Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.
Rozmyślanie.
„DOMINE NON SUM DIGNUS”.
W święto Matki Boskiej Gromnicznej śpiewamy w czasie procesji: Adorna thalamum tuum, Sion! „Przyozdób mieszkanie swe, Syjonie, i przyjmij Chrystusa Króla!” To wezwanie słyszymy również przed Komunią Świętą w Ecce Agnus Dei i w Domine, non sum dignus! Przyozdób swe mieszkanie, duszo, na przyjęcie Chrystusa Pana, twego Króla! Usuń, co nie podoba się Jego najczystszym Oczom! Z wiarą, czcią i miłością otwórz Mu swe serce, ozdobione pokorą i ufnością! Przykład tej pokory i ufności daje nam setnik z Kafarnaum,
1. Pokora.
Jest coś wzruszającego w skromności człowieka, który pierwszy wypowiedział słowa: „Panie, nie jestem godzien”. Był dowódcą rzymskiego oddziału wojskowego w znacznym mieście Galilei, a więc człowiekiem na stanowisku, nie przyzwyczajonym do kłaniania się innym, a najmniej żydom. Zdawał sobie sprawę dobrze, że jest cudzoziemcem, zdobywcą i poganinem, i dlatego nie cieszy się sympatią wśród ludzi. I oto ten dowódca szuka pomocy u wędrownego Nauczyciela izraelskiego, o którego Cudach słyszał. Nie czyni tego w sprawie własnego dziecka czy kogoś z bliskich krewnych. Chodzi o chorego służącego. Kiedy zaś dowiaduje się, że Pan Jezus pragnie zadośćuczynić jego prośbie i jest już niedaleko domu, prosi przyjaciół, by Mu powiedzieli: „Panie, nie trudź się, bom nie jest godzien, abyś wszedł pod dach mój. Przetom i siebie nie miał za godnego, aby przyjść do Ciebie” (Łk 7, 6-7). Co za pokora!
Kościół Święty pragnie, byśmy naśladowali postawę setnika, kiedy Pan Jezus ma przyjść do nas w Komunii Świętej. Pokora ma nas uczynić godnymi Miłosierdzia i Miłości Pana Jezusa. Mamy chyba więcej powodów niż ów dowódca pogański, by wyznać naszą niegodność: wiemy przecież lepiej od niego, kto do nas ma przyjść: Nieskończenie Wielki, Święty i Wszechmocny Bóg, wobec Którego niczym jesteśmy i nic nie możemy, a swoją osobistą własnością możemy nazwać tylko grzech. I do nas może Pan Jezus przemawiać jak w Naśladowaniu: Jęcz i ubolewaj, żeś jeszcze tak ciału oddany i tak światowy, tak nieposkromiony w namiętnościach, tak pełny pożądliwych poruszeń, tak mało czuwający nad zmysłami, tak często zajęty próżnymi marzeniami, tak bardzo skłonny do zajęć światowych, tak bardzo się ociągający, gdy chodzi o świat wewnątrz ciebie, tak skory do śmiechu i do rozrywek, tak ciężki do płaczu i do skruchy, tak chętny do pobłażania i dogadzania ciału, tak leniwy do życia twardego i żarliwego. Tyle dobrego ciągle postanawiasz, a tak mało doprowadzasz do skutku” (IV, 7, 2).
— Zastosowanie. Ulubiona modlitwa Św. Franciszka powtarzana przez niego całymi godzinami była: „Kto Ty jesteś, Panie? A kto ja?” Odmawiajmy ją, zbliżając się do Pana Jezusa w Eucharystii! Tę pokorę usposobienia wyrażają pięknie niektóre modlitwy liturgiczne, np. Gloria: „Tyś Sam Jeden Święty! Tyś Sam Pan! Tyś Sam Najwyższy!” Pokora zapewni nam Miłosierdzie Tego, o Którym Psalmista mówi: „Któż jako Pan, Bóg nasz, Który zasiada wysoko, a Oczy zniża na Niebo i ziemię? Podnosi z prochu nędzarza i z gnoju dźwiga biedaka” (Ps 113/112/, 5-7).
— Postanowienie. Z pokorną ufnością przyjmować Pana Jezusa w Komunii Świętej.
2. Ufność.
Godna podziwu jest także ufność setnika. Wyraża ją tak prosto i pięknie porównaniem z życia wojskowego: „Powiedz Słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój. Bom i ja jest człowiek pod władzą postawiony, mający pod sobą żołnierzy. I mówię temu: Idź, a idzie, a drugiemu: Przyjdź, i przychodzi; a słudze mojemu: Czyń to, i czyni” (Łk 7, 7-8). Jest w tych słowach zdumiewająca wiara w Potęgę Pana Jezusa i ufność w Jego Dobroć. Pan Jezus też wyraził Swój podziw wobec towarzyszącej Mu rzeszy: „Zaprawdę powiadam wam, nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu” (Łk 7, 9). Prośba wyrażona z taką wiarą, ufnością i pokorą, zasługuje na wysłuchanie: „Uzdrowiony został sługa onej godziny” (Mt 8, 13).
Wszechmoc i Dobroć Zbawiciela nie jest dziś mniejsza. Możemy więc i my być pewni uzdrowienia naszej duszy, jeśli z pokorną ufnością zbliżamy się do Niego. Pokora i ufność, to warunki Hojności Bożej. Pobożna Judyta wyraziła w swej modlitwie Prawo Ekonomii Bożej ważne po wieczne czasy: „Panie, Boże Nieba i ziemi, wejrzyj na uniżenie nasze, a pokaż, że nie opuszczasz ufających Tobie, a ufających sobie i chlubiących się z mocy swej poniżasz” (Jdt 6, 15).
— Zastosowanie. Powodem bezowocności wielu naszych Komunii Świętych jest z pewnością brak należytego usposobienia. Brak nam klucza do Skarbów Pana Jezusowych. Obyśmy zawsze zbliżali się do Stołu Pańskiego w postawie, wyrażonej w Naśladowaniu: „Panie, ufając Dobroci Twojej i wielkiemu Miłosierdziu Twemu, chory przychodzę do Zbawiciela, łaknący i spragniony do Źródła Żywota, ubogi do Króla Niebios, sługa do Pana, stworzenie do Stwórcy, opuszczony do miłościwego Pocieszyciela mojego” (IV, 2, 1). Wtedy każda Komunia Święta będzie pogłębiać w nas dzieło Miłości Zbawiciela, aż do zupełnego zjednoczenia z Nim w wiecznej Komunii, w Niebie.
— Postanowienie. Z pokorną ufnością przyjmować Pana Jezusa w Komunii Świętej.
Modlitwa.
Modlę się z Kościołem:
„O, jak słodki jest Duch Twój, Panie! By Swą Miłość dzieciom okazać, podajesz im Słodki Chleb z Nieba i napełniasz łaknących wszelkim dobrem, a sytych bogaczy z niczym odprawiasz” (Brewiarz). Nie dozwól, bym należał do przesyconych bogaczy, ale do pokornych i głodnych, abym mógł mieć obfity udział w Twoich Dobrodziejstwach! Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 29
- Nauka katolicka na uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
- uczczenia Świętych Apostołów Piotra i Pawła: Nabożeństwo ku czci Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
© salveregina.pl 2023