28 Grudnia

Kazanie na dzień Świętych Młodzianków.

(Żyli około roku 1).

Źródło: Żywoty Świętych Pańskich Starego i Nowego Testamentu z dzieła Ks. Piotra Skargi, T. VI 1880r.

Święto dzisiejsze, wzruszające przywodzi nam wspomnienie. Panujący nad ziemią żydowską Herod, powziąwszy przez trzech mędrców, czyli królów ze Wschodu przybyłych wiadomość, że przyszedł na świat Syn Boży, Król żydowski; strwożony, by mu nie odjął panowania ziemskiego, prosił Mędrców, ażeby powracając z Betlejem dokąd gwiazda ich prowadziła, wstąpili do niego i powiedzieli mu gdzie się narodził Zbawiciel, gdyż i on także chciał mu się pójść pokłonić. Ostrzeżeni atoli we śnie przez Anioła, Mędrcy inną do siebie udali się drogą. To utwierdziło Heroda w pewności o Narodzeniu Chrystusa Pana, a razem w powziętym skrycie zamiarze pozbawienia Go Życia. A gdy nie wiedział jak Go miał dosięgnąć, rozkazał wymordować w krainie żydowskiej wszystkie dzieci płci męskiej, od dwóch lat wieku i niżej.

Przebiegało wojsko królewskie całą okolicę, głosząc żałosną nad poddanymi wojnę. Usłyszeli straszny Heroda wyrok rodzice i niespodziana boleść przeszyła ich serca. Kryły matki swe niemowlęta, a zrozpaczone, po wsiach i miastach biegając i włosy wyrywając, wołały: — Zbawicielu narodzony, wybaw nas! Izali na to przyszedłeś na świat, abyś dziatki nasze potracił? Wynijdź, ukaż się a odkup dzieci nasze !

A mężowie baczniejsi i pobożniejsze matki, odpowiedzieć by onym, co narzekały mogli: Narodził nam się Mesjasz, Który nam Niebo otwiera. Dla tak wielkiej radości nie żałujmy synaczków naszych. Niech synów tracimy, byleśmy Chrystusa nie stracili. Przyjście Jego smutek nasz nagrodzi. Pan to jest taki, Który nie tylko ujść z ręku żołnierzy, ale i synom inne i wieczne z nimi przybytki w Niebie dać może. Wieczne jest Panowanie Jego, a my na ofiarę i na zastąpienie Go ofiarujemy to, nad co nic milszego nie mamy.

Tymczasem dzikie żołdactwo obiegało okolicę, wydzierając matkom z rąk dziatki. Płacz, jęk i krzyki rozlegały się po wszystkiej krainie, krew polewała wszystkie domy, a pod karą śmierci nie dozwolono im było nikogo oszczędzić, by nie pominąć Chrystusa Pana. W dniu jednym poległo niewiniątek 14.000, które, jak to Jan Święty w swych Objawieniach o duszach czystych mówi: „Chodzą za Barankiem gdziekolwiek On idzie”. Pierwociny to są owych Świętych Męczenników, których miliony później Kościół Chrystusowy krwią swą użyźnić miały.

Rozważmy tu najpierw pierwsze prześladowanie Pana naszego; gdy zaledwie się urodził, a już za nas cierpieć zaczyna, ucieka przed czyhającą nań śmiercią do Egiptu, tuła się między obcymi. A że co głowa cierpi, członki także czuć muszą, pokazał Pan Jezus w tych rówieśnikach swoich, iż chce mieć wierne swe członki, uczestnikami swego cierpienia. Ale świętym jest i miłym cierpienie z Panem Jezusem, Bogiem Wszechmocnym, za Którym wzrasta nadzieja o której mówi Apostoł: „Jeżeliście byli uczestnikami trosk, bądźcie też uczestnikami pociechy i rozkoszy”. Innym zaprawdę jest cierpienie Chrystusa Pana, jak to Piotr Święty mówi: „Chrystus, powiada, cierpiał za nas zostawiając nam przykład ku naśladowaniu dróg Jego, aczkolwiek cierpienie Jego różnym było od naszego. On cierpiał na Odkupienie świata, a naszym podobni Mu się stajemy, aby nam Odkupienie Jego pożytecznym było“. Uczmy się stąd wszyscy, przeciwności i smutki tego świata gasić duchowym weselem. Znajmy, że zwykle owych niebieskich wielkich rzeczy nie daje nam Pan Bóg, jak za utratę tych małych pociech światowych, które duchowym czynią roztargnienie; zsyła je zresztą na doświadczenie wiary i stałości naszej.

