7 stycznia

II DZIEŃ W OKTAWIE OBJAWIENIA PAŃSKIEGO, CZYLI TRZECH KRÓLI.

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie.

Gwiazda powołania do stanu zakonnego prowadzi

I. do Chrystusa Pana,

II. do wiecznego życia.

„Widzieliśmy gwiazdę Jego” (Mt 2, 2).

I. — W gwieździe, która prowadziła Trzech Mędrców, upatrywać możemy nie tylko łaskę powołania do praw­dziwego Kościoła, lecz także Łaskę powołania do stanu zakonnego. Przez nieskończoną Dobroć Pana Boga wzeszła ta gwiazda właśnie dla ciebie i doprowadziła cię szczęśliwie do stanu zakonnego. Jeśli gwiazda Świętych Trzech Króli mogłaby być nazwana drużbą, która w tych pierwszych z pogaństwa powołanych, przyprowadził Zbawicielowi młodą oblubienicę, czyli rodzący się Kościół, to i twoje powołanie jest dla ciebie wezwaniem do radosnego i za­szczytnego zjednoczenia się z Chrystusem Panem. Wyrzekłeś się szczęścia rodzinnego, ale wiedz, że Pan Bóg daje ci za to sto­kroć większe szczęście, bo daje ci Siebie Samego. Gdy oddajesz Mu rozum, swoją wolną wolę przez ślub posłu­szeństwa, swoje ciało przez ślub czystości i wszystkie ze­wnętrzne doczesne dobra przez ślub ubóstwa, to tylko w tym celu to czynisz, aby się z Nim najściślej zjedno­czyć. Pan Bóg, jako powiada Święty Bernard, chce, abyśmy się Go lękali jak Sędziego, ale czcili jak Ojca, miłowali zaś jak Oblubieńca. Dzień twojej profesji, to dzień w twoim życiu najszczęśliwszy; w nim bowiem poślubi­łeś swoją duszę Boskiemu Oblubieńcowi.

Powołanie jest Łaską z Nieba, którą nas Pan Bóg obdarza abyśmy ją rozwijali, uświęcali się przez nią i w niej utwierdzali. Jest ono żywym talentem, którym win­niśmy się posługiwać, aby się pomnażał i wzrastał. Pan Bóg zażąda kiedyś od nas rachunku, ileśmy pomnożyli ten Dar, czyśmy się wzbogacili w cnoty zakonne i czyśmy powiększyli przez doskonałe życie skarby zasług swoich i Kościoła. W powołaniu do zakonu zamyka się równo­cześnie powołanie do świętości, do zjednoczenia z Chry­stusem Panem. Jedynie godnym sposobem okazania wdzięczności Panu Bogu za powołanie jest stać się Świętym.

II. — Powołanie do zakonu jest także znakiem przezna­czenia do Nieba. Życie według rad ewangelicznych jest najkrótszą drogą do Niebieskiej Ojczyzny. Jest ona od innych trudniejsza, ale mniej na niej istotnych niebez­pieczeństw. Istnieją wprawdzie inne drogi, wygodniej­sze, szerokie, ale doskonała czystość, ubóstwo i posłu­szeństwo, pozwala nam szybciej osiągnąć cel życia chrze­ścijańskiego. Uznaj przeto w twoim powołaniu bez­pieczną gwiazdę przewodnią przez to życie ziemskie do wiecznego żywota. Jak owa gwiazda na Wschodzie, która Trzech Mędrców nie tylko pobudziła do udania się na poszukiwanie Nowonarodzonego Króla żydowskiego, ale też w dalszej nieznanej drodze towarzyszyła im jako bezpieczny przewodnik, aż w końcu dotarli szczęśliwie do stajenki betlejemskiej, tak też i szczęśliwa gwiazda twego powołania wyprowadziła cię ze świata, a skiero­wała na wąską ścieżkę naśladowania Chrystusa Pana, po której za pomocą środków dostarczonych ci przez Ko­ściół Święty możesz łatwo dojść do zjednoczenia z Panem Bo­giem i do posiadania żywota wiecznego. Czy dziękujesz Panu Bogu za to wielkie Dobrodziejstwo, że wyrwał cię spośród tysięcznych trosk światowych, wydostał może z niebez­pieczeństw grzechu, a oddał pod kierunek przełożonych, którzy cię wiodą pewną drogą do Nieba? Ilekroć przyjmiesz Komunię Świętą, nie zapominaj złożyć podzięko­wania także za swe powołanie, prosić o wytrwanie w nim i ponowić swoje śluby. Ogólnie zaś staraj się odpowiedzieć całkowicie i wiernie swemu powołaniu przez wypełnienie jego obowiązków.

Modlitwa:

O Najdobrotliwszy Jezu, czyż ja mogłem zasłużyć sobie na Łaskę powołania Bożego? Dostała mi się ona tylko z nie­skończonej Dobroci i Miłosierdzia Twego. Byłem daleko od Ciebie, a przywołałeś mnie. Znajdowałem się wśród wielkiej rzeszy, a dostrzegłeś i wybrałeś mnie, i umieściłeś w tym szczęśliwym stanie, gdzie mogę Ci służyć w miłości, pokochać ofiarę i wyrzeczenie i zapewnić sobie wieczne zbawienie. Ale, o mój Boże, nie licz na moją słabość, strzeż się mojej niestałości, abym wytrwał w wielkiej Łasce mojego powo­łania. Amen.

Zachęcamy do uczczenia:

1. W oktawie Epifanii Tajemnicy Objawienia Pańskiego tj. Święta Trzech Króli: Nabożeństwo na święto Trzech Króli.
2. Najświętszego Imienia Jezus w nabożeństwie miesiąca Stycznia ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo styczniowe ku czci Najświętszego Imienia Jezus.
3. Najświętszego Imienia Jezus: Nabożeństwo ku czci Najświętszego Imienia Jezus.

© salveregina.pl 2023