Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Wszelkie drzewo, które nie rodzi owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone. — Mat. 7, 19.

PRZYGOTOWANIE. — Bądźmy przekonani, iż sama Wiara nie wystarcza do zbawienia, koniecz­nie do tego czynów potrzeba, gdyż, jak Pan Jezus powiada w dzisiejszej Ewangelii: „Wszelkie drze­wo, które nie rodzi owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone”. Co się zaś tyczy owych do­brych uczynków, to nie dla wszystkich są one je­dnakowe, lecz odpowiadają obowiązkom poszcze­gólnych stanów. Iluż jest takich Chrześcijan, któ­rzy chcą spełniać wielkie czyny, a zaniedbują obo­wiązki swego stanu i giną na wieki. Spojrzyj na swe sumienie, może i ty należysz do liczby tych nieszczęśliwych!

I. — Dzisiejsza Ewangelia przestrzega nas przed tymi, którzy nastają na Naukę i moralność chrześcijańską, szczególniej zaś przed takimi, któ­rzy zaprzeczają konieczności dobrych uczynków do osiągnięcia zbawienia. „Strzeżcie się pilnie, mówi Pan Jezus do nas, fałszywych proroków, którzy do was przychodzą w odzieniu owczym, a wewnątrz są wilcy drapieżni. Z owoców ich poznacie je. Czyż zbierają z ciernia jagody winne, albo z ostu figi? Tak wszelkie drzewo dobre, owoce dobre rodzi, a złe drzewo, złe owoce rodzi”.

„Nie może drzewo dobre, mówi dalej Pan Jezus, owoców złych rodzić, ani drzewo złe, owoców do­brych rodzić. Wszelkie drzewo, które nie rodzi owo­cu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone. A przeto z owoców ich poznacie je. Nie każdy, któ­ry mi mówi: Panie, Panie, wnijdzie do Królestwa Niebieskiego, ale który czyni Wolę Ojca Mego, Któ­ry jest w Niebiesiech, ten wnijdzie do Królestwa Niebieskiego”.

Sama więc wiara nie wystarcza do zbawienia, lecz są konieczne i uczynki, albowiem „wiara bez uczynków martwa jest” (Jk 2, 26). Są one najpierw konieczne dla sprawiedliwych. Pan Bóg bowiem oświadczył, iż w Dzień Sądu „odda każdemu według uczynków jego”. Są one również niezmiernie po­trzebne dla pokutujących. Nawrócenie bowiem nie polega wyłącznie na skrusze serca i wyznaniu win, lecz również na pokucie. „Czyńcie owoce godne pokuty” (Rz 2, 6). Kto zaś ich nie wydaje, czeka go los niepożytecznego drzewa. „Będzie wycięte i w ogień wrzucone” (Łk 3, 8). Zbadaj się, czy masz taką wiarę, której by towarzyszyły owoce dobrych uczynków, gdyż liście i kwiaty próżnych pragnień i postanowień na nic się nie przydadzą. Zastanów się poważnie nad tą prawdą, iż tylu Chrześcijan, którzy mieli wiarę martwą, obecnie w piekle goreje.

II. — Choć, aby dostać się do Nieba, konieczne są dobre uczynki, lecz nie są one dla wszystkich jednakowe i każdy je musi spełniać według swego stanu, swego zajęcia. Dlatego Pan Jezus w dzisiej­szej Ewangelii przyrównuje nas do roślin, które nie wydają jednakich owoców, lecz „każda we­dług rodzaju swego” (Ks. Rodz. 1, 12). To również wyra­żają słowa: „Który czyni Wolę Ojca Mego… ten wnijdzie do Królestwa Niebieskiego” (Łk 13, 7).

Zbadaj się, czy jako kapłan, zakonnik lub świecki spełniasz swe obowiązki względem bliź­niego, gdyż jak mówi Św. Franciszek Salezy, bez ich spełniania, choćbyś wskrzeszał umarłych, był­byś nieprzyjacielem Pana Boga i poszedłbyś na potę­pienie. — Przede wszystkim zaś miej się na ostrożności, abyś nie należał do liczby tych, którzy zawsze pragną czynić wielkie rzeczy, a nie dbają o to, by należycie spełniać zwykłe czynności.

Modlitwa.

Oto, Panie, jestem owym drzewem, które od tylu lat zasłużyło usłyszeć: „Wytnij je“. Od tylu bowiem lat, jak jestem na ziemi, wydaję jedynie osty i ciernie grzechowe. Lecz nie chcesz, abym rozpaczał. Ofiarujesz mi przebaczenie, bylebym żałował za wyrządzone Ci zniewagi. Żałuję za nie, Dobroci nieskończona, i przyrzekam, że przez resz­tę dni swoich będę się starał przeszłość naprawić, podwajając swą gorliwość w kochaniu Cię i służe­niu Tobie. Ty zaś, Panie, wzmocnij mnie Łaską Swoją. „Boże, Którego Opatrzność w Rozporządze­niach Swoich nigdy się nie myli, wszystko, co szko­dliwe, oddal ode mnie, a wszystkiego, co pożytecz­ne, racz mi udzielić”. Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 16
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
3. poznania katolickiej nauki o Szkaplerzu Świętym: Nauki katolickie o Szkaplerzu Świętym.
4. uczczenia Matki Boskiej Szkaplerznej: Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny Szkaplerza Świętego

© salveregina.pl 2023