Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

 

 

Rozmyślanie.

WIELKA OBIETNICA.

 

 

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Jezu, przygotuj moje serce na przyjęcie Ducha Świętego, którego nam obiecałeś.

Rozważanie.

1. Od ubiegłej niedzieli Kościół Święty zaczął nas przygotowywać do Wniebowstąpienia Pana. Dziś, powracając do tej samej treści, stawia krok dalszy, a mianowicie mówi nam o Zesłaniu Ducha Świętego, posługując się w tym celu po raz drugi urywkiem przemówienia Pana Jezusa po Ostatniej Wieczerzy. Pan Jezus mówi do Apostołów i dalej przygotowuje ich dusze na Swoje odejście. Apostołowie słuchają smutni i zamyśleni i żaden nie ma odwagi o nie pytać. A Pan Jezus, jak dobra matka, przerywa to ciężkie milczenie: ,,Idę do Tego, Który Mnie posłał, i nikt z was nie pyta Mnie: Dokąd idziesz?” A potem pociesza ich: ,,Lepiej dla was, żebym odszedł, bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was, a jeśli odejdę, poślę Go do was” (Jan 16, 5-14). Istotnie, tylko Śmierć Pana Jezusa mogła nam wysłużyć tak wielki Dar i dopiero po Jego Wniebowstąpieniu Duch Święty Posłannik Ojca i Syna, miał rzeczywiście zstąpić na Kościół. Niebawem będą Apostołowie pozbawieni zewnętrznej, fizycznej obecności uwielbianego Mistrza, lecz On ich nie pozostawi osieroconych i w dalszym ciągu, choć w sposób niewidzialny, wspierać ich będzie przez Swego Ducha, Który poprowadzi wśród nich Jego Dzieło. Pan Jezus pracował w ich gronie widzialnie, Duch Święty to samo czynić będzie w sposób tajemny i ukryty, lecz nie mniej skuteczny i rzeczywisty. Owszem, Sam Pan Jezus to powiedział działanie Ducha Świętego będzie uzupełnieniem Jego działalności. ,,Wiele jeszcze mam wam powiedzieć, ale teraz znieść nie możecie. Lecz gdy przyjdzie ów Duch Prawdy, nauczy was wszelkiej prawdy… On z Mego weźmie, a wam oznajmi”. Serce Apostołów jeszcze przytępione przez grzech, nie może pojąć najgłębszych prawd. Potrzeba było, aby Pan Jezus umarł na Krzyżu i zniszczył grzech tę największą przeszkodę działania Ducha Świętego, a potem, by wstąpił do Nieba i przysłał Boskiego Pocieszyciela, którego nam wysłużył Swoją Męką.

Dar Ducha Świętego dany duszom naszym, jest najcenniejszym owocem Męki Pana Jezusowej.

2. Z Ewangelii dzisiejszej możemy wyciągnąć kilka praktycznych wniosków. Przede wszystkim, powinniśmy gorliwie przygotować się do święta Pięćdziesiątnicy, aby w całej pełni powtórzyło się w nas zstąpienie Ducha Świętego. A ponieważ udzieleniu się Ducha Świętego przeszkadza właśnie grzech, nasze przygotowanie będzie polegało na szczególnej czystości sumienia. Musimy wyrzucić z duszy wszelki dobrowolny grzech, choćby najmniejszy, a nadto również jego najgłębsze i najskrytsze korzenie.

Powinniśmy być także przekonani, że w duszy żyjącej w stanie Łaski, i starającej się wiernie współdziałać. Z Natchnieniem Bożym, Duch Święty nie przestaje nigdy działać, choć nie jest konieczne, by to działanie było odczuwalne i sprawiało pociechę. Nawet w czasie oschłości i zniechęcenia Duch Święty działa w duszy wiernej. Jest to działanie tajemne i ukryte, niemniej jednak rzeczywiste i skuteczne, i zmierza głównie do oczyszczenia duszy i przysposobienia jej do zjednoczenia z Panem Bogiem. Dusza, przekonana o tym, jest zawsze pełna ufności, nawet w czasie trudności i choć nie rozumie nie widzi swojej drogi, powierza się Duchowi Świętemu, który dobrze wie i widzi, dokąd ją chce zaprowadzić.

