Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Okazuj wierność przyjacielowi  w ubóstwie jego, abyś się i w szczęś­ciu jego weselił. — Ekkl. 22, 28.

PRZYGOTOWANIE. — Aby choć nieco wyna­grodzić Panu Bogu za zniewagi, jakich doznaje, Świę­ci w czasie karnawału szczególniej oddawali się skupieniu, modlitwom, pokutom i częściej niż zwykle wzbudzali akty miłości, czci, chwały wzglę­dem ukochanego swego Dobra. Starajmy się na­śladować te przykłady i jeśli nie możemy czego innego uczynić, nawiedzajmy często Przenajświętszy Sakrament i bądźmy pewni, że Pan Jezus wynagro­dzi nam za to szczególnymi Łaskami.

I. — Pod figurą owego przyjaciela, któremu Duch Święty nakazuje wierność, gdy ubóstwo go do­tknie możemy domyślić się Pana Jezusa, Który szcze­gólniej w tych dniach karnawału opuszczony przez niewdzięcznych ludzi dochodzi niejako do ostatecznej niedoli. Jeśli już jeden grzech, jak mó­wi Duch Święty, znieważa Pana Boga, obraża Go, oka­zuje Mu wzgardę, pomyśl, jak Boski Odkupiciel musiałby cierpieć w tym czasie, kiedy to popełnia się tysiące grzechów wszelkiego rodzaju i to przez osoby różnego stanu, a może nawet przez serca Jemu poświęcone. Pan Jezus nie może cierpieć, gdyby jednak mógł, to w te dni nieszczęsne umarł­by, a umarłby tyle razy, ile zniewag Mu wyrzą­dzono.

Toteż Święci, aby choć nieco wynagrodzić Panu Bogu za tyle zniewag, w czasie karnawału szczególniej oddawali się skupieniu, pokutom, mo­dlitwie i częściej niż zwykle wzbudzali akty miło­ści, czci, uwielbienia względem ukochanego swego Dobra. Św. Maria Magdalena de Pazzi w dniach karnawału całe noce spędzała przed Przenajświętszym Sa­kramentem, składając w ofierze Panu Bogu za grzeszników Krew Pana Jezusa. Bł. Henryk Suzo w tym czasie zachowywał post najsurowszy, aby zadość­uczynić za grzechy niewstrzemięźliwości, których wtedy tak wiele. Św. Karol Boromeusz dla ulecze­nia ran, zadawanych Panu Jezusowi podczas karna­wału, dręczył wówczas swe członki szczególniejszymi pokutami. — Św. Filip Nereusz zbierał lud, by prowadzić go do świątyń — na nabożeństwa. Św. Franciszek Salezy w dniach karnawału nie tylko starał się o jak największe skupienie, lecz też w tym czasie głosił kazania, na które wierni licznie się garnęli; skoro się dowiedział, iż niektó­re osoby, pozostające pod jego kierownictwem, w te dni nieco się opuszczają, upominał je łagodnie i zachęcał do częstej Komunii Świętej.

Jednem słowem, Wszyscy Święci, ponieważ ko­chali Pana Jezusa, starali się we wszelki możliwy sposób o uświęcenie karnawału. Jeżeli kochasz Tego najukochańszego Odkupiciela, staraj się ich na­śladować; jeśli zaś nie możesz czego innego uczy­nić, przynajmniej przez resztę dni karnawału wię­cej przepędzaj czasu przed Przenajświętszym Sakramen­tem, lub w domu u Stóp Pana Jezusa opłakuj tyle zniewag, jakie Mu ludzie wyrządzają.

II. — Abyś się w szczęściu jego weselił. Środkiem do pozyskania niezmiernego Skarbu Zasług i otrzymania z Nieba Łask szczegól­nych jest wierność Panu Jezusowi w Jego ubóstwie i towarzyszenie Mu w tym czasie, kiedy najbar­dziej przez świat jest opuszczony. Okazuj wierność przyjacielowi w ubóstwie jego, abyś się i w szczęściu jego weselił. Jakże Panu Jezusowi są miłe modlitwy i wszelkie objawy przywiązania, jakie w dni karnawału oka­zują Mu dusze przezeń ukochane, jakżeż hojnie za nie wynagradza. Czytamy w żywocie Św. Gertrudy, iż pewnego razu, będąc w zachwycie, ujrza­ła Boskiego Odkupiciela, który kazał Św. Janowi Apostołowi, by złotymi literami zapisywał wszyst­kie praktyki pobożne, spełniane podczas karnawa­łu, aby je wynagrodzić szczególniejszymi Łaskami. Właśnie w tym czasie, gdy Św. Katarzyna Sieneń­ska modliła się i opłakiwała grzechy popełniane w tzw. tłusty czwartek, Pan Jezus nazwał ją Swą oblubienicą, a to, jak powiedział, w nagrodę za objawy miłości, jakie Mu okazywała w czasie, kie­dy doznawał tylu i tak wielkich zniewag.

Modlitwa:

Jezu Najukochańszy, nie tyle dla pozyskania Łask Twoich, co raczej dla zrobienia przyjemności Twemu Boskiemu Sercu i ja w te dni chcę się po­łączyć z tymi, którzy Cię miłują, aby choć nieco wynagrodzić Ci za niewdzięczność, jakiej doznajesz od ludzi, i jaką również Ci okazywałem, ile­kroć grzech popełniłem. Panie, za wszystkie wy­rządzane Ci zniewagi chcę Cię wynagrodzić tylu aktami cnót, tylu dobrymi czynami, jakie spełnili i jeszcze spełniają wszyscy sprawiedliwi, Najświętsza Dziewica i jakie Ty sam spełniłeś, żyjąc na ziemi. I tę moją intencję chcę tyle razy ponawiać, ilekroć w te dni będę powtarzać: „Jezu mój, Miłosierdzia!“ O wielka Matko Boża i Matko moja Maryo, przedstaw ten pokorny akt wynagrodzenia Twe­mu Boskiemu Synowi i z Miłości ku Jego Najświętszemu Sercu wyproś Kościołowi gorliwych kapłanów, którzy by nawrócili wielu grzeszników. Amen.

Zachęcamy do uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Bolesnej w miesiącu lutym ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lutowe ku czci Matki Boskiej Bolesnej.

© salveregina.pl 2023