Źródło: Pius Parsch „Rok Liturgiczny”, Poznań 1956, t. 3.

Przebaczając tym, którzy nas skrzywdzili na czci, zdrowiu lub mieniu, odnosimy większy pożytek, niż gdybyśmy przepłynęli morze i odprawili pielgrzymkę do Grobu Świętego.

1. Św. Albert.

Dzień śmierci 15 listopada 1280r.

— Grób w kościele parafialnym Św. Andrzeja w Kolonii, głowa w Lauingen.

— Życie.

Albert, dla swej niepospolitej wiedzy nazwany Wielkim, urodził się 1193 r. w Lauingen nad Dunajem, ze znakomitego rodu von Bollstätt. Studia odbywał w Padwie i tu, pod wpływem Bł. Jordana, drugiego z rzędu generała Dominikanów, wstąpił do nowo założonego Zakonu Kaznodziejskiego (r. 1223). Wkrótce potem wysłano go do Niemiec, gdzie wykładał w wielu miastach, a między innymi w Kolonii. Uczniem jego był Św. Tomasz z Akwinu. W r. 1248 nadano mu w Paryżu godność magistra Świętej Teologii. Słuchacze tłumnie uczęszczali na jego wykłady. W r. 1254 obrany został prowincjałem swego Zakonu. Przez pewien czas przebywał na dworze Papieża Aleksandra IV, który go w r. 1260 mianował biskupem Ratyzbony (Regensburga); jednak po dwóch latach Święty zrzekł się godności biskupiej i powrócił do swej rodziny zakonnej w Kolonii. Tu rozwinął iście zbawienną działalność jako duszpasterz, doradca i rozjemca. Zmarł w wieku 87 lat.

W r. 1931 papież Pius XI zaliczył go w poczet Świętych i Doktorów Kościoła. Św. Albert poświęcił znaczną część swego życia działalności pisarskiej. Zbiorowe wydanie jego dzieł obejmuje 21 tomów in folio. Składają się na nie głównie komentarze do Pisma Świętego i do dzieł Arystotelesa, które wtedy właśnie ukazały się na Zachodzie.

Według legendy Św. Albert miał naszkicować plan katedry kolońskiej; nie jest to prawdopodobne. Natomiast stworzył on rzeczywiście plan innej olbrzymiej katedry, ,,katedry nowej wiedzy chrześcijańskiej, opartej na filarach pojęć Arystotelesowych, wznoszącej się ku Niebu strzelistymi ostrołukami myśli, a wykończonej przez Św. Tomasza z Akwinu” (Söhngen). Św. Albert był jednym z największych uczonych średniowiecza; oprócz teologii i filozofii zajmował się również naukami przyrodniczymi i wieloma innymi gałęziami wiedzy; wszechstronność ta zjednała mu przydomek Doktora powszechnego – ,,Doctor universalis”.

— Msza (In medio) wspólna na uroczystość Doktorów Kościoła.

2. Św. Leopold.

W Austrii obchodzi się dzisiaj uroczystość Św. Leopolda, margrabiego. W 1095 r. objął rządy w Marchii Wschodniej (Austrii). W jedenaście lat później ożenił się z Agnieszką, córką nieszczęsnego cesarza Henryka IV. Św. Leopold jest fundatorem dwu słynnych klasztorów: Klosterneuburg i Heiligenkreuz. Zmarł 15 listopada 1136 r. i pochowany został w krypcie ufundowanego przez siebie kościoła w Klosterneuburg. Kanonizowany w 1485 r.

† † †

Mszał Rzymski 1931r.; Mszał Rzymski 1949r.

Św. Alberta Wielkiego, Biskupa, Wyznawcy i Doktora

Urodził się w r. 1193. Po wstąpieniu do Dominikanów był profesorem w Paryżu i Kolonii; tu uczniem jego był Św. Tomasz z Akwinu. Od r. 1259 był biskupem w Ratyzbonie, ale 1262 wrócił do klasztoru w Kolonii, gdzie umarł 1280 r.