29 PAŹDZIERNIKA — DZIEŃ 29.

KRÓTKI WYKŁAD 15 TAJEMNIC RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

Część III. Tajemnice Chwalebne.

3. Tajemnica Chwalebna. — Zesłanie Ducha Świętego.

Rozważanie.

Czasopisma Czytanki różańcowe dla dzieci opracowanej przez ks. Franciszka Nowakowskiego, wydanych w latach 1938-1939r

Chrystus Pan, przed samym wstą­pieniem do Nieba, przykazał zebranym na górze Oliwnej Apostołom i Swej Matce Najświętszej, żeby nie odcho­dzili z Jeruzalem, ale żeby czekali tu­taj na przyjście Ducha Świętego.

I posłuszni głosowi Swego Mistrza, Apostołowie z Matką Najświętszą przyszli do Wieczernika, jak im przy­kazał Pan Jezus, a trwając na długich mo­dłach czekali na obiecane Zesłanie Du­cha Świętego.

A gdy dzień oczekiwany nadszedł – usłyszeli szum z Nieba, jak gdyby wiatr gwałtowny zawiał i napełnił dom w którym siedzieli.

I ukazały się im rozdzielone języki. Jakoby ognia i usiadł na każdym z nich z osobna, i napełnieni byli wszy­scy Duchem Świętym i poczęli mówić rozmaitymi językami, jako im Duch Święty wymawiać kazał”.

Tyle o Zesłaniu Ducha Świętego na Apostołów i Matkę Najświętszą piszą Dzieje Apostolskie. 

W tych krótkich, a prostych słowach, kryje się jednak wielka Tajemnica Mądrości Bożej, jaką jest to Zesłanie Ducha Świętego.

Wiesz, dziecko drogie, że Apostołowie byli ludźmi prostymi, bez żadnego wykształcenia. Byli to przecież z za­wodu rybacy, którzy oprócz swego rzemiosła nic innego nie umieli. Nie znali innych języków, prócz swego, którym tylko rozmawiać umieli, nie by­li również ludźmi doskonałymi, lecz mieli swoje ludzkie wady, jak każdy zwyczajny człowiek. Choć byli tak blisko Pana Jezusa — to jednak nie zawsze umieli zachować się tak, jak to przystawałoby rycerzom Chrystu­sowym. Kiedy w Ogrójcu żydzi poj­mali Pana Jezusa — oni uciekli, z bo­jaźni przed żydowską tłuszczą, zosta­wiając Pana Jezusa Jego własnemu lo­sowi.

Widzisz więc, że nawet tacy niedo­brzy byli, bojaźliwi, tchórzliwi, bez na­leżytego męstwa, bez daru mądrości, pierwsi uczniowie Chrystusa.

Dopiero z chwilą, kiedy zstąpił na nich Duch Święty — odmieniły się Ich serca gruntownie. I ci, co niedawno sami potrzebowali nauki — uczą teraz innych, bo obdarował ich Duch Święty Da­rem Mądrości, ci, co nie tak dawno są­dzili jeszcze, że Królestwo Chrystusa będzie na tym świecie, zrozumieli te­raz, że Królestwo Chrystusa nie jest z tego, ale z innego świata, bo Duch Święty udzielił im Daru rozumu. Ci, którzy potrzebowali wiele rad dla swe­go życia — udzielają teraz tych rad innym ludziom, bo Duch Święty napeł­nił ich Darem rady. Ci, co w bojaźni przed żydami zamknęli się w Wieczer­­niku — promienieją teraz męstwem niespotykanym u nikogo, bo Duch Święty tchnął w ich serca Dar męstwa. Ci prości ludzie, opowiadając Słowo Boże rozmawiają teraz różnymi obcy­mi językami, bo Duch Święty udzielił im takiego Daru umiejętności, że dzi­wiły się im słuchające różnojęzyczne rzesze, mówiąc: Czy to ci wszyscy nie są Galilejczycy? Przecież słyszeliśmy różne w ich ustach języki i każdy z nas słyszał mowę w jakiej się urodził.

