IV TYDZIEŃ PO WIELKANOCY. ŚRODA. Rozmyślanie. Ojcze nasz. O. BERNARDYN GOEBEL

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. I., 1965r.

Rozmyślanie.

„OJCZE NASZ”.

Modlitwa ustna ubiera w szatę słowa mowę serca do Pana Boga. Słowa modlitwy często formułujemy sami. To język pierwotny modlitwy, wyraz naszego serca, dlatego cenny wobec Pana Boga, choć może czasem prosty i nieudolny. Często jednak posługujemy się w swoim ubóstwie słowami modlitwy otrzymanymi od innych. Gotowe teksty modlitewne mogą być wyborną szkołą modlitwy, mogą nas uczyć co i jak trzeba mówić Panu Bogu. Odnosi się to przede wszystkim do modlitw zawartych w Piśmie Świętym, a głównie do Ojcze nasz.

1. Wzniosłe pochodzenie Modlitwy Pańskiej.

Duch Święty obdarzył nas wspaniałymi wzorami modlitw w natchnionym Słowie Bożym. Pomyślmy tylko o psalmach i pieśniach Starego Testamentu, o Magnificat, Benedictus i Nunc dimittis Ewangelii, o licznych modlitwach rozsianych po listach Pawłowych. Tak otwierały się przed Panem Bogiem serca wielkich mężów modlitwy, pod wpływem Tego, Który Jeden wie jak trzeba się modlić w Duchu Bożym i który błaga za nas wzdychaniem niewymownym (Rz 8, 26). Pod natchnieniem Ducha Świętego zostały te słowa spisane, abyśmy z nich się uczyli.

Znajdujemy jednak w Ewangeliach taką modlitwę, którą nazywamy po prostu ,,Modlitwą Pańską”. Pan Jezus nauczył nas jej i dodał wyraźnie: ,,Tak modlić się będziecie” (Mt 6, 9). Blask ciągłego zjednoczenia z Panem Bogiem unosił się zawsze nad postacią Pana Jezusa i rozjaśniał ją. Zwłaszcza wtedy, gdy po długich godzinach modlitwy wracał między uczniów. W takiej chwili uczniowie zwrócili się do Pana Jezusa prośbą: ,,Panie, naucz nas modlić się!” (Łk 11, 1). Odpowiedź Pana Jezusa brzmiała: ,,Tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, Któryś jest w Niebie” (Mt 6, 9-13). Prawdopodobnie rozegrała się ta scena na Górze Oliwnej, gdzie Pan Jezus lubił się modlić (zob. J 18, 2). Od wieku IV wznosi się tam kościół. Na wewnętrznych ścianach krużganku otaczającego kościół jest wyryte Ojcze nasz na tablicach w 32 językach. Tu chyba Syn Boży wypowiedział po raz pierwszy tę modlitwę, którą tysiące ludzi przez wieki będą za Nim powtarzać. Ten, co nas uczynił dziećmi Bożymi, włożył nam również w usta słowa, jakimi mamy zwracać się do Ojca w Niebie. Jakże czcigodna jest ta modlitwa, dzięki Swemu Boskiemu pochodzeniu!

— Zastosowanie. Modlitwa Pańska była ulubioną modlitwą pierwszego pokolenia franciszkańskiego, które początkowo nie znało Brewiarza. Jak naśladowcy Św. Franciszka umieli ją odmawiać, świadczy przykład Św. Elżbiety Węgierskiej, która w czasie półgodzinnej drogi z Wartburga do kościoła parafialnego w Eisenach, zdążyła zwykle odmówić tylko jedno Ojcze nasz.

— Postanowienie. Starać się odmawiać modlitwę Ojcze nasz z większym skupieniem, zwłaszcza w czasie Oficjum.