Wreszcie dzisiejsza Ewangelia zachęca nas do modlitwy o działanie Ducha Świętego w Kościele i na całym świecie. W Kościele, aby nim rządził i dopomógł do wypełnienia powierzonej mu misji: na świecie, aby go przekonał o odrzuconej prawdzie. „I gdy On przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o Sądzie”, to znaczy dowiedzie mu, że jest niewolnikiem grzechu, bo nie chciał uwierzyć w Chrystusa, da mu zrozumieć, że tylko w Zbawicielu jest Sprawiedliwość i Świętość, wykaże, iż szatan, ,,książę tego świata”, już został osądzony i zwyciężony.

Rozmowa.

„,Błagam Cię, o Słowo Przedwieczne, powiedz mi: co w duszy mojej stawia opór Duchowi Świętemu i nie pozwala Mu dokonać w niej całego swego dzieła? A Ty mi odpowiadasz: że pierwszą przeszkodą jest złość, a drugą własna wola, która chce służyć Tobie, ale na swój sposób. Pragniemy Ducha Twego, lecz w sposób, jaki się nam podoba i według miary, jaka nam dogadza. Przez to właśnie stajemy się niezdolni do przyjęcia Go. Nieraz przeszkodą jest oziębłość, i łudzimy się, iż Ci służymy, a nie dostrzegamy, że samym sobie służymy. Lecz Ty, o Panie, chcesz, by Ci służono bez domieszki miłości własnej, szczerze i pokornie. Tylko dzięki temu Duch Twój gości w duszy, która zeszła aż na dno własnej nędzy. A jeszcze, o miłościwe Słowo, pragnęłabym wiedzieć co mam czynić, aby usunąć wszelkie przeszkody, bo cóż mi to pomoże, że wiem, jakie one są, jeśli nie znam lekarstwa na nie? Oto lekarstwem na złość jest czysta i prosta intencja. Lekarstwem na własną wolę, jest wola tak pokonana, że niczego innego już nie pożąda, tylko Woli Twojej. Lekarstwem na oziębłość jest żar miłości, podobny do ognia, który wdziera się do duszy i całkowicie wyniszcza oziębłość” (Św. M. Magdalena de Pazzis).

„Przyjdź, o Duchu Święty, i uświęć mnie! Przyjdź, Duchu Prawdy i napełnij mnie! Boską Swą Mądrością utwierdź mnie w prawdzie. Pragnę jej gorąco i chcę, by zapanowała w moim umyśle, w moich słowach, uczuciach, czynach, usuwając wszystko, co się jej sprzeciwia, nie tylko kłamstwo, lecz obłudę, fałsz, a nawet brak szczerości względem samej siebie.

„Przybądź, o Duchu pokoju, obdarz mnie pokojem! Pokojem głębokim, który duszę rozprzestrzenia, przysposabia na Twoje działanie, ucisza i opanowuje nie tylko całą jej część zmysłową, lecz także i duchową.

„Przybądź, Duchu miłości, rozpal mnie i daj mi tak rozgorzeć Twą Miłością, abym mogła przelewać ją na wszystkie dusze, które pragnę do Ciebie pociągnąć! O przemień mnie w miłość; tylko wtedy będę zdolna odpowiedzieć w pełni na Twoje wezwanie i stać się pożytecznym członkiem Kościoła'” (s. Karmela od Ducha Świętego, o. c. d.). Amen.

 

 

 

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny w miesiącu maju: Nabożeństwo majowe – dzień 7
  2. uczczenia Zmartwychwstania Pańskiego: Nabożeństwo na okres wielkanocny.

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023