów powstają * Szczęśliwi.
- Przez Twe Najświętsze zasługi, * Jezus niechaj grzechów długi * Nam odpuści, my statecznie * Służyć Tobie, będziem wiecznie. * Marya!
ŚWIĘTA PANNO TYŚ NAD WSZYSTKIE
Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.
- Święta Panno Tyś nad wszystkie czystsza dziewice, * Której darem Różańcowe są Tajemnice: * Wszak z samego znać Imienia, * Że chcesz Łaski do zbawienia * Dać kto Ci służy.
- Uciekam się do Twej Łaski i ja niegodny, * Użycz proszę z darów Twoich mej duszy głodnej: * Niechaj w grzechu nie umiera. * Wszakże skarb się tu otwiera, * Całemu światu.
- Żywisz wszystkich boś Królowa i Pani miła, * Wszak Monarchę Niebieskiego Tyś wykarmiła ; * A cóż stworzenie mizerne, * Gdy obrócisz miłosierne * Ku niemu oczy.
- Chociaż wiem że gorzej jeszcze niźli łotr żyłem, * Gdy na świecie ciężkich grzechów dość popełniłem: * Ciałom tylko miał w wygodzie, * A dusza była o głodzie, * Ach! nieszczęśliwa.
- Jednak ufam, iż mnie przyjmiesz, jest tyle cudu, * Przez Różaniec ratowałaś tak wiele ludu, * Choć nie z zasług to z afektu. * Kto się udał do respektu * Twego a szczerze.
- Okaż litość, tego żebrze mdlejąca dusza, * Którą znana dobroć Twoja ku Tobie wzrusza: * Hej! zmiłuj się ratuj onę, * Przez Różańcową koronę, * Nie daj jej zginąć.
- Proś Syna wszystko uczyni, dla Twej miłości, * Niech drogim Ran Swych balsamem orzeźwi mdłości: * Niech tym chlebem, w którym Święta * Krew jest z ciałem wraz zamknięta * Wiecznie nasyci.
- Oddaję się Twej Opiece Pani łaskawa. * Abym słuchał Syna Twego Świętego Prawa: * Dodaj siły, a me życie * Niech Ci służy należycie. * Przez całe wieki.
- Któż mi znajdzie tak dobrego na świecie Pana? * Jak Marya Różańcowa, Niepokalana: * Niech Jej każdy chwałę śpiewa, * Bo nas karmi i odziewa. * Nieba Królowa.
- Karmisz w życiu Dobrodziejstwem, dajże i w śmierci * Mieć Cię w sercu z Twoim Synem wraz i w pamięci: * Niech w skonaniu, każdy i ja * Grzesznik ma Imię Marya, * Jezus i Józef.
ZAWITAJ KRÓLOWO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO
Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935
- Zawitaj Królowo Różańca Świętego, * Jedyna nadziejo człowieka grzesznego. * Zawitaj bez zmazy Lilija, * Matko Różańcowa, Marya!
- Panno nad pannami, Święta nad Świętymi, * Najświętsza Królowo, Pani Nieba, ziemi, * Najśliczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
- Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska, * Anielska Królowo, śliczna Matko Boska, * Raju rozkosznego, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
- Tyś jest najśliczniejsza, Różo ogrodowa, * Tyś najprzyjemniejsza, Różdżko Aaronowa, * Najwdzięczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
- Chwała bądź Maryi na niebieskim Tronie, * Która w różańcowej króluje koronie, * Święta nad Świętymi, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
ZAWITAJ MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO
Droga do Nieba Olesno 1901
Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa 1908
Mały kancyonał najuzywanszych do nabozenstwa piesni 1904
- Zawitaj Matko Różańca Świętego, * Przybytku Boga w Trójcy Jedynego, * Ucieczko nasza, Ucieczko nasza * W życiu i wieczności, * O Cedrze czystości.
- Najozdobniejsza Różo ogrodowa, * Najprzyjemniejsza Różdżko Aaronowa, * Wonna balsamu, wonna balsamu, * W balsam przechodząca, * Matko kochająca.
- Za nic są w oczach, co widzimy rzeczy, * Gdy ani ciała ani duszy leczy, * Lecz zdrowie, życie, lecz zdrowie, życie * Daje nam Królowa, * Matka Różańcowa.
- O jak są miłe, Jej słodkie wyrazy, * Które śpiewamy sto pięćdziesiąt razy, * W tych Tajemnicach, w tych Tajemnicach, * Róża się rozwija, * Jezus i Marya.
- Wiedzieć potrzeba, że Różaniec Święty * Z samego Nieba jest początek wzięty, * Ten zaś złożyła, ten zaś złożyła * Dobroć niepojęta, * Sama Trójca Święta.
- Który za prezent Panna odebrała, * Dominikowi z rąk swoich podała, * Przy licznych światłach, przy licznych światłach * I anielskiej tłuszczy, * W tolożańskiej puszczy.
- Dominik Święty nam go ufundował, * Wielkimi Łaskami uprzywilejował. * Tym którzy wiernie, tym którzy wiernie * Niewinnie Poczętej * Służą Pannie Świętej.
- Prześliczna Różo Panieńskiej czystości, * Chciej nas zachęcić do świątobliwości, * Byśmy w tym życiu, byśmy w tym życiu, * Ciebie wychwalali, * Wiecznie kochali.
- Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia, * Lecz ten biedniejszy, kto w rozpuście życia, * Kto nigdy Twego, kto nigdy Twego * Nie słyszał Imienia * Pełen zawinienie.
- I Imię Twoje już zatarł w pamięci * I Tobie Matce, życia nie poświęci, * Ach Łaska Boska, ach Łaska Boska, * Serca się zarzeka, * Które Cię nie szuka.
- Kto się za życia z Tobą nie połączy, * Ten i bez Ciebie to życie zakończy, * Tęskniąc nie szuka, tęskniąc nie szuka * Twej Świętej Opieki * Zginie na wieki.
- Kto Cię nie uczci ni słowem, ni czynem, * Kto gardzi Matką ten gardzi i Synem, * Za tym nie staniesz, za tym nie staniesz * Na Sądzie w obronie, * W ciemnościach zaginie.
- A kogo Matko Ty błogosławisz, * A za kim Matko na Sądzie się wstawisz, * Ten do wieczności, ten do wieczności * Szczęśliwie dopłynie, * Nigdy nie zginie.
- Nas braci, siostry Różańca Świętego, * Racz przyjąć pod płaszcz zgromadzenia Twego, * Gdy Syn Twój miły, gdy Syn Twój miły * Będzie dekretować, * Chciej nas ratować.
- A gdy za Twoją Przyczyną moc władną * Staniem raz z szatą białą i nadobną, * Ty nasze róże, Ty nasze róże * Jak pięknie pachnące, * Przyjmiesz w Swe wieńce.
- A ci, którzy się z światem pożegnali, * A Twoje Imię żyjąc wychwalali, * Niechże im świeci, niechże im świeci * Światłość Wiekuista, * Panno przeczysta. Amen.
© salveregina.pl 2023