LISTOPAD MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 20

Źródło: Książka do nabożeństwa za dusze zmarłych 1886r.

TRZEBA BYĆ W STANIE ŁASKI BOŻEJ, ABY MÓC WSPOMAGAĆ DUSZE CIERPIĄCE.

Gdy nas Wiara nasza Święta powszechnie naucza, że się w stanie Łaski Bożej znajdować powinniśmy, aby uczynki nasze tak pełnić, żeby się stały pełnymi zasług i Panu Bogu mile były, wtedy szczególniej odnosi się to do owej pomocy, którą duszom zmarłych wyświadczać chcemy, gdyż Sam Boski Zbawiciel mówi: „Kto zostanie we Mnie, a Ja w nim, ten wiele owocu przynosi, beze Mnie bowiem nic uczynić nie możecie” (Jan 15, 5). Nie można wtedy dostatecznie zalecić, abyśmy będąc w ciężkim grzechu, przez Spowiedź, pełną skruchy, z Panem Bogiem się pojednali, gdyż inaczej nie można dusz cierpiących wspomagać co też następujący przykład jasno pokazuje: Pewien konający ojciec, zalecił synowi swemu, aby po śmierci na niego pamiętał, co też syn szczerze wypełniał, modląc się wiele o wieczny odpoczynek duszy ojca swego i nie zaniedbywał żadnych w tym względzie dobrych uczynków. Lecz po 32 latach, zjawił mu się ubogi ojciec, cały ogniem otoczony, żaląc się ciężko na niego, że przez tyle lat żadnej w jego okropnych cierpieniach ulgi nie przyniósł. „Jak to? odpowie zdziwiony syn, czyli żem ci przez moje częste modlitwy, jałmużny itd., które za ciebie zawsze odprawiałem i jeszcze odprawiam, żadnej nie przyniósł pomocy?” „Tak, odrzekł ojciec, wiedz synu mój, że wszystko, cokolwiek uczyniłeś i jeszcze czynisz dobrego, ani tobie, ani mnie nie pomogło, boś to czynił w grzechu śmiertelnym, Spowiedzi bowiem twoje dla ciebie zawsze niepłatne były, gdyż potrzebnej nie miałeś skruchy. Dobrotliwy Bóg z Miłosierdzia Swego dopuścił, że ci to mój pożytek, a na twoje uznanie powiedzieć mogę”. Po tym widzeniu poprawił się syn, a z skruszonym, wyspowiadawszy się sercem, wkrótce ojca swego dobrymi swymi uczynkami z Czyśćca wybawił.

ROZMYŚLANIE.

I. Dzieło Odkupienia, było dziełem godnym Pana Boga. Naśladować Go, to niejako stawać się podobnym Panu Bogu. Cieszmy się więc, Chrześcijanie, iż możemy naśladować to Święte Dzieło w sposób najzbawienniejszy, ofiarując modlitwy za dusze w Czyśćcu. Bo jeżeli, Pan Jezus, przez Odkupienie, uwolnił człowieka z grzechu, my przez modlitwy możemy plamy, które ostatki win zostawiły w tych świętych duszach, zmazać. Pan nasz Jezus Chrystus wybawił człowieka z kary wiecznej, na którą zasłużył, my płacimy dług kar doczesnych, których Sprawiedliwość Boska wymaga od Czyśćca. Pan nasz Jezus Chrystus Łaską Swoją zwrócił ludziom przyjaźń Pana Boga i oddał im prawo do wiecznego szczęścia, my, modlitwy naszymi, posyłamy dusze na Łono Pana Boga i dajemy im posiadanie Królestwa Niebieskiego. Możemy więc wszyscy stać się odkupicielami Czyśćca a stąd naśladowcami Pana naszego Jezusa Chrystusa. Któżby nie chciał Chwały takowej?

II. Pan nasz Jezus Chrystus zstąpił z Nieba, aby świat odkupić: przyjął na Siebie słabą naturę ludzkości i oddał całą Krew Swoją na zapłatę Odkupienia. Nie tyle trzeba, abyśmy się stali odkupicielami Czyśćca. My nie potrzebujemy poświęcać życia naszego, wyzuwać się ze wszystkiego co posiadamy. Gdybyśmy tylko zastosowali do dusz cierpiących ofiary, jakie ponosimy dla świata, pieniądz, który rozrzucamy w grze szalonej próżności grzechu, zapłacilibyśmy wielką część ich długów. Gdybyśmy za przykładem pierwszych Chrześcijan, byli w stanie ofiarować za zbawienie dusz Czyśćca wszystko, co Pan nasz Jezus Chrystus cierpiał dla zbawienia świata, wielu bardzo byłoby wybawionych z tej otchłani nędzy i wysłanych do Nieba. Używajmy więc sposobów, których nam Pan Bóg dał w stanie natury, i tych których nam Pan Jezus udzielił w stanie Łaski, a będziemy mogli posyłać z Czyśćca do Nieba liczbę dusz nieskończoną.

