II TYDZIEŃ ADWENTU. Piątek. Chleb Powszedni

 

 

 

 

Rozmyślanie.

Wcielenie Chrystusa Pana jest Dziełem Ducha Świętego:

I. Który jest Duchem Miłości,

II. Duchem Łaski i Świętości.

 

 

„Duch Święty zstąpi na ciebie, a Moc Najwyższego Cię zacieni” — (Łuk. 1, 35).

 

I. — Dzieło Wcielenia, to jest połączenia Natury Boskiej z naturą ludzką w jednej Osobie, jest według Św. To­masza przypisywane Duchowi Świętemu, chociaż ze­wnętrzne Dzieła Wszechmocy, Mądrości i Miłości Boskiej są wspólne Trzem Osobom Trójcy Przenajświętszej. Duch Święty bowiem jest najpełniejszym uosobieniem i wyrażeniem Miłości, jaką nawzajem miłują się Ojciec i Syn, i jaką też miłują ludzi. Ponieważ wszystkie udzielania się Pana Boga stworzeniom odbywają się dzięki miłości, dla­tego przypisać je należy Duchowi Świętemu. Jeśli więc Pismo Święte mówi: „Duch Święty zstąpi na Cię”, to chce nam dać do zrozumienia, że Wcielenie jest Dziełem Ducha Miłości, który w nieskończonym uniesieniu i po­żądaniu naszego dobra oraz uświęcenia, zstąpił na Maryę, a przez Maryę udzielił się i naszym sercom.

Tę jedną myśl, że przez Maryę Pan Bóg zdziałał największe Dzieło Miłości, moglibyśmy rozważać całymi godzinami. A nawet całych lat nie starczy, aby ją zgłębić… przez Maryę Dzieło Boże! Przez Maryę także i nasze uświę­cenie.

Zdumiewajmy się nad tą nieskończoną Miłością Ducha Świętego, że nas bardziej umiłował niż Duchy Anielskie, choć byliśmy mniej od nich tego godni. A za­tem powinniśmy tym większym staraniem otaczać i pie­lęgnować w sobie życie Miłości Pana Boga i przyczyniać się do panowania miłości w naszym otoczeniu, aby Króle­stwo Miłości zataczało coraz szersze kręgi na świecie.

 

II. — Dzieło Wcielenia dlatego także przypisuje się Duchowi Świętemu, ponieważ jest On Duchem Łaski i uświęcenia. Przez Wcielenie się Słowa, Syna Bożego, ludzkość została ubogaconą taką pełnią Łaski i świętości, że wszyscy lu­dzie do końca świata będą brać w niej udział a nigdy jej nie wyczerpią. Chrystus Pan jest substancjalną Świętością i Wszyscy Święci od Niego się uświęcają. Świętość ta, która przebywała dotąd „w światłości nieprzystępnej”, zamieszkała teraz w Łonie Maryi, jak to zapowiedział Anioł: „Co się z Ciebie narodzi Święte, Synem Bożym będzie nazwane”. Oczywiście, że największą część tych Łask i Świętości otrzymała Marya, Dziewicza Matka Boża. Rozum ludzki, przekracza to twoje pojęcie, jak świętość istotna — Pan Bóg Sam mógł w człowieku zamiesz­kać! To czego rozum nie pojmuje, dokonał Duch Święty, Którego Mocą została Marya „ocieniona”, czyli umoc­niona i zabezpieczona. Gdyby Duch Święty nie działał specjalnie w Jej Duszy, słabość ludzka nie wytrzymałaby takiego ogromu Łaski i Świętości. Jak świętego uroku nabrała jej dusza, gdy Duch Święty ocienił Ją jak obłok, zapalił Miłością, gdy z najczystszej Jej Krwi uformował Ciało, w którym Odwieczne Słowo stało się człowiekiem! Była to najpiękniejsza chwila w dziejach świata, chwila wspanialsza od tego momentu, w którym na stwórcze wezwanie „stań się” wyłonił się wszechświat z nicości.

Podobnie jak Maryę i nas musi ocieniać Łaska Ducha Świętego, aby mogło w nas powstać coś świętego: święta myśl, święte pragnienie i czyn zasługujący na Niebo. Musimy wiedzieć, że żyjemy w porządku Łaski i że czyny nasze muszą posiadać wyższą od ludzkiej wartość, to jest być nadprzyrodzonymi, aby zasługiwały na wieczną nagrodę. I tutaj decydującym czynnikiem jest miłość. Z miłości musi się wszystko w nas wywodzić, czyli że do każdego uczynku dobrego potrzebna jest interwencja Ducha Świętego. Strzeżmy się więc w życiu duchowym czczego naturalizmu, który wszystkiego spodziewa się od silnej woli, a nie liczy się z Łaską, o Nią nie prosi i nie ucieka się do Maryi.

 

 

Modlitwa.

O Duchu Święty, proszę Cię przez wzgląd na Maryę, Twoją wybraną Oblubienicę, zstąp na mnie i osłaniaj mnie we wszel­kim moim działaniu, uszlachetniaj i uświęcaj moje uczynki, wspieraj mnie w moich walkach i broń w pokusach. Kieruj mną, rządź i oświecaj. Postanawiam odtąd wiernie naśladować Maryę w Jej wierności, delikatności i posłuszeństwie Twoim Natchnieniom. Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

1. poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
2. uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
   
3. uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 15
   
4. uczczenia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w czasie trwania oktawy: Nabożeństwo do Najświętszej Panny Maryi Niepokalanie Poczętej.
   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023