Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

 

 

Rozmyślanie.

DZIĘKCZYNIENIE PO KOMUNII ŚWIĘTEJ.

 

 

Sławny kardynał angielski Newman był przed swym nawróceniem archidiakonem przy katedrze westminsterskiej w Londynie. Na kilka dni przed jego powrotem do Matki Kościoła Świętego, odezwał się do niego jeden z przyjaciół: „Namyśl się, co robisz! Tracisz stanowisko i dobre dochody”. Newman odpowiedział: „Co to wszystko znaczy w porównaniu z jedną Komunią Świętą?” Kto tak ceni Pokarm Eucharystyczny, ten nie opuszcza dziękczynienia. Sposób dziękczynienia podaje Liturgia w modlitwach kapłańskich po Mszy Świętej.

 

1. Uwielbienie i podziękowanie.

 

My ludzie tak łatwo zapominamy dziękować; w stosunku do Pana Boga również. Prawie wyłącznym tematem naszych rozmów z Panem Bogiem są nasze przyziemne kłopoty i potrzeby. Inaczej postępuje Kościół Święty kierowany Duchem Świętym. Modlitwy Jego obejmują najpierw wielkie Sprawy Boże, tak jak Pan Jezus nas uczył w Ojcze nasz. Jest to przede wszystkim modlitwa pochwalna i dziękczynna.

Kościół Święty zachęca kapłana, by po Mszy Świętej odmawiał Benedicite, wspaniały hymn uwielbienia, który śpiewali trzej młodzieńcy w płomieniach ognia, wzywając wszystkie stworzenia do oddawania Chwały Panu Bogu: Aniołów i Moce Pańskie, słońce, księżyc i wszystkie gwiazdy, deszcz i rosę, wiatr i burzę, ogień i żar, zimno i gorąco, lód i śnieg, dzień i noc, błyskawice i chmury, góry i pagórki, morza i rzeki, wszystko co rośnie na ziemi i co się porusza w morzu i w powietrzu, wszystkich ludzi. „Chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!” (Ks. Dan. 3, 57-88) – oto ciągle wracający refren: Śpiewa Panu Bogu Chwałę człowiek zanurzony niejako w ognistych płomieniach miłości, płonący Miłością Pana Chrystusową. Z Benedicite łączy się psalm Alleluja streszczający całą księgę Psalmów:

„Chwalcie Pana w Jego świątyni,

Chwalcie Go dla wspaniałych Jego czynów,

Chwalcie Go dla wspaniałych Jego czynów,

Chwalcie dla najwyższej Jego Dostojności.

Chwalcie Go przy rozgłosie trąby,

Chwalcie na harfie i cytrze…

Wszystko, co żyje, niechaj wielbi Pana! Alleluja!” (Ps 150/149/).

Z jaką radością kapłan wielbi i dziękuje za wielki dar otrzymany przy Ołtarzu!

— Zastosowanie. Sercem i ustami uwielbiajmy i dziękujmy, że Pan Jezus raczył miłościwie przybyć do naszej duszy! Zgodnie z zachętą Kościoła Świętego, dziękujmy także Panu Jezusowi za Jego Mękę, „na pamiątkę Której ta Tajemnica była odprawiona i przyjęta” (Rytuał). Przede wszystkim zaś uwielbiajmy i dziękujmy czynem! Złóżmy Panu Jezusowi dar z siebie i odnówmy z radością śluby! U Św. Bonawentury Pan Jezus mówi: „Ja dałem się tobie, daj Mi siebie” (Vitis myst. seu Tract. de Pass, Domini). A w Naśladowaniu: „Cokolwiek byś Mi dawał, nic Mi z tego nie przyjdzie, jeśli siebie Mi nie dasz; bo nie darów twoich szukam, ale ciebie samego” (IV, 8, 1). Niech cały dzień będzie dziękczynieniem przez wierność w Służbie Panu Bogu i ciągłą ofiarą z naszych modlitw, trudów i cierpień.

— Postanowienie. Nie żałować czasu na serdeczne dziękczynienie.

 

2. Prośba.

 

Gdy złożymy serdeczny hołd czci i wdzięczności za Bożą Dobroć, możemy wyjawić z ufnością nasze potrzeby. Tak postępuje Kościół Święty. Po dwu pieśniach pochwalnych i dziękczynnych odmawia kapłan dwie krótkie, ale treściwe modlitwy błagalne odpowiadające całkowicie celowi Eucharystii: „Boże, Któryś trzem młodzieńcom płomienie uśmierzył, użycz Twej Łaski, ażeby nas, sług Twoich, nie strawił płomień namiętności”. To modlitwa o przezwyciężenie wroga Bożego w nas: nieuporządkowanych namiętności i złych skłonności. To również prośba o pokonanie wrogów Chrystusa Pana wokoło nas: niebezpieczeństw i pokus ze strony świata i złego ducha. Łączy się z tym prośba o wzmocnienie nowego człowieka w nas, dla którego Pan Bóg jest podstawą i celem wszystkiego: „Sprawy nasze prosimy, Panie, Natchnieniem Twoim uprzedzaj, a Pomocą wspieraj, aby wszelka modlitwa i praca nasza od Ciebie się zaczynała i przez Ciebie się kończyła”.

— Zastosowanie. Komunia Święta jest to najskuteczniejszy środek postępu w życiu duchowym. Przy obłóczynach zakonnych kapłan mówi: „Obyś zmarł dla świata, a żył dla Boga”. Niech to będzie główna treść naszych próśb po Komunii Świętej. Abyśmy coraz bardziej umierali światu, który w nas i dokoła nas, w różny sposób nas absorbuje. Abyśmy coraz więcej żyli dla Pana Boga, opanowani Jego Miłością. Abyśmy coraz pewniej mogli powtarzać za Św. Franciszkiem: „Bóg mój i wszystko moje!” Tak prosił Zbawiciela w czasie dziękczynienia Św. Proboszcz z Ars: „Teraz Ty dźwigaj tego biedaka, który dźwiga Ciebie!” Oczywiście, możemy i inne sprawy przedstawić Panu Jezusowi.
Zakończmy dziękczynienie aktem miłości bratniej, zyskując odpust zupełny za dusze w Czyśćcu! Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu niech będzie rewizytą złożoną Dostojnemu Gościowi za Jego poranną wizytę w naszym sercu!

— Postanowienie. Korzystać w pełni z tych cennych chwil Łaski.

 

 

Modlitwa.

O Jezu Obecny w Eucharystii! Przepraszam Cię pokornie za niedbalstwa i obojętność w dziękczynieniu po Komunii Świętej! Będę je odprawiał wierniej i serdeczniej. Spraw, żebym stał się godnym wiecznej Komunii i wiecznego dziękczynienia, żebym mógł na wieki Miłosierdzie Pańskie wyśpiewywać!” (Ps 89/88/, 2). Amen.

 

 

 

 

Zachęcamy do uczczenia:

  1. Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 30
  2. Świętego Patrona dnia dzisiejszego w wspomnienie Św. Pawła Apostoła: Nabożeństwo ku czci Św. Pawła Apostoła.
  3. w oktawie Świętych Apostołów Piotra i Pawła: Nabożeństwo na uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła z oktawą.

 

 

 

 

 

© salveregina.pl 2023