Oczy twoje będą patrzeć na Mistrza twego. — Iz. 30, 20.

PRZYGOTOWANIE. — Cały okres Dziecięctwa Pana Jezusa jest dla nas najpiękniejszym wzorem  poddania się Woli Bożej, ubóstwa, pokory, łagod­ności, posłuszeństwa, umartwienia, miłości krzy­ża, skupienia i modlitwy — jednym słowem, jest dla nas wzorem cnót najpiękniejszych. Starajmy się więc naśladować Pana Jezusa za wszelką cenę i wyobraźmy sobie, że Bóg Ojciec z ponad stajen­ki betlejemskiej mówi do nas: Jeśli się nie stanie­cie podobni do Mego Syna, Który stał się dla was dziecięciem, nie wejdziecie do Królestwa Niebie­skiego.

I. — Gdy Ojciec Przedwieczny postanowił, iż Słowo Boże ma przyjąć ciało ludzkie dla dokona­nia Dzieła naszego Odkupienia. Pan Jezus mógł się ukazać w Ciele uwielbionym, jako człowiek dosko­nały, drugi Adam, nie poddając się słabości i bra­kom dziecięctwa. Jednakże dla tym większej na­szej nauki i korzyści, Pan Jezus zechciał przyjść na świat podobnie do nas, jako dziecię, abyśmy wi­dząc, iż we wszystkim do nas jest podobny, tym łatwiej mogli Go naśladować i do Niego się upodobnić.

Iluż i jak wielkich przykładów Boskie Dzie­cię użycza nam przez cały czas Swego Dziecięctwa, bylebyśmy tylko chcieli z nich korzystać! I tak daje nam przykład Miłości Swego Ojca i podda­nia się Woli Bożej. Oto zaledwie Pan Jezus się urodził, wchodząc w świat, jak mówi Apostoł, zaraz pochyla Głowę, ze czcią składa hołd Swemu Ojcu i oświadcza, iż jest gotów we wszystkim spełniać Najświętszą Jego Wolę: “Otóż idę, abym czynił, o Boże, Wolę Twoją”. Daje nam dalej Dziecię Jezus przykłady ubóstwa i czystości: obiera bowiem za Swą Matkę — Dziewicę, za Swego Opiekuna najczystszego męża, za dwór Swój — niewinnych pasterzy; pragnie, by wokół Niego panowało ubóstwo: “Dla was stał się ubogim”. — Użycza nam Pan Jezus także przykładów łagodności, pokory i posłu­szeństwa. Mógłby w jednej chwili ukarać bezbożnego Heroda, czyhającego na Jego Życie, lecz do innego czasu odkłada karanie i aby unik­nąć skutków gniewu Heroda, w pokornej ucieczce do Egiptu szuka ratunku. Dopiero po wielu latach powraca do ojczyzny i tam, jako ubogi uczeń rze­mieślniczy, spełnia posłusznie każde skinienie Józefa i Maryi. “I był Im poddany”.

Wreszcie Pan Jezus daje nam przykłady umartwienia, zaparcia siebie samego, miłości krzyża, nade wszystko zaś sku­pienia i modlitwy; wszystkie dni Swego Życia spędza wśród największego niedostatku i pracę Swą uświęca milczeniem i modlitwą. Już wówczas można było powiedzieć o Panu Jezusie, co później rzekł o Nim Ewangelista: Nocował na modlitwie Bożej. Jakież będzie szczęście nasze, jeśli będziemy umieli naśladować te przykłady Najświętszej Dzieciny!

II. — Wyobraźmy sobie, iż Bóg Ojciec z ponad stajenki betlejemskiej to do nas mówi, co Pan Jezus później powiedział do Swych Uczniów: Jeśli nie staniecie się jako dziatki, nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego. Jeśli nie staniecie się podobni do tego Mo­jego Syna, Który z Miłości ku wam stał się dzie­cięciem, do Królestwa Niebieskiego nie wstąpicie. Zbadajmy nasze sumienie i jeśli zobaczymy, że dotąd mało lub wcale nie naśladowaliśmy przy­kładów Najświętszej Dzieciny, mocno sobie postanów­my przynajmniej odtąd to czynić.

Modlitwa:

Jezu Najsłodszy, wstydzę się, iż tak jestem niepodobny do Ciebie, ale Ty przyjmujesz i naj­większych grzeszników, jeśli się nawracają. Spraw więc, abym i ja od dzisiaj inaczej postępował. Daj mi, Panie, serce, podobne do Twego. Daj mi więc serce pokorne, które nawet wśród ziemskich za­szczytów kocha życie ukryte i wzgardzone, daj mi serce cierpliwe, które przyjmuje z poddaniem wszystkie choćby najboleśniejsze przeciwności; daj mi serce łagodne, które żyje z bliźnim i z sobą samem w pokoju niezmąconym.

Daj mi, Jezu, serce, kochające modlitwę, które często i chętnie temu świętemu ćwiczeniu się oddaje i tego tylko pragnie, by Bóg był znany, ko­chany i czczony przez wszystko stworzenie; daj mi serce, któremu jedynie nie podoba się obraza Pana Boga, które tylko grzechu nienawidzi i pragnie jedynie Chwały Bożej i zbawienia bliźniego. Daj mi serce wdzięczne, które by nigdy nie zapominało o Dobrodziejstwach Bożych i umiało zawsze je ocenić; — daj mi serce mocne i odważne, które żadnego cierpienia się nie obawia i wszystko znosi z miłości ku Panu Bogu; daj mi serce pełne dobroci dla wszystkich i ożywione litością względem dusz czyśćcowych; wreszcie daj mi serce, w którym by wszystkie uczucia były najdo­skonalej uporządkowane, aby wszystkie jego ra­dości i smutki, odrazy i skłonności były zawsze zgodne z Wolą Bożą. Jednym słowem, daj mi, mój Jezu, serce całkiem podobne do Twego. Spraw to z Miłości ku Twej i mojej Najdroższej Matce, Najświętszej Pannie Maryi. Amen.

Zachęcamy:

1. W oktawie Epifanii do uczczenia Tajemnicy Objawienia Pańskiego tj. Święta Trzech Króli: Nabożeństwo na święto Trzech Króli.
2. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
3. Do uczczenia Najświętszego Imienia Jezus: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.

© salveregina.pl 2023