Duch Święty zstępując na Apostołów udzielił im jeszcze Daru pobożności i Daru bojaźni Bożej.

Siedem jest Darów Duch Świętego – to wielka jest Jego moc. Ale żeby z tych Darów korzystać, potrzebna jest dobra nasza wola, gdyż bez niej Duch Święty cu­dów nie uczyni.

Dlatego też dziecko drogie, rozmy­ślając o trzeciej Tajemnicy chwalebnej, o Zesłaniu Ducha Świętego, musisz się modlić do Ducha Świętego i prosić Go o te wszystkie Jego Dary, gdyż Darów tych potrzeba ci jest bardzo. Potrzeba ci szczególniej teraz dużo Łaski i oświe­cenia od Ducha Świętego. Potrzeba ci rozumu, potrzeba ci Daru dobrej nauki i zrozumienia Prawd Bożych. To wszystko da ci Duch Święty, musisz go tylko prosić o te Dary. Matka Najświę­tsza jest wzorem duchowego skupienia i modlitwy, więc odmawiając Różaniec Święty do Niej zwracaj się o pośrednictwo w tych twoich prośbach. Ona da ci Łaskę modlitwy takiej, że Pan Bóg wysłucha cię, zsyłając na ciebie wszystkie Dary Ducha Świętego, które to Dary tak bar­dzo są ci potrzebne.

Na zakończenie odmów Różaniec Święty wraz z litanią Loretańską. 

Różaniec Święty codzienny.

ZESTAW PIEŚNI KU CZCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO.

DO KRÓLOWEJ RÓŻAŃCOWEJ

Śpiewnik różańcowy 1935

Bractwo Matek Chrześcijańskich 1937

Do Królowej Różańcowej * Zwróć swe oczy, duszę swą * Pobożnymi czcij Ją słowy * Tam ożywcze źródła są.

Jej opiece zawdzięczamy * I miłości Pani Tej * Że różaniec z Nieba dany * Na pożytek duszy swej.

Skarb to wielki, który sama * Moc Najwyższa Go obrała * Dominikowi Go dała * Różańcowa Królowa.

Gdy Różańcem czcisz Tą Panią * Słodką ufność w sercu miej * Choć cierpienia duszę ranią * Ona ulży doli złej.

O, Najświętsza Pani nieba * Usłysz dziś Twych dziatek głos * Twej opieki nam potrzeba * Jako kwiatom kropel ros.

Z głębi serca Cię błagamy * Nad narodem trzymaj straż * By był mężny i bez plamy, * Wszak Ty Polskie berło masz,

O, Królowo polskiej ziemi * Ty jej dawną wielkość wróć, * Wypleń chwasty dłońmi swymi * I niedolę naszą skróć.

Pobłogosław ziemi łany * Gdy niedoli znika noc * Na lud wszystek i kapłany * Zlej ożywczą ducha moc,

Usłysz smutnych serc wołanie * Nie patrz w mroki naszych win * Jak wierzycie niech się stanie * Powiedz, jak Twój Boski Syn.

Cóż Ci dadzą dziatki Twoje * Za bezmierne skarby łask? * Za cudownych pociech zdroje * Za natchnienia świętych łask.

Oto tron Twój niech opasze * Modła zwana „wieńcem z róż“ * W nią wplatamy serca nasze * I szum Polskich drzew i zbóż.

JAK PACIORKI RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Refren: Jak paciorki różańca, przesuwają się chwile, * Nasze smutki, radości i blaski, * A Ty Bogu je zanieś, połączone w Różaniec, * Święta Panno, Maryjo pełna łaski.

I. My także mamy małe zwiastowanie, * My też czekamy Twego narodzenia, * My też Jezusa z drżeniem serc szukamy, * W Tajemnicach radosnych, módl się za nami. * Refren.

II. Ty też płakałaś i doznałaś trwogi, * I jak nikt poznałaś nasze ludzkie drogi. * Gdy nas mrok otoczy, nie jesteśmy sami, * W Tajemnicach bolesnych, módl się za nami. * Refren.

