Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

Rozmyślanie.

LEKARSTWO DUSZY.

Przed Komunią Świętą powtarzamy trzykrotnie piękne słowa setnika z Kafarnaum: ,,Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do serca mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”. Przyznajemy, że dusza nasza chora i prosimy Pana Jezusa w Eucharystii, by raczył przyjść i uzdrowić ją. Kościół jasno się wypowiedział, że w planach Chrystusa Pana Eucharystia jest nie tylko pokarmem, ale także ,,lekarstwem duszy, które uwalnia nas od grzechów powszednich, chroniąc od śmiertelnych” (DB 875, 1981).

1. Grzech powszedni zagraża życiu duszy.

Grzech powszedni nie pociąga za sobą utraty życia Łaski. Nie zrywa naszej łączności z Chrystusem Panem, nawet jeśli często się powtarza. Nawet wielka suma grzechów powszednich nie stworzy automatycznie grzechu śmiertelnego. Grzech powszedni zagraża jednak życiu Łaski tym poważniej, im bardziej go się lekceważy.

Jest on bowiem ustępstwem jakiejś nieuporządkowanej skłonności lub namiętności: wygodnictwu, zmysłowości, gadatliwości, uporowi, samolubstwu itp. Przez to ustępstwo wzmacnia się skłonność, siła oporu woli słabnie. Im człowiek częściej ulega, tym większe żądania stawia namiętność, tym słabiej wola się opiera. Jak matka, która ulega każdemu kaprysowi dziecka, stanie się wkrótce niewolnicą dziecka. Osłabienie woli i rozwój złych skłonności łatwo może doprowadzić do grzechu ciężkiego.

Oprócz tego grzech powszedni jest nieposłuszeństwem wobec Woli i Przykazań Pana Boga. Wyziębia Miłość Bożą; zmniejsza jej żarliwość, delikatność, wierność. Słabnie przez to puls życia nadprzyrodzonego i energia duszy. Grzech powszedni zakłóca pokój i radość duszy, gorliwość i serdeczność modlitwy. Brak wielkoduszności z naszej strony zmniejsza wobec nas Hojność Bożą. Coraz bardziej kruszy się przyjaźń z Panem Bogiem i dochodzi wreszcie do zupełnego zerwania. Pan Jezus powiedział: ,,Kto w małym jest niewierny, ten i w większym niewierny będzie” (Łk 16, 10).

Doświadczenie to potwierdza. Nieraz mieliśmy możność widzieć, jak jeden grzech powszedni pociąga za sobą drugi, a także, jak drobne, a częste niewierności prowadzą do grzechu ciężkiego. Jak w przyrodzie pożar, lawina, oberwanie się góry, tak i katastrofy dusz zaczynają się najczęściej od małych rzeczy. Grzechy powszednie jak mole w tkaninie: pracują wolno ale ciągle nad zniszczeniem duszy.

— Zastosowanie. W ten oto sposób dopełnia się w Komunii Świętej działanie Mszy Świętej: Ofiara Święta i uczta ofiarna ,,mają nas według słów Kościoła Świętego oczyszczać i doprowadzić do życia niebiańskiego”. Jakże wielkim Darem jest Eucharystia dla biednego człowieka, któremu tak potrzebna Łaska Odkupienia!

— Postanowienie. Nie lekceważyć nigdy grzechu powszedniego.

2. Komunia Święta gładzi grzechy powszednie.

O mocy Komunii Świętej gładzenia grzechów powszednich mówi nie tylko Nauka Kościoła Świętego, ale także modlitwy mszalne. Bezpośrednio przed Komunią Świętą kapłan się modli: ,,Wybaw mnie przez to Przenajświętsze Ciało i Krew Twoją od wszelkich nieprawości moich i od wszelkiego złego”, a po Komunii Świętej: ,,Spraw, aby zmaza grzechów nie została we mnie, którego czyste i Święte posiliły Sakramenty”.

Jak trzeba pojmować tę moc gładzenia grzechów właściwą Komunii Świętej? Św. Tomasz tłumaczy: Grzech powszedni nie niszczy wprawdzie w duszy samych podstaw miłości (habitus caritatis); cnotę miłości tracimy wraz z Łaską uświęcającą przez grzech śmiertelny. Osłabia on jednak żarliwość miłości (fervor caritatis), utrudniając jednocześnie akty tej cnoty. Komunia Święta jako zjednoczenie sakramentalne z Chrystusem Panem wzmacnia nie tylko samą cnotę miłości, lecz rozpala jej gorliwość, skłaniając do okazywania jej w życiu (3, qu. 79, a. 4). W ten sposób przywraca utracone siły. Wyrównuje codzienne szkody, pochodzące z ludzkiej słabości. Gładzi więc w duszy grzechy powszednie, tak jak wysoka temperatura niszczy rdzę na żelazie. Rozumiemy modlitwę liturgiczną: ,,Twoje Święte Tajemnice, o Panie, niech nas napełnią Bożym zapałem” (Pokomunia w W. Pon. i sob. po Zesł. Ducha Św.).

— Zastosowanie. Nie zapominajmy, że lecznicza moc Komunii Świętej nie działa automatycznie, od nas niezależnie. Musimy otworzyć jej duszę osobistym wysiłkiem, przez akty miłości i żalu, przez pokorną, serdeczną modlitwę w czasie przygotowania i dziękczynienia.

— Postanowienie. Korzystać należycie z Komunii Świętej, aby oczyszczać się z win powszednich.

Modlitwa.

,,O, tkliwy Pelikanie dusz, Jezu mój, Chryste! Krwią Swoją, serce moje z win obmyj nieczyste! Wszak jedna jej kropelka w tak wielkiej jest cenie, że zdoła przynieść światu całemu zbawienie” (Adoro Te). Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 23
2. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy poprzez Nowennę ku Jej czci: Nowenna do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy – dzień 6
3. uczczenia Świętych Apostołów Piotra i Pawła przez Nowennę: Nowenna do Świętych Apostołów Piotra i Pawła – dzień 4

© salveregina.pl 2023