Kto kocha Pana Boga, tęskni za oglądaniem Go w Niebie

Kliknij i otrzymaj za darmo: Niezbędnik modlitewny za dusze czyśćcowe

WSPARCIE - Wesprzyj ofiarą nasze dzieło!

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Biada mi, że przedłużyło się mieszkanie moje. — Ps. 119, 5.

PRZYGOTOWANIE. — Dusze kochające Pana Boga po ukończeniu ziemskiej pielgrzymki mają się stać wiecznymi oblubienicami Króla królów. Są zadowolone ze swego stanu, gdyż zgadzają się z Wolą Pana Boga, który chce, aby były na wygnaniu; pragną jednak co prędzej dostać się do Błogosławionej Ojczyzny, gdzie, jak im wiadomo, Oblubieniec czeka na nie. Jeśli nie mamy tego pragnienia połączenia się z Panem Bogiem, jest to znakiem, iż mało Go kochamy. Lecz czyż zawsze tak będzie?… Panie, od dzisiaj całym sercem chcę Cię miłować.

I. — Dusze, które na tej ziemi jedynie Pana Boga kochają, po odbyciu swej ziemskiej pielgrzymki mają stać się oblubienicami Króla królów. Toteż wzdychają za Ojczyzną Błogosławioną, gdzie jak wiedzą, czeka na nie Oblubieniec.

Wiedzą, iż Ukochany jest zawsze przy nich, lecz ukryty i widzieć Go nie można. Jak słońce zakryte chmurami rzuca od czasu do czasu z poza nich swe promienie, lecz ujrzeć go nie możemy, tak i Pan Jezus nie ukazuje się bez zasłony duszom, które Go miłują. Te ukochane oblubienice Pana Jezusa mają zasłonę na oczach, która nie pozwala im zobaczyć Ukochanego. Żyją one jednak zadowolone, zgadzając się z Wolą Pana Jezusa, który chce, aby pozostawały na wygnaniu, w oddaleniu od Niego; jednakże pragną nieustannie Go poznać i zobaczyć, jakim jest, by tym goręcej Go miłować.

Każda z tych dusz kocha Pana Boga i często słodko się skarży swemu Umiłowanemu, iż nie pozwala się ujrzeć i tak mówi do Niego: Jedyna Miłości mego serca, czemu się przede mną ukrywasz i nie dozwalasz się zobaczyć? Wiem, iż jesteś Dobrocią Nieskończoną i kocham Cię więcej niż siebie samą, choć jeszcze Cię nie widziałam. Okaż mi piękną Twarz Swoją, chcę Cię zobaczyć bez zasłony, abym odtąd nie patrzyła na siebie i na inne stworzenia, ale myślała jedynie o kochaniu Ciebie, me Dobro Najwyższe. „Biada mi, że przedłużyło się mieszkanie moje“.

II. — Skoro na dusze rozmiłowane w Panu Bogu padnie jaki promień Dobroci Bożej i Miłości, jaką Pan Bóg ku nim żywi, chciałyby się wówczas wyniszczyć z miłości ku Niemu. A przecież słońce jest przed nimi zasłonięte chmurami, piękne Jego Oblicze jest jeszcze zakryte zasłoną, oczy mają zawiązane, tak, iż Pana Boga twarzą w twarz ujrzeć nie mogą. — Lecz jakaż będzie ich radość, skoro chmury się rozproszą, gdy zasłona się podniesie, a z oczu spadnie przepaska i ukaże się bez osłony piękna Twarz ich Oblubieńca. Wówczas ujrzą w jasnym świetle Jego ku nim Miłość.

Modlitwa:

O śmierci, dlaczego tak się opóźniasz z przybyciem? Jeśli nie przyjdziesz, nie będę mógł iść, by ujrzeć swego Boga. Ty możesz otworzyć mi bramę, bym mógł wejść do Pałacu mego Pana. Ojczyzno Błogosławiona, kiedyż nadejdzie ów dzień, w którym znajdę się w Twych Wiekuistych Przybytkach? O Ukochany mej duszy, mój Jezu, mój Skarbie, moja Miłości, wszystko moje, kiedyż nadejdzie owa szczęśliwa chwila, iż ujrzę się całkowicie z Tobą złączony?

Nie zasługuję, Panie, na tę Łaskę; lecz Miłość, jaką mi okazałeś, a jeszcze więcej Twa Dobroć nieskończona, napełniają mnie ufnością, że nadejdzie dzień, kiedy zostanę zaliczony do liczby tych dusz szczęśliwych, które całkowicie złączone z Tobą kochają Cię i będą Cię kochać przez całą wieczność miłością doskonałą. Mój Jezu, widzisz me położenie, albo będę zawsze z Tobą złączony, lub na zawsze oddalony od Ciebie. Zlituj się nade mną; Twa Krew — nadzieją moją. Twe orędownictwo, Matko moja, Maryo, jest mą siłą i radością moją. Amen.

Zachęcamy do: