LISTOPAD MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 5

O nabożeństwie miesięcznym

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba wiernych Chrystusowych. Najpierw, że niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących nawet pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r. 

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.

Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeśli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.

I. Ogień czyścowy jest materialny i rzeczywisty; zapytacie może, jakim sposobem dręczy dusze wyszłe z ciała? Św. Grzegorz, Papież, powiada, iż tak, jak lucyfer i aniołowie zbuntowani, chociaż są tylko duchami, są męczeni ogniem piekła – dusze ludzi, odłączone od ciał, mogą być i są również dręczone przed Sądem Ostatecznym w Czyśćcu i w piekle. Ogień otchłani jest narzędziem Sprawiedliwości Bożej, która ma moc karania duszy sposobem cielesnym, jak również ma moc ożywić ciało za pomocą duszy. Sprężyna siły tej choć zadziwiająca i niewidzialna dla nas, istnieje jednak, mówi Bernard Święty, i byłoby uprzedzeniem, nie do darowania, chcieć ograniczonym wzrokiem człowieka, dojrzeć cudownych Dzieł Potęgi Pana Boga.

II. Ojcowie Święci i Doktorowie, starając się oświecić nasze pojęcia, jakim sposobem ogień czyścowy męczy dusze, zamknięte w tych okropnych pieczarach, powiadają, że to się dzieje przez alligację, to jest że nieraz nie mają już wprawdzie ciała, jakie miały za życia, ale że ogień tak się łączy i tak ściśle zczepia się z tymi czystymi duchami, że się niejako dla nich męczącym ciałem staje. Myśl ta napełnia bojaźnią i strachem, a jednak jest to myśl ludzka, która o wiele stoi niżej, jak smutna tam rzeczywistość. Otóż jak są niepojęte męczarnie, które cierpią te biedne dusze.

III. Rozważajmy więc, Chrześcijanie, że te dusze nie mają rąk na obraz naszych, tylko ręce ogniste, ani nóg, jak nasze, tylko ogniste, ani innych członków podobnych naszym, złożonych z kości i ciała, ale tylko z ognia. Głowa jest zawsze ogniem gorejącym, w piersiach wiecznie ogień pała, wnętrzności wieczny ogień pochłania. Wszystkie męki ciała ogniem, który ciągle bucha, dusze te nieszczęśliwe widzą tylko ogień, oddychają tylko ogniem, stykają się i tarzają wiecznie w ogniu.  O ogniu! straszny ogniu czyścowy, tylko Ogień Miłości jest wstanie ciebie zwalczyć i pokonać! Żyjmy więc na tej ziemi w gorącej miłości chrześcijańskiej, jeżeli nie chcemy w tamtym życiu być palonymi ogniem czyścowym.

Przykład.

Świątobliwa matka Franciszka Sakramentka, karmelitanka bardzo modląca się za duszami w Czyśćcu, widziała je często za zezwoleniem Pana Boga nie tylko okryte płomieniami, jak ciałem palącym, ale jeszcze obciążone powodami grzechu, które te powody także były zamienione w ogień; biskup jeden ukazał się w pontyfikalnych sukniach, mitra na głowie, pastorał w ręku, ale całe ubranie, mitra i pastorał były z ognia i były celem jego kary, jak były celem próżnej chwały na ziemi. Kapłan miał tonsurę w ogniu, język więcej rozpalony, jak najognistsze żelazo, z rąk iskry się sypały, stuła wisiała na szyi jak łańcuch na szyi i wszystkie inne ozdoby światowe tworzyły jakby płaszcz ognisty, z płomieni złożony, który był karą za niegodziwe pełnienie obrzędów świętych. Widziała ona innym razem zakonnika, otoczonego drogimi meblami, krzesła, stoły, marmury, malowidła i sztychy, wszystko w ogniu gorzało, bo sprzecznie z ofiarą ubóstwa miał upodobanie za życia w umeblowaniu wyszukanym swej celi. To znów notariusz miał kałamarz, pióro i pieczęć pałające ogniem na karę nieakuratności, z jaką wypełniał swój ważny obowiązek. Inny człowiek światowy trzymał karty zapalone i pieniądze piekące, jako karę za zamiłowanie gry. W końcu wszystkie kary, jakie jej się ukazywały, były w ogniu; ciało, suknie, ozdoby, nawet powietrze okalające je, wszystko tchnęło ogniem. Grzechy i wady są pokarmem tego ognia, każdy może go zapalić lub zgasić. Unikajmy grzechu, a Czyściec nas palić nie będzie.

