Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

 

 

 

Rozmyślanie.

ZDRÓJ ŚWIĘTEJ RADOŚCI ŻYCIA.

 

 

,,Dałeś im chleb z nieba, zawierający w sobie wszelką słodycz”. Ten werset z Bożego Ciała jest zapożyczony z Księgi Mądrości, która mówi o mannie: ,,Lud Twój karmiłeś pokarmem anielskim i dałeś im z nieba bez pracy chleb gotowy, mający w sobie wszystkie rozkosze i słodkość wszelakiego smaku” (Ks. Mądr. 16, 20). Chleb eucharystyczny, jak manna, przynosi szczególną rozkosz, nadprzyrodzoną, świętą radość życia.

 

1. Radosne postaci Eucharystii.

Pokarm i napój, podnosząc energię życiową, wzmagają radość życia i czynu. Wadliwe odżywianie powoduje nie tylko osłabienie fizyczne, ale przygnębienie i niechęć do pracy. Chleb i wino jak gdyby zamykają w sobie słońce, w którego promieniach dojrzewały; a słońce nie tylko daje życie, ale niesie radość.

Chleb, to wyraz płodności ziemi, podstawowy, niemal niezastąpiony składnik pożywienia człowieka. Dlatego Pan Jezus każe nam codziennie modlić się o chleb powszedni. Wino zaś Pismo Święte nazywa „napojem życia” i radością serca” (Syr 31, 37).

W fakcie, że Pan Jezus właśnie pod postaciami pokarmu i napoju, chleba i wina, zostawił nam swe Ciało i Krew, jest głęboki sens. Eucharystia jest źródłem nadprzyrodzonej, świętej radości życia i czynu. Sakramenty Święte zawierają przecież to, co oznaczają. Znakowi zewnętrznemu odpowiada wewnętrzna, oczywiście dla wiary tylko uchwytna, ale tym niemniej wielka rzeczywistość.

— Zastosowanie. Z pewnością kosztowaliśmy nieraz tego owocu uczty eucharystycznej. Odchodziliśmy od Ołtarza przemienieni, pełni radości i zapału. Pamiętajmy jednak, że radość pracy i cierpienia z miłości dla Chrystusa Pana, to nie kwestia uczucia, lecz woli. To siła, radosna gotowość podjęcia wszystkiego, co wola Boża przyniesie. Szczerość i rzetelność tej gotowości wykazują się wiernością w czynie.

— Postanowienie. Modlić się o radosną gotowość do czynu i cierpienia.

 

2. Pożywanie Eucharystii daje radość.

 

Katechizm mówi prosto: ,,Komunia Święta daje ochotę i siłę do wszystkiego dobrego”. Nie tylko siłę ale i ochotę. Nie tylko daje możność czynienia dobrze, ale pozwala znaleźć radość w dobrym czynie, mimo napotykanych trudności.
Nie może być inaczej. Serdeczne zjednoczenie sakramentalne z Chrystusem Panem pogłębia i wzmacnia naszą łączność z Nim przez miłość. A w miłości jest coś radosnego, uszczęśliwiającego, co można by nazwać upojeniem. Ile radości potrafi dać miłość dwojga ludzi lub miłość matki do dziecka! Miłość Boża zaś to miłość najwyższa i najczystsza. Dlatego też daje najwyższe i najczystsze szczęście. To szczęście miłości wyraża się w pragnieniu poświęcania się dla istoty umiłowanej. Żaden trud, żadna ofiara nie wydaje się zbyt wielka miłującemu. Owszem, wraz z ofiarą rośnie szczęście miłości. Czegoż nie czyni matka dla swego dziecka? A wszystkie trudy pomnażają jej szczęście macierzyńskie.

Miłość Boża podlega tym samym prawom. Dlatego Św. Tomasz pisze: ,,Sakrament ten odświeża duszę, słodycz Miłości Bożej upaja ją i pociąga do czynu. Miłość Chrystusowa przynagla nas’ (2 Kor 5, 14)” (3, qu. 79, a. 1 ad 2). Znamy święty zapał Św. Franciszka w pracy i cierpieniu dla Chrystusa Pana; znamy jego radosną ofiarność we wszystkich trudach powołania. To owoc jego pobożności na wskroś eucharystycznej. Sprawdziły się w nim słowa Introitu Mszy Świętej z uroczystości Bożego Ciała: ,,Oto ich karmi pszenicą przewyborną, nasyca ich miodem z opoki” (Ps 80, 17).

— Zastosowanie. Módlmy się o ten owoc Komunii Świętej w czasie dziękczynienia! Kościół Święty dyktuje nam to w znanej modlitwie ,,Duszo Chrystusowa, uświęć mnie!” Są tam słowa: Sanguis Christi, inebria me! ,,Krwi Chrystusowa napój mnie!” Tak bardzo nam trzeba tego świętego „upojenia”. Tylko ludzie upojeni miłością Chrystusa Pana, pełni świętej radości czynu i cierpienia mogą być ,,szaleńcami Bożymi”, w których objawi się Boża Moc zdolna odmienić świat.

— Postanowienie. Radosną gotowość do czynu i cierpienia wyrabiać w sobie wytrwałą współpracą z Łaską.

 

 

Modlitwa.

Słowami Naśladowania modlę się:

Ty jesteś źródłem zawsze pełnym, nader bogatym, ogniem nieustannie płonącym i nigdy nie gasnącym” (IV, 4, 3-4). Daj mi, Panie, czerpać jak najpełniej z tego źródła Twojej miłości, bym mógł Ci służyć ofiarnie i radośnie. Amen.

 

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 22
  2. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy poprzez Nowennę ku Jej czci: Nowenna do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy – dzień 5
  3. uczczenia Świętych Apostołów Piotra i Pawła przez Nowennę: Nowenna do Świętych Apostołów Piotra i Pawła – dzień 3
  4. uczczenia Najsłodszego Eucharystycznego Serca Pana Jezusa: Nabożeństwo ku czci Najsłodszego Eucharystycznego Serca Pana Jezusa.

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023