Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Nagotowałeś stół przed mymi oczyma, na przeciwko tym, którzy mnie trapią. — Ps. 22, 5.

PRZYGOTOWANIE. — Jeśli czujesz, że dobro ci trudno przychodzi i jesteś słaby w walce duchowej, wiń siebie samego, iż nie przyjmujesz Komunii Świętej lub przyjmujesz ją bez należytego usposobienia. Tylu Świętych zapewnia, stwierdza to też doświadczenie, że ten Boski Sakrament gasi ogień namiętności, wlewa moc i odwagę do zwyciężenia świata z Jego próżnością i pokonuje moce piekielnych nieprzyjaciół. Toteż szatani, widząc duszę złączoną z jej Boską Głową przez Komunię Świętą, patrzą na nią z trwogą i nie mają sił do jej pokonania.

I. — Słusznie Przenajświętszy Sakrament jest przy­równywany do owego cudownego chleba, wręczo­nego przez Anioła Eliaszowi; jako bowiem Pro­rok przez ów chleb został tak wzmocniony, iż zdo­łał ujść przed gniewem Jezabel i wejść na Górę Pańską, tak też i wierni, wzmocnieni Chlebem Eucharystii, mają moc do pokonania tych wszyst­kich groźnych nieprzyjaciół, którzy stoją nam na przeszkodzie na drodze doskonałości.

Według Św. Cyryla Aleksandryjskiego, któ­rego słowa potwierdza Św. Tomasz: „Pan Jezus, bę­dąc w nas, uśmierza żar naszych namiętności, uspokaja nieporządne pożądania ciała i wzmac­nia pobożność”. Krótko mówiąc, ten Sakrament, jak strumień wody, gasi ogień trawiących nas namiętności; jeśli więc kogo pali jaka namiętność, niechaj przyjmuje Komunię Świętą, a wnet się prze­kona, iż ta w nim wygasła lub bardzo osłabła. Toteż powiedział Św. Bernard: „Bracia moi, jeśli kto z was nie odczuwa ciężkich ani też gwałtownych poruszeń gniewu, zazdrości, zmysłowości, niech dziękuje Panu Jezusowi w Przenajświętszym Sakramencie, Który tak dobry skutek w nim sprawia”.

Jeszcze godniejszą podziwu jest moc, jakiej nam ten Boski Pokarm udziela, do zwyciężenia świata i jego próżności. Skąd pochodziła ta he­roiczna moc pierwszych Chrześcijan, że odważnie przyjmowali utratę majątku, a nawet i życia wśród najokrutniejszych cierpień? Stąd, że często przyjmowali Komunię Świętą. „I trwali w uczestnic­twie łamania chleba”. Z tego również źródła Święci zawsze czerpali tę siłę, która czyniła ich wyższymi nad wszelkie względy ludzkie.

Św. Wacław, książę czeski, ożywiony serdecz­ną miłością ku Panu Jezusowi w Przenajświętszym Sakra­mencie, nie tylko często Go przyjmował w Komunii Świętej, nie tylko częstokroć Go nawiedzał, nawet i w nocy wśród najostrzejszej zimy, lecz sam własnymi rękoma zbierał pszenicę i winogrona, aby z nich zrobić hostie i wino, a następnie je rozdawał do odprawiania Mszy Świętej; nie dbał, jak świat będzie się na to zapatrywał.

II. — Szczególniej jednak Przenajświętszy Sakra­ment okazuje się niezwyciężoną potęgą w zwal­czaniu za nas i z nami piekła, i odpieraniu jego napaści. Według Św. Tomasza z Akwinu, szatani widząc nas złączonych przez Komunię Świętą z Panem Jezusem, naszą Głową i Mistrzem, drżą, uciekają i już nas nie dręczą; jeśli zaś nadal próbują na nas uderzyć, to ich pokusy są zbyt słabe, by mo­gły nas pokonać.

Zdaniem Św. Jana Chryzostoma, gdy przyj­mujemy Komunię Świętą, szatani, widząc Krew Pana Jezusa, uciekają, Aniołowie zaś śpieszą, aby nam towarzyszyć. Toteż odchodzimy od tego Świętego Stołu jakby lwy, zapaleni świętą miłością, nie tylko nie drżymy przed potęgą duchów piekielnych, lecz owszem, im samym jesteśmy straszliwi i groźni. Wielki pociąg do cnoty, a zarazem ta wielka goto­wość do ćwiczenia się w cnotach, która nam czyni łatwą drogę, wiodącą do doskonałości.

Jeśli więc dobro z trudem ci przychodzi i je­steś słaby w walkach duchowych, sam siebie oskarżaj i mów z Dawidem: „Zwiędłem jak siano i wyschło serce moje, iżem zapomniał pożywać chleba“, tj. Eucharystii; postanów sobie na przyszłość być pilniejszym pod tym względem.

Modlitwa.

Oto jak daleko się posunęła Twa Niezmierna Dobroć, mój Jezu najukochańszy. Ze Swego Ciała i Przenajdroższej Krwi zgotowałeś mi Ucztę do zwyciężenia mych wszystkich duchowych nie­przyjaciół. Co Cię pobudziło do okazania nam tak wielkiej Miłości? Z pewnością nie co innego, jak Twoje Serce, Które tak nas miłuje. O najczcigod­niejsze Serce mego Jezusa, przyjmij mą duszę w Przenajświętszą Ranę Twoją, aby w tej „Szkole Miłości nauczyła się nawzajem kochać tego Boga, który daje mi tak godne podziwu dowody Swej Miłości”. Spraw to przez Miłość ku Twojej i mo­jej Matce, Maryi. Amen. (IV, 294)

Zachęcamy do:

1. podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 16
2. Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 16. Przyjście Sędziego; rozłączenie dobrych i złych. Cz.5
   
3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia Ostrobramskiej w Jej Cudownym Obrazie w dniu Jej wspomnienia: Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, Matki Miłosierdzia Ostrobramskiej.
4. uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Gertrudy Wielkiej, Dziewicy: Nabożeństwo do Św. Gertrudy Wielkiej, Dziewicy.

© salveregina.pl 2023