Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

 

 

Rozmyślanie.

UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ.

 

 

OBECNOŚĆ BOŻA. — Dzięki Ci, o Boże, Trójco Jedyna i prawdziwa, Boskości Jedyna i Najwyższa, Jedności Święta i Jedyna” (BR.)

Rozważanie.

1. Od Adwentu aż do dzisiaj Kościół Święty podawał nam do rozważania wspaniałe dowody Miłosierdzia Bożego ku ludziom: Wcielenie, Odkupienie, Zesłanie Ducha Świętego. Teraz skierowuje nasze spojrzenie na Źródło tych Darów, na Trójcę Przenajświętszą, od której wszystko pochodzi. Samorzutnie więc ciśnie się nam na usta hymn wdzięczności, wyrażony przez Introit Mszy Świętej: „Błogosławiona niech będzie Święta Trójca i nierozdzielna Jedność. Uwielbiajmy Ją, gdyż okazała nad nami Miłosierdzie Swoje”. Miłosierdzie Boga Ojca, „Który tak umiłował świat, że Syna Swego Jednorodzonego dał zań” (zob. Jan 3, 16), Miłosierdzie Boga Syna, Który dla naszego zbawienia wcielił się i umarł na krzyżu, Miłosierdzie Ducha Świętego, Który raczył wstąpić w nasze serca, by rozlać w nas Miłość Bożą i uczynić nas uczestnikami życia Bożego. Kościół Święty stosownie umieścił w dzisiejszych Pacierzach Kapłańskich piękną antyfonę ułożoną ze słów Św. Pawła: Charitas Pater est, gratia Filius, communicatio Spiritus Sanctus, Beata Trinitas. Ojciec jest Miłością, Syn Łaską, a Duch Święty Jej udzieleniem, czyli Miłość Ojca i Łaska Syna zostają nam udzielone przez Ducha Świętego, Który je rozlewa w naszych sercach. Nie można było lepiej streścić cudownego Dzieła Trójcy na pożytek dusz naszych. Pacierze Kapłańskie i Msza Święta dzisiejsza są więc prawdziwym hymnem Chwały i wdzięczności ku Trójcy Przenajświętszej, są jakby przedłużeniem Gloria Patri i Te Deum. Te dwa hymny, pierwszy w swoim krótkim streszczeniu, a drugi majestatycznym przeplataniem pochwał, są prawdziwym hymnem dzisiejszego dnia, który powinien wzbudzić w naszych sercach głębokie echo czci, dziękczynienia i uwielbienia.

2. Lecz dzisiejsze święto każe nam czcić i wysławiać Trójcę Przenajświętszą nie tylko dla niezmierzonego Miłosierdzia, jakie okazała ludziom, lecz także i nade wszystko dla Niej samej i w Niej samej: z powodu Jej Bytu Najwyższego, który nigdy nie miał początku i nigdy nie będzie miał końca; dla nieskończonych doskonałości, majestatu, piękności i dobroci istotnej; dla Jej wzniosłej płodności życia, dzięki której Ojciec nieustannie rodzi Słowo, zaś od Ojca i Słowa pochodzi Duch Święty. A przecież Ojciec nie jest wcześniejszy ani wyższy od Słowa, ani Ojciec i Słowo wcześniejsi i więksi od Ducha Świętego, lecz wszystkie Trzy Osoby Boskie są jednakowo wieczne i równe, ze względu na Bóstwo i wszystkie Doskonałości i Przymioty Boże, które są jedne i te same zarówno w Ojcu jak i Synu i Duchu Świętym. Cóż człowiek może powiedzieć i zrozumieć z tej tak wzniosłej tajemnicy? Nic! A jednak to, co o niej wiemy, jest pewne, albowiem sam Syn Boży ,,Jednorodzony, Który jest na Łonie Ojca, opowiedział nam” (Jan 1, 18). Lecz tajemnica jest wznioślejsza i wyższa nad nasze pojęcia i dlatego możemy tylko skłonić głowę w adoracji i milczeniu. .,O, głębokości bogactw, mądrości i umiejętności Bożej! Jakże niepojęte są Sądy Jego i niedościgle Drogi Jego!” woła Św. Paweł w Lekcji dzisiejszej (zob. Rz 11, 33-36). Ten, który był „zachwycony do Raju”, nie umiał i nie mógł powiedzieć niczego innego jak tylko, że słyszał „tajemnicze słowa, których człowiekowi mówić się nie godzi” (2 Kor 12, 2-4).

W obliczu najwyższej Tajemnicy Trójcy Świętej czujemy istotnie, że najpiękniejszą chwałą jest milczenie, milczenie duszy, która uwielbia, uznając się niezdolną do oddania godnej Chwały Majestatowi Bożemu.

Rozmowa.

„O Trójco Przedwieczna, Ty jesteś bezdennym oceanem. Im więcej w nim szukam, tym więcej znajduję, a im więcej znajduję, tym więcej Cię szukam. Ty nasycasz w sposób nienasycony, albowiem nasycasz tak duszę w Twojej głębi, że zawsze pozostaje zgłodniałą i spragnioną Ciebie, o Trójco wieczna. Pragnie ona oglądać światłość Twoją w światłości Twojej. Jako jeleń pragnie do źródła wód żywych, tak dusza moja pragnie wyjść z tego ciemnego więzienia ciała, ażeby Cię ujrzeć w prawdzie”.

„O przepaści! O Wieczna Boskości! O oceanie bezdenny! Cóż możesz mi dać więcej nad to, że dajesz mi siebie? Ty jesteś ogniem, który ustawicznie płonie a nigdy nie gaśnie. Ty jesteś ogniem, który spala w sobie miłość własną duszy. Ty jesteś ogniem, który topi wszelkie lody i oświeca: w tym świetle dałaś mi poznać Prawdę. Prawdziwie to światło jest oceanem; dusza czerpie zeń pokarm aż się zanurzy w Tobie, o Oceanie pełen ciszy, Trójco Przedwieczna! Woda tego oceanu nie jest wzburzona, dlatego nie budzi lęku, lecz daje poznanie Prawdy. Jest ona przejrzysta i ukazuje rzeczy ukryte, albowiem gdzie obfituje światło Twej Wiary, tam dusza jest prawie pewna tego, w co wierzy”.

„Jesteś Najwyższym i Nieskończonym Dobrem, Dobrem ponad wszelkie dobra, Dobrem, które uszczęśliwia. Dobrem niepojętym, niewysłowionym! Pięknością, która przewyższa wszelkie piękności. Mądrością ponad wszelką mądrość, więcej nawet: Mądrością samą! Ty, o Chlebie Aniołów, w zapale Twej Miłości oddałeś się ludziom na pokarm. Ty jesteś szatą okrywającą moją nagość, pokarmem, Który Swoją słodyczą uwesela zgłodniałych. Tyś bowiem słodyczą bez cienia goryczy. Przyoblecz mnie, o Trójco Przedwieczna, przyoblecz mnie Sobą, abym spędziła to życie śmiertelne w prawdziwym posłuszeństwie w świetle Najświętszej Wiary, którą przeniknęłaś duszę moją” (Św. Katarzyna ze Sieny). Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 4
  2. pobożnego przygotowania się do wspomnienia Św. Antoniego Padewskiego przez Nowennę: Nowenna do Św. Antoniego Padewskiego – dzień 1
  3. Nauka Katolicka na uroczystość Trójcy Przenajświętszej.
  4. nabożnego uczczenia Trójcy Przenajświętszego: Nabożeństwo do Trójcy Przenajświętszej.

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023