Użył też Pan Bóg morderstwa niewiniątek, na rozgłoszenie po świecie Narodzenia Zbawiciela. Wnet wszystkie państwo rzymskie wiedziało, co Herod, i dlaczego to uczynił. Gdy przeto Pan nasz doczesną krzywdą naszą chce być sławiony, nie żałujmy nic dla czci Jego. Bierz miły Panie coś dał, gdy z tego Tobie Sława i znajomość Imienia Twego między wiernymi i niewiernymi rośnie!

Uderza nas tu także grzeszna ślepota Heroda: wierzył prorokom, iż się Pan Jezus w Betlejem miał urodzić; wierzył trzem królom, iż im gwiazda na niebie urodzenie to oznajmiła; znał Moc Bożą w tym co się na niebie działo, a temu nie wierzył, iż Ten, co niebem władnie, ujść Ręki Jego, a i samego wniwecz obrócić może. Taka ci to ślepota tych, co się w grzechach nurzają. Aż kiedy go Pan Bóg wraz z drugim okrutnikiem Antiochem karał, uznał to mówiąc: — „Słuszna jest poddać się Woli Boga, a człowiek śmiertelny równać się z Nim nie ma!“

Widzimy także do jak ciężkich występków niepomierna chęć panowania przywodzi. Dla niej to Abimelech 70-ciu braci swych pozabijał. Dla niej też Herod nie tylko tym niewinnym dziatkom, ale i krwi swej nie przepuścił. Zamordował własnego dziada Hirkana, żonę swą Mariannę i dwóch synów: Aleksandra i Arystobula oraz i wielu dworzan, pod pozorem, że spiskują na niego. A podejrzliwy i okrutnik przy tym, gdy już był bliskim śmierci, a widział, że się żydzi z grożącego mu niebezpieczeństwa cieszą, wtrącił wielu z nich do więzienia biorąc po jednym z każdej rodziny, aby gdy skona, wszyscy wymordowani zostali; chcąc jak mówił: żeby radzi nieradzi, żydzi po nim płakali. Tak to, gdy się złym popędom zawczasu tam y nie położy, przybierają one z czasem najstraszniejsze rozmiary.

Zresztą, na rzeczy, które Pan Bóg postanowił, siła i rozum ludzki rady nie ma. Jak za czasów faraona w Egipcie, acz dzieci mordowano i topiono, Mojżesz jednak ocalał, lud swój wyzwolił i Egipt pokarał, tak i tu uszedł Chrystus, a chytrość i okrucieństwo Heroda nic przeciw niemu nie podołały. Śmieje się Pan z wysileń i mocy ludzkiej, gdy się ta Woli i Przejrzeniu Boskiemu nie poddaje, a swoje, Pana Boga się nie pytając, chce przeprowadzić!

Każdy na koniec ufający Panu Bogu znajdzie tu pociechę, iż On z przygód wyprowadza i przestrzega i Anioły nam swoje daje, którzy czy to przez sen, czyli przez danie dobrej myśli, czy za pomocą rady innych ludzi, czy przez natchnienia do serc naszych wlane, wyzwalają nas; jak to uczynił z Chrystusem Panem, do Józefa Anioła Swego posyłając. Temu to Panu cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

W szóstym wieku cesarz Justynian młodszy, wzniósł na cześć Młodzianków wspaniały kościół w Carogrodzie i tam z czcią wielką ciało jednego z nich pomieścił.

 © salveregina.pl 2022