Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. I., 1965r.

 

 

Rozmyślanie. 

SAKRAMENT MIŁOSIERDZIA ZBAWICIELA.

 

 

Skarb Odkupienia stał się naszą osobistą własnością przez Chrzest Święty. To była nasza pierwsza Wielkanoc, po raz pierwszy wtedy umarliśmy i powstali z martwych z Chrystusem Panem. Biedni byśmy byli jednak, gdyby istniał tylko ten jeden dostęp do skarbów Odkupienia. Większość z nas nie obchodziłaby corocznej Wielkanocy z weselem, ale z cichym żalem, bo przypominałaby ona skarb dawno utracony. Dał nam Pan Jezus drugi Sakrament Wielkanocny i dzięki niemu możemy ciągle umierać i wstawać do życia z Chrystusem Panem. To Sakrament Świętej Pokuty.

 

1. Okoliczności ustanowienia.

 

Jest wieczór Wielkiej Niedzieli. Zgromadzeni przy zamkniętych drzwiach Apostołowie są pod wrażeniem wypadków dnia. Niewiasty przyniosły wiadomość o pustym Grobie, o zjawieniu się Anioła i o poleceniu wydanym przez niego dla Apostołów (zob. Łk 24, 9-11; J 20, 2). Piotr i Jan przekonali się naocznie, że Ciała Pana Jezusowego nie było rzeczywiście w grobie (zob. Łk 24, 12; J 20, 3-10). Piotr twierdzi, że widział Pana żywego (zob. Łk 24, 34). Dwaj Uczniowie wracają z Emaus, opowiadając, jak Pan Jezus przyłączył się do nich i jak Go poznali przy łamaniu chleba. Kiedy Apostołowie opowiadają te wszystkie zdarzenia, staje nagle Pan Jezus wśród nich i pozdrawia ich według zwyczaju słowami: ,,Pokój wam!” Myślą najpierw, że widzą ducha. Ale Pan Jezus uspokaja ich, jak to zawsze czynił i rozprasza ich wątpliwości. A potem znów przemawia do nich: ,,Pokój wam! Jako mnie posłał Ojciec i ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i rzekł: ,,Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (Łk 24, 36-43; J 20, 19-23). Nieomylny nasz Kościół Święty wyraźnie orzekł, że tymi słowami został ustanowiony Sakrament Świętej Pokuty.

Okoliczności ustanowienia wskazują, że Sakrament ten jest bardziej niż inne Sakramentem Miłosierdzia Pana Jezusowego. Zbawiciel przekazuje Apostołom władzę odpuszczania grzechów w wieczór wielkanocny, przy pierwszym spotkaniu z nimi po Męce, Śmierci i Zmartwychwstaniu. To Jego Podarek świąteczny, którym chciał pokazać Uczniom, że miłosiernie wybaczył i zapomniał ich smutne załamanie się w czasie Jego Męki. Przekazanie władzy odpuszczania grzechów poprzedza słowami: ,,Pokój wam!” Oznaczają one tu coś więcej niż przyjęte w kraju pozdrowienie. Dzięki nim Sakrament Pokuty staje się źródłem Pokoju Bożego. Wyborny owoc tego pokoju z Panem Bogiem dojrzał dla nas grzeszników na Krzyżu, dzięki Miłosierdziu i Miłości Chrystusa Pana. Kto z nas nie zakosztował tego głębokiego Pokoju Bożego, jaki daje dobra spowiedź? Który kapłan nie widział go u innych? Zbawiciel podkreśla bliski związek między władzą odpuszczania grzechów, a Swoim Posłannictwem. ,,Jako Mnie posłał Ojciec i Ja was posyłam”. A Ojciec posłał Go przede wszystkim po to, aby ,,zniszczył dzieło diabelskie” (1 J 3, 8), uwolnił grzesznego człowieka z niewoli szatana. To dzieło miłosierne będzie nadal spełniał w Sakramencie Pokuty. W końcu Pan Jezus łączy wyraźnie ten Sakrament z Osobą Ducha Świętego. ,,Weźmijcie Ducha Świętego!” W Duchu Świętym, w Duchu Miłosierdzia Pana Jezusowego mają Apostołowie pełnić swój urząd: szukać zbłąkanych owieczek, wyjmować ostrożnie z ciernistych krzaków, brać na ramiona i nie bacząc na zmęczenie, odnosić do Owczarni Pana Chrystusowej. W Sakramencie Świętej Pokuty pragnie Pan Jezus do końca wieków spełniać Swoje Posłannictwo, tj. ,,szukać i zbawiać, co było zginęło” (Łk 19, 10).