III. My także mamy swą ojczyznę w Niebie, * Tam w pełnym blasku zobaczymy Ciebie. * Tam w pełnym słońcu wszyscy się spotkamy, * W Tajemnicach chwalebnych, módl się za nami. * Refren.

MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO BROŃ NAS

(Mel. Matko Niebieskiego Pana)

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Matko Różańca Świętego, * Broń nas od wszystkiego złego; * Wszak świat cały, lud nie mały, * Przez te wieki, Twej Opieki * Doznaje.
2. Pomoc dajesz strapionemu. * Przybądź i mnie dziś grzesznemu, * Każdy tego żebrze i ja. * Kto cię wielbi o Marya. * Najświętsza!
3. Więzy, wszelkie utrapienie. * Niknie na Twoje wspomnienie; * Chorzy przez Cię zdrowie mają, * Umarli z grobów powstają * Szczęśliwi.
4. Przez Twe Najświętsze zasługi, * Jezus niechaj grzechów długi * Nam odpuści, my statecznie * Służyć Tobie, będziem wiecznie. * Marya!

ŚWIĘTA PANNO TYŚ NAD WSZYSTKIE

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

1. Święta Panno Tyś nad wszystkie czystsza dziewice, * Której darem Różańcowe są Tajemnice: * Wszak z samego znać Imienia, * Że chcesz Łaski do zbawienia * Dać kto Ci służy.
2. Uciekam się do Twej Łaski i ja niegodny, * Użycz proszę z darów Twoich mej duszy głodnej: * Niechaj w grzechu nie umiera. * Wszakże skarb się tu otwiera, * Całemu światu.
3. Żywisz wszystkich boś Królowa i Pani miła, * Wszak Monarchę Niebieskiego Tyś wykarmiła ; * A cóż stworzenie mizerne, * Gdy obrócisz miłosierne * Ku niemu oczy.
4. Chociaż wiem że gorzej jeszcze niźli łotr żyłem, * Gdy na świecie ciężkich grzechów dość popełniłem: * Ciałom tylko miał w wygodzie, * A dusza była o głodzie, * Ach! nieszczęśliwa.
5. Jednak ufam, iż mnie przyjmiesz, jest tyle cudu, * Przez Różaniec ratowałaś tak wiele ludu, * Choć nie z zasług to z afektu. * Kto się udał do respektu * Twego a szczerze.
6. Okaż litość, tego żebrze mdlejąca dusza, * Którą znana dobroć Twoja ku Tobie wzrusza: * Hej! zmiłuj się ratuj onę, * Przez Różańcową koronę, * Nie daj jej zginąć.
7. Proś Syna wszystko uczyni, dla Twej miłości, * Niech drogim Ran Swych balsamem orzeźwi mdłości: * Niech tym chlebem, w którym Święta * Krew jest z ciałem wraz zamknięta * Wiecznie nasyci.
8. Oddaję się Twej Opiece Pani łaskawa. * Abym słuchał Syna Twego Świętego Prawa: * Dodaj siły, a me życie * Niech Ci służy należycie. * Przez całe wieki.
9. Któż mi znajdzie tak dobrego na świecie Pana? * Jak Marya Różańcowa, Niepokalana: * Niech Jej każdy chwałę śpiewa, * Bo nas karmi i odziewa. * Nieba Królowa.
10. Karmisz w życiu Dobrodziejstwem, dajże i w śmierci * Mieć Cię w sercu z Twoim Synem wraz i w pamięci: * Niech w skonaniu, każdy i ja * Grzesznik ma Imię Marya, * Jezus i Józef.

ZAWITAJ KRÓLOWO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935

1. Zawitaj Królowo Różańca Świętego, * Jedyna nadziejo człowieka grzesznego. * Zawitaj bez zmazy Lilija, * Matko Różańcowa, Marya!
2. Panno nad pannami, Święta nad Świętymi, * Najświętsza Królowo, Pani Nieba, ziemi, * Najśliczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
3. Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska, * Anielska Królowo, śliczna Matko Boska, * Raju rozkosznego, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
4. Tyś jest najśliczniejsza, Różo ogrodowa, * Tyś najprzyjemniejsza, Różdżko Aaronowa, * Najwdzięczniejszy kwiecie, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!
5. Chwała bądź Maryi na niebieskim Tronie, * Która w różańcowej króluje koronie, * Święta nad Świętymi, Lilijo, * Matko Różańcowa, Maryo!