(Fr. Joachim a S. Maria Carmel discale. in vita ven. Franciscae a Sanctissimo sacrum. lib. III)

MODLITWY.

Odmówmy na intencję dusz czyścowych 5 Pacierzy i Wieczny odpoczynek na pamiątkę Przenajświętszej Krwi Jezusa Chrystusa, prośmy Boga o litość nad duszami na widok Krwi rozlanej Boskiego Syna i odmówimy 5 razy:

Miłosierdzia dla nich, Wielki Boże! przez Drogą Krew Jezusa Chrystusa, zmiłuj się nad nimi.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

MODLITWA NA ZADOSYĆUCZYNIENIE.

Dając odzienie obiednym, daje się pomoc i pociechę duszom w Czyśćcu.

Cezar Kosta, arcybiskup kapłański widząc O. Juliusza Mancinelli w odzieniu odartym, które go nie mogło przed zimnem ochronić, dał mu płaszcz na zimę. Po śmierci arcybiskupa zakonnik ten raz wyszedłszy, widział na przeciw niemu idącego księdza, otoczonego płomieniami i proszącego o pożyczenie tego płaszcza, Sługa Boży zdjął pospiesznie płaszcz z siebie i dał go umarłemu, który okrył się nim zupełnie, a sukno płaszcza, zamiast się palić, gasiło płomienie i wielką ulgę przyniosło nieszczęśliwemu. Za nadejściem zimy, dajmy jeżeli możemy, na intencję dusz czyścowych płaszcze lub jakie ubranie biednym potrzebującym, bo chroniąc tych od zimna zmniejszamy ogień dręczący dusze zmarłych, tym sposobem doświadczą one ulgi, która w części i na nas spaść może, jeżeli kiedy wpadniemy w płomienie Czyśćca.

(P. Jakub. Calesius in vita P. Julii Moancinelli, soc. Jesu, I. 111, can. 2).

MODLITWY KOŃCOWE.

Uwaga.

Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes (1 P 4, 7).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 129 “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych 

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(ami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

Tak dusze czyścowe, pozbawione najwyższego szczęścia, pałają ku Panu Bogu najgorętszą miłością. Uwolnionym z więzów ciała nic już nie przeszkadza zrozumieć doskonale, dlaczego Pana Boga ze wszystkich sił miłować należy. Widząc się więc w stanie zdolnym do posiadania Go, i czując się z Nim rozłączone na czas wydający się nieskończonym ich gorącemu upragnieniu, niepodobna, by kochając Pana Boga jak Go kochają, okrutna ta rozłąka nie była dla nich nie tylko Czyśćcem, lecz niemal piekłem.

Postanowienie. — Umartwić w czymkolwiek przywiązanie naszego serca.

Wiązanka duchowna. — Bo mocna jest jako śmierć miłość, twarda jako piekło rzewliwość, pochodnie jej pochodnie ognia i płomieni. (Pieśń nad pieśniami, r. VIII. w. 6).

PRZYKŁAD. Dzień zwłoki.

Ojciec Jan Baptysta Sanchez, sławny teolog Towarzystwa Jezusowego, zdając raz rachunek ze stanu swej duszy ojcu Baltazarowi Alvarez przełożonemu swemu, powiedział mu między innymi rzeczami, że gdyby był choć w jednym dniu swojego życia zapewnionym, iż dnia tego nie umrze, to umarłby z boleści, gdyż tak wielką pała żądzą połączenia się z Panem Bogiem i oglądania Go, że jeden dzień pewnej zwłoki wprawiłby go w smutek śmiertelny (Ludwik Dupont.
Życie ojca Alvarez, XVII).

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.