— Zastosowanie. Jakże musimy być wdzięczni Panu Jezusowi za ten Sakrament Miłosierdzia! Tyle już razy obmył duszę naszą z grzechów ciężkich. I dziś jeszcze, w naszym życiu zakonnym i kapłańskim ta ,,deska ratunku” jest nieocenionym Dobrodziejstwem. Chociaż bowiem z powołania żyjemy tak blisko Pana Boga, jesteśmy jednak nadal ułomnymi ludźmi, którzy mogą ciężko upaść. A czym jest grzech ciężki w nas! Z dostojníka w Królestwie Bożym czyni sługę szatana. Wspaniałą świątynię Bożą wali w gruzy. Działa nieraz jak lawina straszna, niosąca śmierć. Jaka to więc Łaska, że takie nieszczęście można naprawić.

— Postanowienie. Podziękujmy szczerze Panu Jezusowi za Dar Jego Miłosierdzia, z którego już tyle razy korzystaliśmy.

 

2. Cel ustanowienia.

 

Według wyjaśnienia nieomylnego Kościoła Świętego Pan Jezus ustanowił Sakrament Pokuty w celu zgładzenia przede wszystkim grzechów ciężkich, popełnionych po Chrzcie Świętym, aby ,,tych, co upadli po Chrzcie obdarzyć znowu Dobrodziejstwem Swej Męki” (DB 894). Wiedział Pan Jezus, jak wrogo odnosi się do Pana Boga świat, w którym przecież człowiek ochrzczony musi żyć i pracować. Znał ludzką niestałość i słabość. Jego Miłosierdzie podjęło kroki zaradcze. Kiedy ochrzczony w jakiejś nieszczęsnej chwili odrzuci od siebie skarby, jakie otrzymał w Sakramencie Odrodzenia, zmieni życie Boże na śmierć grzechu, a dziecięctwo Boże na niewolę szatana, nie będzie skazany na rozpacz beznadziejną. Przez żal i szczere wyznanie winy przed kapłanem, przez kapłańskie rozgrzeszenie odnajdzie utracone skarby. Miłosierny Zbawiciel podaje nam ten Sakrament niby ,,ostatnią deskę ratunku po rozbiciu się okrętu” (Św. Hieronim, L. 8). Pana Jezusowa Miłość wiedziała ,,z jakiego tworzywa jesteśmy”, że ,,pyłem tylko jesteśmy” (Ps 103/102/, 14). Ta sama miłość podyktowała słowa: ,,Nie chcę śmierci grzesznika, ale aby się nawrócił i żył” (Ez 33, 11).

— Zastosowanie. Jaka to więc Łaska, że Miłosierny Pan Jezus gotów ciągle w naszej grzesznej duszy działać ten cud, który według Św. Augustyna jest większy niż stworzenie nowego świata. Gdyby nas kiedy spotkało nieszczęście grzechu ciężkiego, nie zwlekajmy ani dnia, ani godziny nawet, ale przystąpmy od razu do Trybunału Miłosierdzia. Podejmijmy odważnie upokorzenie, które towarzyszy szczeremu wyznaniu ciężkiej winy. To zawstydzenie wyjedna nam łaskawe przyjęcie u Tego, Który ,,nie odrzuca serca skruszonego i pokornego” (Ps 51/50/, 19). W ten sposób przynajmniej dalszym nieszczęściom zapobiegniemy.

— Postanowienie. Postanówmy wyspowiadać się natychmiast, gdyby nas kiedy zaskoczył grzech śmiertelny.

 

 

Modlitwa.

,,Błogosław duszo moja Panu,

i całe me wnętrze Jego Świętemu Imieniu!

Błogosław duszo moja Panu,

i nie zapominaj wszystkich Jego Dobrodziejstw!

On ci przebacza wszystkie twoje winy,

uzdrawia wszystkie twoje niemoce.

On twoje życie ratuje od zguby,

wieńczy cię Łaską i Miłosierdziem.

On życie twoje dobrami nasyca,

iż się twa młodość jak orla odnawia.

Błogosławcie Panu wszystkie Jego Dzieła,

na każdym miejscu Jego Panowania!

Błogosław duszo moja Panu!” (Ps 103/102/, 1-5; 22).  Amen.

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Tajemnicy Odkupienia w miesiącu marcu ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo kwietniowe do Tajemnicy Odkupienia.
  2. uczczenia Zmartwychwstania Pańskiego: Nabożeństwo na okres wielkanocny.

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023