ZAWITAJ MATKO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO

Droga do Nieba Olesno 1901

Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa 1908

Mały kancyonał najuzywanszych do nabozenstwa piesni 1904

1. Zawitaj Matko Różańca Świętego, * Przybytku Boga w Trójcy Jedynego, * Ucieczko nasza, Ucieczko nasza * W życiu i wieczności, * O Cedrze czystości.
2. Najozdobniejsza Różo ogrodowa, * Najprzyjemniejsza Różdżko Aaronowa, * Wonna balsamu, wonna balsamu, * W balsam przechodząca, * Matko kochająca.
3. Za nic są w oczach, co widzimy rzeczy, * Gdy ani ciała ani duszy leczy, * Lecz zdrowie, życie, lecz zdrowie, życie * Daje nam Królowa, * Matka Różańcowa.
4. O jak są miłe, Jej słodkie wyrazy, * Które śpiewamy sto pięćdziesiąt razy, * W tych Tajemnicach, w tych Tajemnicach, * Róża się rozwija, * Jezus i Marya.
5. Wiedzieć potrzeba, że Różaniec Święty * Z samego Nieba jest początek wzięty, * Ten zaś złożyła, ten zaś złożyła * Dobroć niepojęta, * Sama Trójca Święta.
6. Który za prezent Panna odebrała, * Dominikowi z rąk swoich podała, * Przy licznych światłach, przy licznych światłach * I anielskiej tłuszczy, * W tolożańskiej puszczy.
7. Dominik Święty nam go ufundował, * Wielkimi Łaskami uprzywilejował. * Tym którzy wiernie, tym którzy wiernie * Niewinnie Poczętej * Służą Pannie Świętej.
8. Prześliczna Różo Panieńskiej czystości, * Chciej nas zachęcić do świątobliwości, * Byśmy w tym życiu, byśmy w tym życiu, * Ciebie wychwalali, * Wiecznie kochali.
9. Biedny, kto Ciebie nie zna od powicia, * Lecz ten biedniejszy, kto w rozpuście życia, * Kto nigdy Twego, kto nigdy Twego * Nie słyszał Imienia * Pełen zawinienie.
10. I Imię Twoje już zatarł w pamięci * I Tobie Matce, życia nie poświęci, * Ach Łaska Boska, ach Łaska Boska, * Serca się zarzeka, * Które Cię nie szuka.
11. Kto się za życia z Tobą nie połączy, * Ten i bez Ciebie to życie zakończy, * Tęskniąc nie szuka, tęskniąc nie szuka * Twej Świętej Opieki * Zginie na wieki.
12. Kto Cię nie uczci ni słowem, ni czynem, * Kto gardzi Matką ten gardzi i Synem, * Za tym nie staniesz, za tym nie staniesz * Na Sądzie w obronie, * W ciemnościach zaginie.
13. A kogo Matko Ty błogosławisz, * A za kim Matko na Sądzie się wstawisz, * Ten do wieczności, ten do wieczności * Szczęśliwie dopłynie, * Nigdy nie zginie.
14. Nas braci, siostry Różańca Świętego, * Racz przyjąć pod płaszcz zgromadzenia Twego, * Gdy Syn Twój miły, gdy Syn Twój miły * Będzie dekretować, * Chciej nas ratować.
15. A gdy za Twoją Przyczyną moc władną * Staniem raz z szatą białą i nadobną, * Ty nasze róże, Ty nasze róże * Jak pięknie pachnące, * Przyjmiesz w Swe wieńce.
16. A ci, którzy się z światem pożegnali, * A Twoje Imię żyjąc wychwalali, * Niechże im świeci, niechże im świeci * Światłość Wiekuista, * Panno przeczysta. Amen.

© salveregina.pl 2023