Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM I.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Zmartwychwstanie – Piero della Francesca

Kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawion. — Mat. 24, 13.

PRZYGOTOWANIE. — Przyłożyłeś rękę do dzie­ła, rozpocząłeś żyć dobrze. Podziękuj za to Panu Bo­gu. Pamiętaj jednak, iż temu, kto rozpoczyna, na­groda jest tylko obiecana; ten jednak tylko ją otrzyma, kto wytrwa aż do końca. Iluż rozpoczęło dobrze, lecz później źle skończyli i teraz płoną w piekle! Aby otrzymać Łaskę wytrwałości, trzeba w pierwszym rzędzie wytrwale o nią prosić Pana Bo­ga, ze swej zaś strony używać do tego odpowied­nich środków.

I. — Św. Hieronim powiada, iż wielu dobrze rozpoczyna, niewielu jednak w tym wytrwa. Do­brze rozpoczął Saul, Judasz, Tertulian, a przecież źle skończyli, bo nie wytrwali w dobrem. Trzeba pamiętać, mówi tenże Święty, iż Pan Bóg nie doma­ga się tylko początków dobrego życia, lecz także jego końca; u kresu życia będzie dana nagroda. Według Św. Bonawentury, tylko wytrwałość zostanie ukoronowana. Toteż Św. Wawrzyniec Justinian nazywa wytrwałość bramą Nieba. Nie może więc do Nieba się dostać, kto nie znajdzie wejścia do Niego.

Teraz wyrzekłeś się grzechu i słusznie się spo­dziewasz, iż dawne winy zostały ci przebaczone. Jesteś więc przyjacielem Pana Boga, wiedz jednak, iż jeszcze nie jesteś zbawiony. A czy się zbawisz? Tak, jeśli wytrwasz. Kto wytrwa aż do koń­ca, ten będzie zbawion. Rozpocząłeś żyć dobrze; podziękuj za to Panu Bogu! Lecz Św. Bernard zwraca na to uwagę, iż temu, kto dobrze rozpo­czyna, jest nagroda tylko obiecana, ten ją zaś otrzyma, kto wytrwa. Nie wystarczy biec do celu, lecz trzeba biec, aż się cel osiągnie. Tak bież­cie, abyście otrzymali, mówi Święty Apostoł.

Wprawdzie przyłożyłeś rękę do pługa, począ­łeś żyć dobrze, lecz teraz bardziej niż kiedykol­wiek lękaj się i drżyj. Z bojaźnią i ze drże­niem zbawienie wasze sprawujcie. Dlaczego? Bo jeśli, od czego niech cię Pan Bóg zacho­wa, się odwrócisz, spojrzysz wstecz i powró­cisz do dawnego złego życia, Pan Bóg do Nieba cię nie dopuści. Żaden, który rękę swą przyłożył do pługa, a ogląda się wstecz, nie jest sposobny do Królestwa Bożego.

II. — Ta wytrwałość, tak konieczna do osiągnięcia zbawienia, jest najzupełniej Darem Bożym, którego sobie wysłużyć nie można; jednakże, jak mówi Św. Augustyn, mogą ją wszyscy u Miłosier­dzia Bożego sobie wyprosić, o ile używają odpo­wiednich środków do tego, by żyli dobrze. — Jeśli więc chcesz wytrwać i zbawić się, przystępuj często do Sakramentów Świętych, codziennie odprawiaj rozmyślanie, słuchaj Mszy Świętej, codziennie nawiedzaj Przenajświętszy Sakrament i rób rachunek sumienia, miej wielkie nabożeństwo do Matki Boskiej, którą nazywamy Matką wytrwałości. Przede wszystkim zaś często oddawaj się zupełnie Panu Bogu i szcze­gólniej rano, zanim się do prac swych zabierzesz, mów do Niego z miłością:

Boże Przedwieczny! padam przed Twoim Nie­skończonym Majestatem i w głębokiej pokorze cześć Ci oddając, ofiaruję Ci wszystkie swe myśli, słowa i uczynki dnia dzisiejszego i postanawiam wszystko czynić z miłości ku Tobie, ku Chwale Twojej, w celu spełnienia Twej Boskiej Woli, aby Ci służyć, chwalić i błogosławić Cię, abym uzyskał światło co do Tajemnic naszej Świętej Wiary, za­pewnił sobie zbawienie i ufność pokładał w Twym Miłosierdziu, żebym zadośćuczynił Twej Sprawie­dliwości za tyle tak ciężkich grzechów swoich, a za­razem, bym przyniósł ulgę duszom w Czyśćcu cierpiącym i wybłagał Łaskę prawdziwego nawrócenia dla wszystkich grzeszników.

Pragnę każdą swą czynność wypełnić w połą­czeniu z owymi najczystszymi intencjami, jakie mieli za Życia Jezus i Marya i Wszyscy Święci, prze­bywający w Niebie, i sprawiedliwi, żyjący na zie­mi. O! gdybym mógł tę swoją intencję własną krwią przypieczętować i wznawiać co chwila tyle razy, ile chwil wieczność obejmować by mogła! Przyjmij, mój Boże ukochany, tę dobrą chęć moją i użycz mi łaskawie Twego Świętego Błogosławieństwa wraz ze skuteczną Łaską, abym już, póki ży­cia, nie popełnił żadnego grzechu śmiertelnego, zwłaszcza w dniu dzisiejszym, w którym gorąco chcę i pragnę dostąpić wszystkich, jakich mogę, odpustów. Pragnę też być obecny wszystkim Przenajświętszym Ofiarom, jakie dziś na całym świecie odprawiać się będą, by ofiarować je za dusze w Czyśćcu cierpiące, aby od mąk uwolnione zosta­ły. Niech się tak stanie. Amen.

© salveregina.pl 2023