Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie.

Przyjście Chrystusa Pana stwierdza:

I. wskrzeszanie umarłych,

II. uzdrawianie chorych.

„Chromi chodzą, trędowaci są oczyszczeni, umarli zmartwychwstają” — (Mt 11, 5).

I. — Dzisiejsza Ewangelia mówi o Cudach jako o innych znakach i skutkach Przyjścia Chrystusa Pana. Posłowie Jana widzą na własne oczy, jak Chrystus Pan wykonuje władzę nad prawami natury, jak ślepym użycza światła, cho­rych uzdrawia, szalonym i opętanym przywraca przez jedno Słowo Wszechmocy Swojej spokój, a umarłych wskrzesza do życia. Wszystkie te Cuda zewnętrzne są obrazem duchowych przeobrażeń w duszy. Czym ciało bez duszy, tym jest dusza bez Łaski Bożej. Tamto nie ma władzy żadnego ruchu rozwijania się i pracy, ta znowu żadnego życia duchowego. Jak w umarłym ciele zanika wszelka żywotna czynność, tak w stanie śmierci duszy nie ma w niej żadnego działania zasłu­gującego na Niebo. Ciało będące w rozkładzie budzi w każdym bojaźń i wstręt, podobnie i dusza umarła szpetna jest w Oczach Pana Boga.

Przed Chrztem Świętym byliśmy także umarli duchowo. Chrystus Pan jednak zstąpił z Nieba, aby nas znowu wskrzesić do życia Łaski. To duchowe wskrzeszenie duszy jest w pewnym znaczeniu większym Dziełem niż stworzenie całego świata z nicości. W nicości bowiem Pan Bóg nie napotyka żadnego oporu, w grzesz­niku natomiast Panu Bogu przeszkadza w działaniu zła wola.

Strzeżmy się zatem śmierci powtórnej. Umieramy ponownie co do duszy tylekroć, ilekroć upadamy w grzech ciężki. Dlatego pamiętajmy zawsze o tym, by ochraniać życie Łaski, rozwijać je, strzec się wszel­kimi siłami przed oziębłością i lenistwem, które pro­wadzą nas ku niebezpieczeństwu śmierci duchowej.

II. — Rozważmy następnie, że Pan Jezus przychodzi z obfit­szymi Łaskami do tych, którzy już żyją w stanie Łaski, czyli nie potrzebują cudów wskrzeszania umarłych. Łatwiej jest zawsze utrzymać się przy zdrowiu i życiu, aniżeli ratować chorego. W duszach, które wykazują pilność w ćwiczeniach duchownych Łaska Boża ma większą swobodę działania i Pan Bóg znajduje specjalne upodobanie w oczyszczaniu ich z niedoskonałości.

Wejdź teraz w siebie i rozważ, jak bardzo potrze­bujesz Przyjścia Zbawcy, aby cię oczyścił, umocnił w dobrem i prowadził na drodze do świętości. Oto jeszcze w wielu rzeczach jesteś niezdecydowany, chwiejesz się raz w tę raz w ową stronę. Twoje postępo­wanie wykazuje wiele braków i błędów. Oto w wielu wypadkach jesteś jeszcze niewierny, a więc trąd jesz­cze niezupełnie ustąpił z duszy twojej. Świadczą o tym częste niepokoje i wyrzuty sumienia. Przypomnij sobie Słowa Chrystusa Pana: „Nikt nie może dwom panom służyć”.

Miłość Boża będzie w tobie tym słabsza, im więcej będzie w tobie miłości własnej; nie zazna po­koju ten, którego serce niezupełnie jest oddane Panu Bogu. Jak trafnie przedstawia Św. Teresa taki stan duszy wspominając o sobie: „Mogę powiedzieć, że taki sposób życia jest najbardziej męczący, jaki można sobie przed­stawić. Nie znajdowałam żadnej pociechy w Panu Bogu, nie miałam też żadnej radości w świecie. Gdy oddawałam się przyjemnościom światowym, to dręczyło mnie wspom­nienie tego, co powinnam Panu Bogu. Gdy zaś zajmowałam się Panem Bogiem, nie dawały mi spokoju światowe skłon­ności. Jest to ciężka walka i nie wiem jak mogłam wytrzymać w niej jeden miesiąc a cóż dopiero tyle lat! (Życie. R. 8). Dlatego też słusznie powiada Św. Augustyn: Ten Który cię całego stworzył, chce cię całego posiadać.

Modlitwa.

O Jezu, Który powiedziałeś: „Nie potrzebują zdrowi lekarza, ale chorzy” (Łuk. 5, 36), niech będzie Błogosławiona Twoja Nieskończona Miłość i Miłosierdzie, z jakim przychodzisz do nas, aby uleczyć nasze słabości. Z najgłębszym zaufaniem wołam do Ciebie jak Dawid: „Zmiłuj się nade mną, Panie, bom chory, uzdrów mnie, a będę uzdrowiony” (Ps. 7/6/, 3). Moja nędza jest wielka, ale większa jest jeszcze Moc i Mi­łość Twoja. Amen.

Zachęcamy do:

1. poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
2. uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
   
3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 10
   
4. uczczenia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w czasie trwania oktawy: Nabożeństwo do Najświętszej Panny Maryi Niepokalanie Poczętej.
5. uczczenia Przeniesienia Świętego Domku Loretańskiego: Nabożeństwo ku czci Przeniesienie Świętego Domku Loretańskiego.

© salveregina.pl 2023