III. Przejmijmy się tą myślą, Chrześcijanie! a zobaczymy, że podobnie, jak Mądrość Pana Boga nie zostawia na ziemi sprawiedliwego samego wśród utrapień, ale schodzi z nim do więzienia, i nie zostawia go w łańcuchach, jak nasz Pan Jezus Chrystus nie opuszczał dusz wśród płomieni w więzieniu Czyśćca, ale upodobał Sobie w ich towarzystwie i niejako cierpi w nich, jako Zbawiciel tych, których odkupił – jako Dobry Ojciec cierpi cierpieniem dzieci, jako Głowa, czuje cierpienia reszty członków Ciała. I tak pełen chęci ich uwolnienia, jakby Sam w tym Swoje widział uwolnienie, przemawia do nas najtkliwiej, jak jeszcze na ziemi mówił o swych ulubieńcach, że wszystko, co dla nich uczynimy, będzie uczynionym dla Niego; – czyż mogą być powody silniejsze, które by nas bardziej do tak pięknego dzieła zachęcały? Idźmyż więc z odwagą i z takim duchem, jak Chrystus Pan zszedł do Czyśćca. Zstępujmy tam modlitwami, aby uzyskać wolność tym nieszczęśliwym.

MODLITWA.

O Panie nasz, Jezu Chryste! widzimy dobrze, iż sprawa Czyśćca nie jest tylko sprawą dusz tam cierpiących, ale i Twoją z przyczyny zajęcia się Twego nimi. Przez Odkupienie Twoje wskazałeś nam wartość dusz. Dla Ciebie więc, o Jezu! i dla siebie, chcemy przedsięwziąć wszelkie środki do opróżnienia więzień Czyśćca. Będziemy naśladowali przykład, dany nam przez Ciebie, – spraw, abyśmy nie ograniczali się na próżnych chęciach, lecz szli drogą, jakąś nam wskazał, a ciągłymi licznymi modlitwy łączyli się z Zasługami Przenajświętszej Krwi Twojej i otrzymali zupełne odkupienie dusz w Czyśćcu cierpiących. Amen.

Przykład.

Znakomita Sługa Boża, siostra Maria Villani, z Zakonu Św. Dominika, rozmyślała raz Mękę Pana Jezusa z szczególnym nabożeństwem, ofiarując ważność Zasługi  Jezusa Chrystusa dla wybawienia dusz z mąk czyścowych. Następnej nocy, widziała w uniesieniu duchowym, wielką liczbę osób, wcale nieznajomych. Pochód otwierała dziewica, świetna i trzymająca palmy zwycięstwa, w jej orszaku postępowały parami osoby ubrane w bieli i niosące każda z wielkim uszanowaniem, jedne z narzędzi Męki: krzyż, gwoździe ciernie, bicze, kolumnę, dzidę, sznury, młotki, rękawicę, naczynie, gąbkę, trzciną, słowem wszystko, co było poświęcone przy użyciu w Odkupieniu. Zbliżały się do wspaniałej świątyni i wchodziły do niej; każda, oddając pokłon głęboki, składała narzędzie, które niosła, na ołtarzu złotym, przed człowiekiem, który w zamian dawał koronę świetną, z tytułem królowej i małżonki. Wtenczas one wszystkie, w pełnej radości, oddawały dzięki Chwalebnej Dziewicy, która je do takiego szczęścia wprowadziła. Świątynia wspaniała, dokąd się świetna kierowała drużyna, była Niebem, ostatnim końcem i środkiem szczęścia dla stworzenia myślącego; osoby niosące cenne znaki Męki Pańskiej, były dusze uwolnione Zasługą narzędzi Męki Jezusa Chrystusa. Pan Bóg rozdawał wieńce i dawał w nagrodę koronę wieczną, a dziewica, prowadząca dusze z palmą w ręku, była to pobożna służebnica, która ofiarując Boleści Chrystusowe, różnymi sprawione narzędziami, przyprowadziła dusze wykupione do Tronu Przedwiecznego. Ofiarujmyż także z uczuciem gorącej pobożności Mękę Pana naszego Jezusa Chrystusa za dusze zmarłych i wykupując tym sposobem wiele z tej okropnej niewoli Czyśćca, poprowadzimy je do Nieba, z głębi nędzy do wiecznego szczęścia.

(Fr. Dom. Mar. Marcherius. in vita M. Vilanae, lib. II. cap. V.)

MODLITWY.

Odmówmy na intencję dusz wiernych zmarłych 5 Pacierzy i Wieczny odpoczynek na pamiątkę Męki Jezusa Chrystusa, Pana naszego; błagajmy Ojca Przedwiecznego, aby miał litość nad nimi przez Przenajświętszą Krew Syna Jego i w tym celu odmówmy 5 razy gorącą modlitwę:

Miłosierdzia dla nich, Boże Wieczny! przez Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa, wybaw je z mąk czyścowych!

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

ZADOSYĆUCZYNIENIE.

Pan Bóg chce, abyśmy rozpowszechniali nabożeństwo za dusze w Czyśćcu i żebyśmy je wspomagali licznymi modlitwami.

Jednego dnia, kiedy Małgorzata z Kortony modliła się za dusze czyścowe, ukazał jej się Zbawiciel tymi słowy: „Moja oblubienico, idź ode Mnie do rodziny bogobojnej Św. Franciszka, ażeby w swoich pobożnych ćwiczeniach modlili się za umarłych i nigdy o nich nie zapominali, jak to często czyni ich rodzina i najbliżsi przyjaciele”. To posłannictwo dane Św. Małgorzacie i my odbieraliśmy, nie przestawajmyż na pomaganiu duszom naszymi modłami, ale zachęcajmy drugich pójść za naszym przykładem, i wpływajmy na nich, by sobie ćwiczenie to przywłaszczyli, a wówczas będziemy się mogli nazwać odkupicielami i apostołami Czyśćca.

MODLITWY KOŃCOWE.

Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes (1 P 4, 7).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 129 “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych 

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(ami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w Krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

© salveregina.pl 2022