Źródło: Pius Parsch „Rok Liturgiczny”, Poznań 1956, t. 3.

Abyś nas z niewoli grzechowej wyzwolić raczył

1. Św. Feliks. 

Dzień śmierci 4 listopada 1212 r.

— Grób w klasztorze Cerfroid (Meaux). Obrazy przedstawiają go w białym habicie Trynitarzy, z niebiesko-czerwonym krzyżem na piersiach i białym jeleniem u boku.

— Życie. 

Św. Feliks Walezy (de Valois), urodzony w r. 1127, założył wspólnie ze Św. Janem z Maty (zob. 8 lutego) Zakon Trynitarzy, którego szczególnym celem było wykupywanie Chrześcijan z niewoli saraceńskiej. Jest rzeczą bardzo wątpliwą, czy ród jego miał coś wspólnego z dynastią królewską tego nazwiska. Brewiarz opisuje niezwykłe wydarzenia z jego życia: jako młodzieniec wyzbywał się nieraz odzienia, żeby wspomóc ubogich. U wuja swego, hrabiego Teobalda de Blois, uprosił ułaskawienie skazanego na śmierć złoczyńcy, przepowiadając, że zbrodniarz ten prowadzić będzie odtąd cnotliwe życie, co się też sprawdziło. Następnie na rozkaz Anioła udał się ze Św. Janem z Maty do Rzymu, żeby prosić Papieża o pozwolenie na założenie Zakonu. Równocześnie Papież Innocenty III otrzymał w czasie Mszy Świętej objawienie, dotyczące Zakonu, który miał na celu wyzwalanie jeńców spod jarzma saracenów; wobec tego Papież własnoręcznie przyoblekł Św. Feliksa i jego towarzysza w biały habit z dwubarwnym krzyżem, w jakim mu się Anioł objawił. Ponadto zaś postanowił, że ze względu na swój trójbarwny ubiór zakonny mnisi ci wezmą nazwę od Trójcy Przenajświętszej (Trynitarze). W nowo założonym klasztorze Feliks dostąpił szczęścia, że mu się ukazała Matka Boża. Bliski dzień śmierci zapowiedział mu Anioł. Święty zatem pożegnał braci, polecił im gorąco, żeby zawsze miłowali ubogich i jeńców, i w dniu oznaczonym przez Anioła oddał Bogu ducha. Zmarł 4 listopada 1212 r., w podeszłym wieku, bogaty w zasługi.

2. Msza (Justus) z drugiego formularza wspólnego ku czci Wyznawcy; Kościół przepisuje ten formularz na uroczystości Świętych, którzy prowadzili życie szczególnie umartwione w odosobnieniu od świata. Kolekta (własna) podkreśla dwa główne fakty z życia Św. Feliksa: pobyt w pustelni i dzieło wykupu niewolników; następnie odwołując się do wstawiennictwa Świętego prosi, żebyśmy, wyzwoleni z niewoli grzechowej, zaprowadzeni zostali do Niebieskiej Ojczyzny. W ten sposób Liturgia podkreśla myśl odpowiadającą okresowi jesieni kościelnej (por. oba święta Poświęcenia kościołów i jutrzejszą kolektę).

† † †

Mszał Rzymski 1931r.; Mszał Rzymski 1949r.

Św. Feliks Walezy, idąc za Natchnieniem Bożym, ustanowił wraz ze Św. Janem z Maty Zakon Trynitarzy dla wykupu niewolników. Możny pan z Chatillon oddał im miejscowość, zwaną Cerfroi, gdzie też założyli klasztor, będący macierzystym domem tego Zakonu. Św. Feliks zmarł w r. 1212.