26 Października

Św. Ewarysta, Papieża i Męczennika

Ryt prosty. Szaty czerwone.

Źródło: Pius Parsch „Rok Liturgiczny”, Poznań 1956, t. 3.

Błogosławiony człowiek, który zniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec żywota

Św. Ewaryst, syn helleńskiego żyda, był jednym z pierwszych Papieży (około 99-107). Według niezbyt wiarygodnego Liber Pontificalis podzielił on Rzym na różne okręgi parafialne i wyznaczył kapłanom kościoły pod poszczególnymi wezwaniami. Ustanowił również siedmiu diakonów, którzy mieli asystować biskupowi przy sprawowaniu jego czynności. Ponadto Papież ten wydał przepis, mocą którego — w myśl tradycji apostolskiej — związki małżeńskie miały być zawierane publicznie i pobłogosławione przez kapłana. „Za cesarza Trajana gleba Kościoła użyźniona została jego krwią” — pisze Martyrologium. Św. Ewaryst pochowany został na Watykanie, w pobliżu grobu Św. Piotra, w dniu 26 października. Przypisywany mu podział na parafie zgadza się z pradawnym liturgicznym i od wieków przestrzeganym podziałem diecezji rzymskiej. Prezbiterowie poszczególnych kościołów sprawowali czynności duszpasterskie i zwykłe obrzędy liturgiczne, podczas gdy uroczyste obrzędy, jak nabożeństwa stacyjne, chrzest lub przyjmowanie pokutników zastrzeżone były papieżowi.

— Zastosowanie. Widzimy tu klasyczną metodę dawnego Kościoła: Liturgia lubi zbiorowość i centralizację, duszpasterstwo zaś zmierza do styczności osobistej i decentralizacji. Toteż Rzymy przyjął jako normę określony wyżej podział: placówki parafialne służą celom duszpasterskim, a ich jedność liturgiczna jest w biskupstwie.

***

Mszał Rzymski 1931r.; Mszał Rzymski 1949r.

Św. Ewaryst, Grek, został jednogłośnie obrany Papieżem po śmierci Anakleta I. Za panowania Trajana został skazany na śmierć, w 107 roku.

Z MARTYROLOGIUM RZYMSKIEGO (1956R.)     Dnia 26-go października oprócz tego obchodzi Kościół Święty pamiątkę następujących Świętych Pańskich, zamieszczonych w Rzymskim Martyrologium:     W Rzymie męczeństwo Św. Ewarysta, Papieża, co za cesarza Hadriana krwią swoją Kościół Boży przyozdobił. W Afryce śmierć męczeńska Św. Rogacjana i Św. Felicyssyma, którzy świetne odnieśli tryumfy podczas prześladowania za Waleriana i Galliena; o nich opowiada także Św. Cyprian w piśmie swym: „Do Wyznawców“. — W Nikomedii pamiątka Świętych Łucjana, Florusa i ich towarzyszy, Męczenników. Tegoż dnia uroczystość Św. Kwodwultdeusza, Biskupa z Kartaginy, który wraz z całym swoim klerem, od ariańskiego króla Genzeryka wsadzony na spróchniałe okręty bez wioseł i żagli, wydany został bałwanom morskim na łaskę, jednakże wręcz przeciw wszelkim nadziejom wylądował szczęśliwie w Neapolu; tamże na wygnaniu i jako wyznawca zakończył swój żywot. W Narbonnie uroczystość Św. Rustyka, Biskupa i Wyznawcy; jego działalność przypadła za czasów cesarza Walentyniana i Leona. W Salerno wspomnienie Św. Gaudiozusa, Biskupa. W Pawii pamiątka Św. Fulkusa, Biskupa. W Hildesheimie uroczystość Św. Bernwarda, Biskupa i Wyznawcy, zaliczonego w poczet Świętych przez Papieża Celestyna III. Również uroczystość Św. Kwadragezyma, Subdiakona, co pewnego umarłego do życia przywołał.           A gdzie indziej wielu innych Świętych Męczenników i Wyznawców oraz Świętych Dziewic. R. Deo gratias.

© salveregina.pl 2023