IV TYDZIEŃ PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. SOBOTA. Rozmyślanie. Komunia Duchowna. O. BERNARDYN GOEBEL

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

WSPARCIE - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Rozmyślanie.

KOMUNIA DUCHOWNA.

Kościół zna trzy sposoby przyjmowania Eucharystii Świętej: samo spożycie Postaci bez przyjęcia Łaski wewnętrznej, to niegodna Komunia Święta; spożycie Postaci wraz z Łaską wewnętrzną — godna Komunia Święta; samo przyjęcie Łaski wewnętrznej bez spożywania Sakramentu — Komunia Duchowna (DB 881).

1. Istota Komunii Duchownej.

Według Kościoła Świętego Komunia Duchowna jest to „pragnienie Chleba Niebieskiego wypływające z żywej wiary, czynnej przez miłość (Gal 5, 6)” (DB 881). Pragnienie Komunii Świętej oparte na wierze i miłości, to Komunia Duchowna.

Liturgia kościelna stosuje do Eucharystii tęsknotę pobożnych Izraelitów za Domem Bożym, wyrażaną tyle razy w psalmach, zmieniając ją w ten sposób w Komunię Duchowną.

„Jakże jest miłe mieszkanie Twoje, o Panie Zastępów! Dusza ma wzdycha, omdlewa z tęsknoty do Pańskich przedsieni”.

„Serce moje i ciało moje rwie się radośnie ku Bogu Żywemu” (Ps 84/83/, 2-3).

„Jak łania pożąda strumieni wodnych, Tak dusza ma tęskni do Ciebie, Boże. Tęskni dusza moja do Boga, Boga Żywego: Kiedyż przyjdę i ujrzę Boga Oblicze?” (Ps 42/41/, 2-3).

Komunia Duchowna nie jest więc czymś osobliwym. Jest to naturalny objaw naszej wiary i miłości, znak zdrowia duszy skierowanej ku Panu Bogu. Zdrowy organizm pragnie pokarmu. Kochające dziecko tęskni za rodzicami, a wierny przyjaciel za przyjacielem. Dlatego Komunia Duchowna jest tak dawna, jak i Komunia Sakramentalna. Komunia Duchowna zastępuje często Komunię Sakramentalną. Stanowiła ona Komunię Męczenników i Wyznawców, którzy w więzieniach muszą obywać się bez Komunii Sakramentalnej. Św. Ignacy w drodze do miejsca męczeństwa pisze te wzruszające słowa: „Nie sprawia mi żadnej radości pokarm przemijający ni rozkosze tego świata, chcę Bożego Pokarmu, Ciała Pana naszego Jezusa Chrystusa, a jako napoju chcę Jego Krwi, która jest życiem nieprzemijającym” (Do Rzymian, 7, 3).

— Zastosowanie. Czy rozumiemy i doceniamy znaczenie Komunii Duchownej? Nieraz uważa się ją za ćwiczenie przesadne albo zbyt trudne. A przecież to bardzo proste: wierzyć w Obecność Pana Jezusa w Eucharystii i kochać Go. Nie potrzeba słów; chwila skupienia, zawołanie serca wystarczy. Możemy ją przyjmować kiedykolwiek chcemy. Pan Jezus pragnie łączyć się z nami sakramentalnie, byśmy i my z wiarą i miłością łaknęli sakramentalnego zjednoczenia, aby nas za tę tęsknotę, za ten głód obdarzyć hojnym Błogosławieństwem.

— Postanowienie. Gorliwsze praktykowanie Komunii Duchownej.

2. Skutki Komunii Duchownej.

Znane są fakty z życia niektórych Świętych, np. Świętej tercjarki Marii Franciszki od Pięciu Ran, że Pan Jezus w cudowny sposób koił ich tęsknotę za Komunią Świętą. Było to wyjątkowe działanie Komunii Duchownej. Jako skutki zwykłe, których możemy się zawsze spodziewać, należy wymienić dwa:

Komunia Duchowna daje udział w owocach Komunii Sakramentalnej. Sobór Trydencki orzekł wyraźnie: „Komunia duchowna przynosi owoce i korzyści Chleba Niebieskiego” (DB 881). Nie znaczy to, by zwykle przynosiła owoce w tej samej mierze, co Komunia Sakramentalna, ale ma zasadniczo te same skutki.

Umacnia i pogłębia nasze zjednoczenie z Chrystusem Panem przez Łaskę i miłość. Gdy dusza nasza z miłosną tęsknotą zwraca się ku Panu Jezusowi, On zwraca się ku niej. Gdy dusza woła za Nim, On odpowiada jak u Proroka „Oto jestem” (Ks. Iz. 58, 9). Proboszcz z Ars mówił: „Jeśli ogień już przygasa pod popiołem, Komunia Duchowna roznieci go”. Ze wzrostem w miłości Pana Jezusa łączą się inne skutki. Jak ogień rdzę, a ciepło słońca śnieg i wilgoć, tak ona usuwa grzechy powszednie. Osłabia złe skłonności. Bo jakże miłosna tęsknota za Panem Jezusem dałaby się pogodzić ze złymi pożądaniami (1 Kor 10, 21)? Potęguje świętą radość życia i czynu, usuwając niebezpieczną dla duszy atmosferę smutku i przygnębienia.

A oprócz tego podnosi owocność Komunii Sakramentalnej. Jak pokarm naturalny, tak i Komunia Święta wywiera skutek zależnie od pragnienia. Sama zaś istota Komunii Duchownej polega właśnie na pragnieniu Chleba Anielskiego; usuwa więc ona niebezpieczny stan duszy, kiedy człowiek obojętnieje wobec tego Pokarmu Bożego i zaczyna on go nużyć jak manna Izraelitów (Liczb 11, 4-6).

— Zastosowanie. Św. Leonard z Porto-Maurizio powiedział: „Jeśli kilkakrotnie w ciągu dnia będziesz praktykował Komunię Duchowną, serce twoje zmieni się zupełnie przez miesiąc”. Pan Jezus stanie się ośrodkiem naszego życia, Słońcem Łaski, którego promienie wszystko rozjaśnią, wniosą życie i radość. Komunią Duchowną witajmy Pana Jezusa rano i żegnajmy wieczorem! Zapewni nam ona owoce Komunii Sakramentalnej, jeśli kiedyś nie możemy komunikować Sakramentalnie. Niech ona będzie główną częścią nawiedzin Najświętszego Sakramentu. W chwilach samotności i cierpienia niech będzie naszą pociechą, w chwilach walki i pokus — orężem, w bezsenne noce orzeźwieniem. Biskup Keppler na Kongresie Eucharystycznym w Kolonii w 1909 r. powiedział, że „przez Nią ciemna noc zmienia się w świętą noc”.

— Postanowienie. Gorliwsze praktykowanie Komunii Duchownej.

Modlitwa.

Mówisz i do mnie, Jezu w Eucharystii, te słowa: „Wszyscy pragnący, pójdźcie do wód, a którzy nie macie srebra, kwapcie się, kupujcie i jedzcie! Chodźcie, kupujcie bez srebra i bez żadnej zamiany wino i mleko! Czemu odważacie srebro nie za chleb, a pracę waszą nie za nasycenie? Słuchajcie, słuchajcie mnie i jedzcie dobro, a rozkoszować się będzie w tłustości dusza wasza” (Ks. Iz. 55, 1-2). Razem z Kościołem Świętym błagam: „Daj, abyśmy pragnęli tego, co nam daje życie prawdziwe” (Komunia 6 niedzieli po Objawieniu Pańskim). Amen.

Zachęcamy do: