LISTOPAD MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 16

O nabożeństwie miesięcznym

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba wiernych Chrystusowych. Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r. 

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.

Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

Potem kazała zaśpiewać: ,,Ciebie Boże chwalimy! i została nagle wielkimi boleściami nawiedzona, które ją przez całe życie nigdy nie opuściły. Czytamy też o Św. Filipie Nerreuszu, fundatorze Kongregacji Oratorii, że dla pociechy cierpiących dusz, których był wielkim miłośnikiem, od Pana Boga tę Łaskę otrzymał, iż w jednej nodze długi czas dokuczający ból cierpiał, który cierpiącym duszom na ulgę, jemu zaś do przypomnienia sobie ich mąk miał służyć. Powiada też Budon, że za jego czasów pokazał się pewien mąż jego pokrewieństwa, który twierdził, że jego wnuczka, jeszcze bardzo młoda i od czasu jego śmierci zawsze chora, za niego cierpi, według osobliwego Boskiego Rozporządzenia i Opatrzności, która jej boleści zsyła. Na dowód tej prawdy przydał, że ona umrze, skoro ją tylko owa osoba, której się był zjawił, ujrzy; co się rzeczywiście stało. Bardzo także wspomaga dusze zmarłych — jałmużna. Pamięci godne jest, co w tym względzie czytamy w historii Św. Idy z Toggenburgu. Po śmierci brata swej matki, rzekła do jego dziatek: ,,Ach jak okropnie wasz ojciec cierpieć musi, wiem ja to z Objawienia Boskiego. Proszę was w jego imieniu, dawajcie przez cały rok ubogim jałmużny z mięsa, chleba i masła”. A gdy się to było stało, usłyszał, że ich ojciec dla uczynionej szczodrobliwości i dla modlitw Św. Idy, już z połowy swych mąk jest wybawiony. Dlatego wyświadczały cały rok jeszcze tęż miłość ku niemu, a za rok powiedziała im Święta, że ich ojciec jest z mąk wybawiony, a że tylko jeszcze szaty potrzebuje. Dlatego jeszcze przez cały jeden rok przyodziewały ubogich, po czym usłyszały pocieszną nowinę, że ojciec już jest w wiecznym odpoczynku. Bolandus mówi w żywocie tejże Świętej, że owa szata, której jeszcze potrzebował, była szatą Wiecznej Chwały, którejże nie posiadał, to go jeszcze trapiło.

— W objawieniu Św. Brygidy czytamy, że jej małżonek Ulfo, po swej śmierci zjawił się jej, prosząc, aby pozostałe srebrne naczynia i konie, w których się był za wiele kochał, dla jego wybawienia sprzedała, a zebrane za to pieniądze ubogim rozdała; przeto też i srebrne kielichy ubogim kościołom na potrzebę ołtarza darowała, gdyż taka jałmużna Panu Bogu bardzo jest miłą.

Wreszcie też i w żywocie Św. Katarzyny z Kortony czytamy, że się jej Roj Gomez, książe Pasterny zjawił, i rzekł: ,,O, gdyby ludzie wiedzieli, z jak wielkich mąk szczodrobliwość dla ubogich wybawia, i jak wielkie skarby gotuje, pewnie by wszystko między ubogich i pobożnych ludzi rozdali, aby w ich modlitwach uczestnictwo mieli”.

PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.

I. Dwoma sposobami duszom zmarłych pomagać można, drogą Łaski, kiedy Kościół przez partykularne modlitwy, prosi Najwyższego Boga o uwolnienie, szczególnie, kiedy Głowa Kościoła Pan nasz Jezus Chrystus, staje się niejako Pośrednikiem w Świętej Ofierze Mszy, gdzie się powtarza Kalwaryjska Ofiara i gdzie Krew, Ciało i Człowieczeństwo Zbawiciela są ofiarowane na nasze Odkupienie. Ta, nieskończenie cenna Ofiara, gdyż w Niej Sam Pan Bóg się ofiaruje, byłaby Sama  przez Się dostateczną na Odkupienie wszystkich dusz czyścowych, ale ponieważ Owoc Jej przywiązany do intencji ofiarującego, do przyjęcia, z jakim Ją odbiera Pan nasz i do usposobienia samychże dusz, powinniśmy ofiarować Ich, jak można najwięcej.

II. Jest jeszcze inny rodzaj wstawienia się publicznego, tj. kiedy Kościół łączy się w zgromadzenie i w swych nabożeństwach blaga Miłosierdzia Bożego za umarłymi. Ach, jakże są użyteczne duszom czyścowym modlitwy wspólne. Kościół prosił o uwolnienie Św. Piotra, a Anioł, błyszczący światłem, skruszył więzy i łańcuchy krępujące Apostoła i wydobył go bez uszkodzenia z rąk Heroda. Podobne cuda powtarzają się często w Czyśćcu, kiedy Kościół modli się za umarłych, i prosi, aby byli uwolnieni z więzów ich win. Przez zasługę modlitw ogólnych, Anioł Pokoju i Światła, spuszcza się do ich ciemnego więzienia, kruszy ich łańcuchy i prowadzi do szczęścia niebieskiego. Pan Bóg zapewnia przez usta Dawida, iż jeżeli lud wierny wzywa Go, błagając za nieszczęśliwymi, On nie może prośby bez skutku zostawić. Łączmy się więc i wznośmy ręce do Nieba, dla otrzymania ich wolności, za którą tak wzdychają.

III. Pojedyncze modlitwy wiernych, służą także do otrzymania duszom czyścowym pomocy zbawienia. W miarę, jak prośba nasza wznosi się do Pana Boga, Miłosierdzie Jego zstępuje do Czyśćca. Modlitwa jest kluczem Nieba, środkiem najlepszym ujęcia Serca Boskiego. Za prośbą Eliasza otworzyły się wodospady nieba, i rozlały tak obfite wody, iż cała spustoszona okolica Samarii, przyszła do życia. Zatem za prośbą żyjących, Miłosierdzie Boże rozbudzone i poruszone, zlewa na dusze zmarłe potoki, tak przebaczenia, jak wolności, Łask i Chwały! O, jakże łatwo pomóc duszom w Czyśćcu! Może ktoś powiedzieć, że nie ma sposobu dania jałmużny, lub pościć, bo zdrowie mu nie pozwala, ale któż powie, że się modlić nie może? Zasyłajmy więc do Pana Boga modlitwy, czy to ogólne, czy szczególne, i prośmy o zmiłowanie nad umarłymi.

Przykład.

Cesarz Teofil, będąc prześladowcą jawnym obrazów świętych, uznał błąd swój przed śmiercią i znienawidził winy swoje, ale nie mógł w ostatnich chwilach pokutować za nie, i pokutę musiał odbyć w Czyśćcu.

Małżonka jego, która go nawróciła, więcej jeszcze zrobiła, bo go uwolniła od kary na tamtym świecie. Nie tylko łzy gorąco wylewała i modliła się serdecznie z całym dworem swoim, ale prosiła o Msze i modlitwy we wszystkich klasztorach, a za wstawieniem się Św. Metodiusza, Patryarchy Konstantynopolitańskiego, pomnożyła modlitwy ogólne i szczególne w duchowieństwie i ludzi. Serce Pana Boga nie mogło się oprzeć sile próśb tylu, a zacny kapłan, modląc się w kościele Św. Zofii, ujrzał posłańca Boskiego, który mu rzekł: ,,Biskupie! modły są wysłuchane, Teofil Łaskę otrzymał”. W tej samej chwili Teodora miała widzenie, które ją zapewniło, iż modlitwy jej i księży, uwolniły Teofila z Czyśćca. I prośby zmieniły się w dziękczynienia, a całe miasto Konstantynopol uradowało się, iż otrzymało chwałę zmarłego cesarza.

Taki to jest skutek wiernych modlitw za dusze zmarłych w Czyśćcu; – ażeby drogie nam osoby mogły dostąpić uwolnienia – nie ustawajmy w modlitwach.

(Genn. in Defens. conc. Florent., lut. 3).

MODLITWY.

Odmówmy na intencję dusz wiernych zmarłych 5 Pacierzy i Wieczny odpoczynek na pamiątkę Męki Jezusa Chrystusa, Pana naszego; błagajmy Ojca Przedwiecznego, aby miał litość nad nimi przez Przenajświętszą Krew Syna Jego i w tym celu odmówmy 5 razy gorącą modlitwę:

Miłosierdzia dla nich, Boże Wieczny! przez Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa, wybaw je z mąk czyścowych!

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

ZADOSYĆUCZYNIENIE.

Ofiarujmyż za dusze w Czyśćcu Mszę Świętą, a miejmy nadzieję, że za pomocą Miłosierdzia Boskiego przyniesiemy im pomoc i pokój.

Bł. Henryk Suzo, ujrzał zakonnika swego klasztoru, wołającego o litość tymi słowy: ,,Bracia, Krwi trzeba do zgaszenia płomieni Czyśćca które nas pożerają. Krwi Boskiego Baranka, ofiarowanego przy Mszy Świętej”. Ofiarujmyż więc Msze ku pomocy dusz czyścowych. Niech będzie dzisiejszą naszą intencją, kazać odprawić za nie Mszę Świętą.

(Ferd. de Cast. part. 2. cap. 18. Hist. S. Dominici).

MODLITWY KOŃCOWE.

Uwaga.

Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes (1 P 4, 7).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 129 “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych 

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(ami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

Radością przejęci są Święci, do których dusza nowego Wybrańca miała szczególne nabożeństwo; radością, płoną krewni jego i przyjaciele, z którymi się łączy w Błogosławionych Zastępach! Najświętsza Panna raduje się też z owocu licznych Swych Modłów; Chrystus Pan zbiera z miłością i szczęściem plon użyźniony Krwią Swą Najdroższą. Duch Święty cieszy się z tryumfu Swych Darów i Natchnień; Bóg Ojciec zaś Przedwieczny upodobanie Swe pokłada w doskonałości, do jakiej doszło stworzenie Przezeń wybrane, a które tak długo z taką posłusznością znosił. I Kościół Wojujący bierze też udział w radości ogólnej, znalazł bowiem nowego obrońcę. Rodzina, przyjaciele, krewni tej duszy na zawsze Błogosławionej, zgromadzenie, naród, do którego należy, wszyscy winni się cieszyć Jej tryumfem. Tak, wszyscy bowiem przeznaczeni do szczęścia wiecznego znajdują niewymowne źródło radości, kiedy stworzenie im podobne wchodzi w radosne posiadanie swego Stworzyciela.

Postanowienie. — Cieszmy się duchownie wspólnie z Kościołem z wyzwolenia dusz, które dziś wejdą do Nieba.

Wiązanka duchowna. — „Tak, powiadam wam, radość będzie przed Anioły Bożymi nad jednym grzesznikiem pokutę czyniącym” (Łuk., XV, 10).

PRZYKŁAD. Św. Franciszka Rzymianka.

Świętej Franciszce, Rzymiance, Pan Bóg kilkakrotnie ukazał radość Aniołów i Świętych, a też i cierpienia dusz czyścowych.

Opowiada ona właśnie, iż była świadkiem przejścia dusz do Chwały Wiecznej i przyjęcia ich do miejsca, na jakie sobie zasłużyły w Niebie. Chóry Anielskie podczas ich przejścia objawiały Swą radość, opiewając ich tryumf; lecz najwięcej się cieszą w Chórze, w którym te dusze mają być umieszczone. Tam to składają gorące dzięki i wysławiają pochwały na cześć Pana Boga Wszechmocnego. Wesele to trwa też tam dłużej niż w innych Chórach. Gdy Święta chciała wypowiedzieć swemu duchownemu ojcu całą radość Aniołów, za przybyciem duszy do Niebieskiej Ojczyzny, zdawało się jej, iż słyszy niebiański śpiew Duchów i dusz błogosławionych, opiewających Chwałę Stwórcy i wspaniałe przemienienia Jego Miłości, a to z taką słodką melodią i z takim uniesieniem, iż żaden język ludzki nie byłby w stanie tego wysłowić. A twarz jej wówczas płonęła wewnętrznym zachwytem.

Pewnego razu ojciec jej duchowny rozkazał jej, w imię ślubowanego posłuszeństwa, opowiedzieć, którzy z Aniołów i dusz, widzianych przez nią, byli najdoskonalsi. Odpowiedziała, że doskonalszymi w Chwale były duchy ludzkie, gdyż zdolniejsze są od innych do nabycia zasług. Jednak, dodała, Duchy Anielskie są czystsze i piękniejsze i mają więcej pojęcia o Rzeczach Boskich; Ich śpiewy są dźwięczniejsze, chwalą i błogosławią Pana Boga głosami melodyjniejszymi i zgodniejszymi; lecz śpiewy Królowej Niebieskiej przewyższają o wiele wszelkie melodie Duchów ludzkich i anielskich.

Na widok Chwały, jaka otaczała Dusze Świętych, Błogosławiona gardziła swym słabym ciałem śmiertelnym i umysłem tak mało zdolnym do wyższych pojęć. Rozpatrując się bowiem w odblasku Boskiej Chwały, dziwiła się, iż nie mogła pojąć jej wielkości, gdy zarazem z uwielbieniem rozważała czynność i przenikliwość Duchów Seraficznych w poczuciu niezgłębionych Doskonałości Boskich. Jakże godna uwielbienia Potęga, która utworzyła i rządzi tymi wzniosłymi Anielskimi Chóry.

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.