Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów: Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

A niosąc krzyż, wyszedł na ono miejsce, które zwano Miejscem Czaszki. — Jan 19, 17.

PRZYGOTOWANIE. — Po odczytaniu wyroku śmierci, Pan Jezus nie czeka, aż krzyż Nań włożą. Sam go bierze, całuje, kładzie na Swe poranione Ramiona i idzie na Kalwarię. Przez to Pan Jezus chciał nas nauczyć, jak mamy przyjmować krzy­że, które nam zsyła: jako lekarstwo na grzechy popełnione i zadatek wiecznego szczęścia w niebie. Pamiętajmy, iż aby cieszyć się w Chwale z Panem Jezu­sem, trzeba najpierw wraz z Nim cierpieć i nikt Nieba nie osiągnął, kto cierpień nie zaznał.

I. — Zastanówmy się nad tym, jak Piłat, z obawy utraty łaski cesarskiej, choć tyle razy uznał Pana Jezusa za niewinnego, wreszcie Go skazał na śmierć krzyżową. Po odczytaniu wyroku kaci chwytają ze wściekłością niewinnego Zbawiciela, oddają Mu Jego szaty i pokazują Mu krzyż, zło­żony z dwóch belek. Pan Jezus nie czeka, aż Mu go włożą, Sam go bierze, całuje i kładzie na Swe po­ranione Ramiona. — Pójdź, Mój drogi krzyżu, mó­wi do niego, od trzydziestu trzech lat cię szuka­łem; chcę umrzeć na tobie za Me owieczki.

Skazani opuszczają pretorium i udają się na miejsce kaźni, a w ich liczbie idzie Król Nieba ze Swym krzyżem: „A niosąc krzyż, wyszedł na miejsce, które zwano Miejscem Czaszki”.

Opuście Niebo, Serafini, śpieszcie, by towarzyszyć Swemu Panu, który idzie na Kalwarię, gdzie będzie Ukrzyżowany. Jakiż to widok! Pan Bóg idzie, aby został Ukrzyżowany za ludzi! Duszo moja, przypatrz się swemu Panu Bogu, który idzie umrzeć za ciebie. Patrz, jak idzie z Głową pochyloną, drżą Mu kolana, na Głowie korona cierniowa, na Ramionach ciężkie drzewo krzyża. Idzie, a tak przy tym cierpi, iż zdaje się, że lada chwila Ducha wyzionie. Baranku Boży, zapytujesz Pana Jezusa, dokąd idziesz? Idę, odpowiada, umrzeć za ciebie. Skoro zaś ujrzysz Mnie umarłego, przypomnij sobie, jak bardzo cię ukochałem; pamiętaj o tym i Mnie ko­chaj.

II. — Pan Jezus idzie ze Swym krzyżem na Kal­warię i wzywa nas, byśmy szli za Nim; mówi do nas: „Jeśli kto chce za Mną iść, niech zaprze się samego siebie, weźmie krzyż swój na każdy dzień i niech idzie za Mną”. Bądźmy przekonani o tym, co powiedział Św. Augustyn, a mianowicie, że „całe życie chrześcijanina winno być nieustannym krzyżem”. — Tym krzyżem, jak to wskazują słowa „na każdy dzień”, są codzienne przeciwności, jakie Bóg nam zsyła, jako lekarstwo i zadatek nadziei. 

Są  one „lekarstwem”.

Grzech, jak mówi Św. Jan Chryzostom, jest wrzodem duszy; jeśli nie przyjdzie cierpienie, by ropę z niego wycisnąć, dusza jest zgubiona. — Biedny ów grzesznik, który po grzechu nie otrzymuje kary. — Cierpienia są dalej „zadatkiem nadziei”. Cierpienia bowiem, jak mówi Św. Grzegorz, są udziałem wybranych, dla których jest zastrzeżone szczęście wieczne. — Bez porównania chwalebniej jest być wraz z Panem Jezusem przybitym do krzyża, niż stać u stóp Krzyża i rozważać Mękę Zbawiciela. — Św. Hieronim w liście do dziewicy Eustochii tak się wyraża: „Szukaj, a znajdziesz, iż każdy Święty cierpiał, a o tyle więcej cierpiał, o ile piękniejszą jest jego korona”. Ukochani moi chodzili po drogach przykrych.

Toteż mówi Św. Paweł Apostoł iż, aby cie­szyć się Chwałą wraz z Panem Jezusem, trzeba wraz z Nim cierpieć i nieść krzyż swój za Zbawicielem „Jeśli jednak współcierpimy, abyśmy też współbyli uwielbieni”.

MODLITWA.

Mój Odkupicielu, jakże mogłem żyć poprze­dnio w takim zapomnieniu o Twej Miłości? Grze­chy moje, wyście to napełniły goryczą Serce mego Pana, Serce, które mnie tak ukochało. — Mój Je­zu, żałuję za wyrządzone Ci zniewagi, dziękuję Ci za okazywaną mi cierpliwość, kocham Cię z całej duszy i Ciebie tylko kochać pragnę. Przypominaj mi zawsze, jak mnie ukochałeś, abym już nigdy nie zapomniał o kochaniu Ciebie.

Tak, mój Panie, choć niewinny, idziesz przede mną ze Swym krzyżem; idź, a ja pójdę za Tobą, nie opuszczę Cię. Daj mi krzyż, jaki zechcesz, obejmę go i wraz z nim pójdę za Tobą aż do śmierci. Chcę umrzeć razem z Tobą, któryś dla mnie śmierć poniósł. Polecasz mi, abym Cię kochał i ja tylko tego pragnę jedynie. Mój Jezu, jesteś i zawsze będziesz jedyną mą miłością. Do­pomóż mi, abym był Ci wierny. Maryo, nadziejo moja, proś Jezusa za mną. Amen.

Zachęcamy do uczczenia:

1. Najświętszego Serca Pana Jezusa w miesiącu czerwcu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo czerwcowe – dzień 30
   
2. Świętego Patrona dnia dzisiejszego w wspomnienie Św. Pawła Apostoła: Nabożeństwo ku czci Św. Pawła Apostoła.
3. w oktawie Świętych Apostołów Piotra i Pawła: Nabożeństwo na uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła z oktawą.

© salveregina.pl 2023