2. Głęboka treść Modlitwy Pańskiej.

Ojcze nasz nie jest ulubioną modlitwą Pana Jezusa. Nie słyszymy nigdy, aby ją kiedyś w najuroczystszych nawet chwilach Życia odmawiał. Swego synostwa Bożego nie łączy On nigdy z naszym. Nie mówi nigdy: ,,nasz” Ojciec, ale ,,Mój” i ,,wasz”. Między Jego Synostwem Bożym, a naszym dziecięctwem Bożym jest nieskończona różnica. Pan Jezus mówił pierwszy Ojcze nasz jako naszą modlitwę. ,,Tak będziecie się modlić”. To jest największa modlitwa uczniów Pana Chrystusowych, tych, których wprowadził do Swego Królestwa, do Rodziny Bożej.

Modlitwa Pańska w istocie zawiera w skrócie całą Radosną Nowinę, wszystkie główne myśli Nauki Chrystusa Pana. Z tego powodu w Kościele pierwotnym należała do ,,Tajemnic Wiary”, a katechumenom była podawana dopiero krótko przed Chrztem Świętym, wraz z Ewangeliami.

Wstęp Ojcze nasz zawiera najważniejsze punkty nauki chrześcijańskiej: Pan Bóg jest naszym Ojcem przez Chrystusa Pana i w Chrystusie Panu, my Jego dziećmi. Jesteśmy więc między sobą braćmi i siostrami. Ojczyzną naszą jest Niebo, gdzie mieszka nasz Ojciec. Prośby nadają treść i kierunek naszemu życiu i modlitwie z punktu widzenia wiary. Jako dzieci Ojca w Niebie powinniśmy mieć dwie troski i obie złożyć z ufnością w Jego Rękach. Pierwsza nasza troska dotyczy spraw Samego Ojca: Chwały Jego Imienia, przyjścia Jego Królestwa, pełnienia Jego Woli. Druga troska obejmuje wszystkie sprawy Bożej Rodziny: chleb powszedni, winy powszednie, pokusy codzienne, oraz grożące w nich zło grzechu.

Ojcze nasz jest modlitwą godną Swego Boskiego Autora. ,,Im zwięźlejsza forma, tym bogatsza treść” (Tertulian: De orat. 1). To ,,korona wszystkich modlitw, temat, zasadniczy ton, główny wątek każdej chrześcijańskiej modlitwy” (Keppler). Św. Augustyn pisze: ,,Gdy chcemy należycie się modlić, nie możemy inaczej się modlić, tylko jak w Ojcze nasz (Ep. 130, 13).

Co więcej, ,,w Modlitwie Pańskiej, mówi Św. Tomasz, nie tylko modlimy się o wszystko, o co powinniśmy się modlić, ale modlimy się też w należytym porządku. W ten sposób modlitwa ta uczy nas modlić się i reguluje całą postawę duszy (2 2-ae qu. 83, a. 9). Nadaje należyty kierunek naszej modlitwie i życiu.

— Zastosowanie. Starajmy się odmawiać Ojcze nasz z miłością, zagłębiając się sercem w treść Modlitwy Pańskiej. A już ze szczególną uwagą odmawiajmy Ojcze nasz w czasie Oficjum i Mszy Świętej. Ma ono wtedy głębokie znaczenie. Odnawiając mistycznie Ofiarę Krzyża, otwiera nam znów Syn Boży dostęp do Ojca. Po Przeistoczeniu wolno nam odnowić świadomość, że jesteśmy dziećmi Bożymi, a tym dzieciom ,,wezwanym Bożym zleceniem i pouczonym Bożą Nauką” wolno mówić: ,,Ojcze nasz, Któryś jest w Niebie!” Pater noster wynika z Ofiary Eucharystycznej, jest punktem szczytowym, dopełnieniem Tajemnicy Ofiary. Odmawiajmy je godnie w tej najświętszej chwili. Jeśli kiedy, to w tej właśnie chwili modlimy się do Ojca nie tylko słowami, ale i w Imieniu Syna, w Którym ma upodobanie. I dlatego możemy być pewni wysłuchania.

— Postanowienie. Starać się odmawiać modlitwę Ojcze nasz z większym skupieniem, zwłaszcza w czasie Mszy Świętej.

Modlitwa.

Aby podziękować Panu Jezusowi za Jego drogocenny Dar, odmówmy Ojcze nasz!

© salveregina.pl 2023