CZWARTEK PO III NIEDZIELI PO OBJAWIENIU PAŃSKIM, TJ. TRZECH KRÓLACH. Rozmyślanie. Pan Jezus jest Ojcem ubogich w duchu. CHLEB POWSZEDNI.

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie.

I. Pan Jezus jest Ojcem ubogich w duchu

II. oraz troskliwym Opiekunem ubogich co do ciała.

„Jezu, Ojcze ubogich, zmiłuj się nad nami” — (z Litanii do Najświętszego Imienia Jezus).

I. — Pan Jezus nazwany jest w litanii przedziwnym tytułem „Ojca ubogich”, a to w tym znaczeniu, iż wszystkich, którzy wyrzekają się dla Niego dóbr materialnych bierze w Swoje staranie i troszczy się o nich jak ojciec. Pamięta o wszystkich ich potrzebach, o zdrowiu, nawet o pociechach i radościach, o całym życiu. Przypatrzmy się dzisiaj Panu Jezusowi, Który otacza nas tak czułą, po prostu ojcowską troską. Uznał, że aby nas uczynić dziećmi Bożymi, trzeba nam okazywać Ojcowskie Serce. On to nauczył nas wołać do Pana Boga: Abba, Ojcze! On to włożył nam w usta przepiękną modlitwę, która rozpoczyna się od słodkiego słowa: „Ojcze nasz”. Swoją Dobroć Ojcowską okazuje Pan Jezus szczególnie dla tych, którzy są ubogimi w duchu.

Aby stać się ubogim w duchu, czyli zdobyć prawdziwą cnotę ubóstwa, nie wystarczy zewnętrznie oderwać się od wszelkich dóbr materialnych, opuścić zewnętrznie dom i majątek. Potrzeba nadto wykorzenić z swojego serca żądzę posiadania i nieskrępowanego używania dóbr tej ziemi.

Do ducha ubóstwa należy także wyrzeczenie się wszystkich przyjemności, jakich dostarczyć mogą dostatki ziemskie. Dlatego Święta Teresa z Avilii w ten sposób tłumaczy ubóstwo duchowe: „Ubóstwo duchem na tym polega, że po wyrzeczeniu się ziemskich pociech, także na modlitwie nie szuka się żadnych pociech i przyjemności, ale zadowolenie i pociechy pragnie się znaleźć w cierpieniu z miłości ku Temu, który przez całe Życie cierpieniem był obarczony” (Księga Życia, rozdz. 22, 11).

Według Świętego Jana od Krzyża ubóstwo ducha na tym polega, iż uwalnia się nie tylko od przyjemności zmysłów, ale także ogołaca się zupełnie z rozkoszy duchowych (Droga na Górę Kalwarię, ks. II, r. 6). W ten sposób dobrowolnie wywłaszczające się dusze miłuje Pan Jezus jak prawdziwe dzieci Swoje i obdarza je wysokimi Łaskami.

II. — Pan Jezus przestrzega nas przed przesadną troską o rzeczy materialne: co byśmy jedli, albo co byśmy pili lub czym się odziewali. Takie uporczywe myślenie i troskanie się o codzienne rzeczy jest istną dziecinadą, sprzeciwia się duchowi Wiary, a nawet obraża Opatrzność Bożą, Która czuwa nad wszelkim stworzeniem, a szczególnie zaś nad człowiekiem. „Nie troszczcie się o życie wasze, co byście jedli, ani o ciało, w co będziecie je odziewali” (Łuk. 12, 22). Jest to właściwością pogan, którzy nie mają prawdziwej Wiary. Pan Bóg, Który lilie polne tak wspaniale ubiera i ptaki niebieskie tak miłosiernie żywi, będzie się też troszczył o nas i nie dopuści, aby ubóstwo materialne stało się dla nas dotkliwym. Jeśli tylko będziemy Mu wiernie i gorliwie służyli, niczego nam nie zabraknie, albowiem dał nam porękę: „Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i Sprawiedliwości Jego, a to wszystko będzie wam przydane” (Mat. 6, 33).

Pan Bóg troszczy się także o ciebie; i powiedz szczerze, czy w twoim życiu (zakonnym) brakowało ci czegokolwiek dotychczas? Czy cierpiałeś z powodu ubóstwa? Czy byłeś naprawdę głodny? Odpowiedz szczerze. Czy nie jesteś zmuszony raczej wyznać, że w wiele rzeczy nazbyt obfitowałeś i teraz jeszcze obfitujesz. Bądź więc gorliwy w Służbie tak troskliwemu Panu i Ojcu i nie naprzykrzaj Mu się swoimi niepokojami. „Czyż byłoby to w porządku, pyta się Święta Teresa z Avilii, iżby sługa wtrącał się nie do swoich spraw i starał się o pokarm, gdy wie przecież, że pan jego bez tego już się troszczy, bo troszczyć się powinien? Zostawcie troskę o wasze utrzymanie, waszemu Oblubieńcowi; On będzie się kłopotał o to” (Droga doskonałości, rozdz. 34, 5).

Ratuj dusze konające

Ratuj dusze czyśćcowe

Modlitwa.

O Jezu najuboższy, widzę, że ubóstwo jest twoim najszlachetniejszym skarbem, Który chcesz, aby stał się moją własnością; jest ową drogą perłą, w której zamyka się całe moje bogactwo. Jeśli ja dotąd ociągałem się z całkowitym wyrzeczeniem się dóbr materialnych. Ty nie oszczędzaj mnie, ale zerwij ze mnie wszystkie ciężary i wykorzeń z mego serca wszelką żądzę posiadania. Chcę być na Służbie Twojej i na Tobie całkowicie polegać. Amen.

Zachęcamy do: